Αλέξανδρος Μπαγκρατιόν-Ιμερετίνσκυ
Ο Αλέξανδρος Μπαγκρατιόν-Ιμερετίνσκυ, γεωργιανά: ალექსანდრე ბაგრატიონ-იმერეტინსკი Aλεξάντρε Μπαγκρατιόνι-Iμερετίνσκι, ρωσικά: Александр Георгиевич Багратион-Имеретинский Aλεξάντρ Γεωργίεβιτς Μπαγκρατιόν-Iμερετίνσκι, (1796 — 5 Φεβρουαρίου 1862) ήταν Γεωργιανός βασιλικός πρίγκιπας από τον Οίκο των Μπαγκρατιόνι τού Ιμερέτι και στρατηγός στην αυτοκρατορική ρωσική υπηρεσία.
| Αλέξανδρος Μπαγκρατιόν-Ιμερετίνσκυ | |
|---|---|
| Γενικές πληροφορίες | |
| Γέννηση | 1796 |
| Θάνατος | 5 Φεβρουαρίου 1862 |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | στρατιωτικός |
| Οικογένεια | |
| Γονείς | Γεώργιος της Ιμερετίας |
| Οικογένεια | Δυναστεία των Μπαγκρατιόνι |
| Στρατιωτική σταδιοδρομία | |
| Βαθμός/στρατός | General of the Cavalry/Ρωσικός αυτοκρατορικός στρατός |
| Πόλεμοι/μάχες | Γαλλική εισβολή στη Ρωσία |
| Αξιώματα και βραβεύσεις | |
| Βραβεύσεις | Τάγμα του Αγίου Γεωργίου, Δ΄ Τάξη |
| Θυρεός | |
 | |
Βιογραφία Επεξεργασία
Ο πρίγκιπας Αλέξανδρος ήταν γιος του πρίγκιπα Γεωργίου τού Ιμερέτι, εγγονός τού βασιλιά Σολομώντα Α΄ τού Ιμερέτι, από τη σύζυγό του, την πριγκίπισσα Νταρεγιάν των Εριστάβι της Ράτσα. Από τον Ιούλιο έως τον Σεπτέμβριο του 1810, ο νεαρός πρίγκιπας Αλέξανδρος πολέμησε υπό τον Ρώσο στρατηγό Σιμόνοβιτς εναντίον τού συγγενή του, βασιλιά Σολομώντα Β΄ τού Ιμερέτι, ο οποίος κρατούσε αιχμάλωτο τον πατέρα τού Αλέξανδρου για εννέα χρόνια. Οι υπηρεσίες τού Αλέξανδρου ανταμείφθηκαν δεόντως. Η ρωσική κυβέρνηση χορήγησε σύνταξη στη μητέρα του και επέτρεψε σε αυτόν και τον αδελφό του, Δημήτριο, να καταταγούν στο Πεζικό Σώμα. Το 1811, ο πρίγκιπας Αλέξανδρος έλαβε τη θέση τού σαλπιγκτή των Ουλάνων της Αυτοκρατορικής Φρουράς. Πολέμησε κατά της Μεγάλης Στρατιάς τού Ναπολέοντα Α΄ το 1812, των Δεκεμβριστών επαναστατών το 1825 και των Οθωμανών το 1828. Οι προαγωγές του ήταν αυτές στον βαθμό τού συνταγματάρχη το 1827, τού υποστράτηγου το 1835, τού υποστράτηγου το 1844, του υποστράτηγου το 1852 και τού στρατηγού τού ιππικού το 1860. Το 1855, ήταν διοικητής τού εφεδρικού τμήματος ελαφρού ιππικού. Τού απονεμήθηκε το παράσημο τού Αγ. Γεωργίου και ένα χρυσό ξίφος. Ο Aλέξανδρος απεβίωσε στην Αγία Πετρούπολη και ετάφη στη Λαύρα Aλεξάντερ Νέφσκυ. [1] [2]
Βιβλιογραφικές αναφορές Επεξεργασία
- ↑ Zhordania, O. (1997). «ალექსანდრე ბაგრატიონ-იმერეტინსკი [Alexander Bagration-Imeretinsky]». ენციკლოპედია "საქართველო", ტ. I (στα Georgian). Tbilisi: Georgian National Academy of Sciences. σελίδες 320–321.
- ↑ Yudin, P. (1897). «Судьба князей Багратионов-Имеретинских в России [Fate of Princes Bagration-Imeretinsky in Russia]» (στα Russian). Russkiy Arkhiv (Moscow) 3 (10): 299–311. http://www.runivers.ru/bookreader/book413576/#page/304/mode/1up.