Αλεξάντρ Μπαρκάσοφ
Ο Αλεξάντερ Πέτροβιτς Μπαρκάσοφ (ρωσικά: Александр Петрович Баркашов), (γεννημένος στις 6 Οκτωβρίου 1953), είναι Ρώσος πολιτικός ηγέτης και ακροδεξιός εθνικιστής ο οποίος το 1990 ίδρυσε την Εθνική Ενότητα Ρωσίας, ένα νεο-ναζιστικό πολιτικό κόμμα και παραστρατιωτική οργάνωση.
| Αλεξάντερ Μπαρκάσοφ | |
|---|---|
 Ο Αλεξάντερ Μπαρκάσοφ | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Γέννηση | 6 Οκτωβρίου 1953 Μόσχα |
| Εθνικότητα |  Ρωσία |
| Χώρα πολιτογράφησης | Ρωσία Ένωση Σοβιετικών Σοσιαλιστικών Δημοκρατιών |
| Θρησκεία | True Orthodox Church of Raphael (από 2005) Russian Orthodox Old-Rite Church (από 1992) |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Μητρική γλώσσα | Ρωσικά |
| Ομιλούμενες γλώσσες | Ρωσικά |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | πολιτικός |
| Πολιτική τοποθέτηση | |
| Πολιτικό κόμμα/Κίνημα | Russian National Unity (1990) και Pamyat |
| Ιστότοπος | |
| barkashov | |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Βιογραφία Επεξεργασία
Γεννημένος στη Μόσχα, με ρίζες αγροτών, ο πατέρας του Μπαρκάσοφ ήταν ηλεκτρολόγος και η μητέρα του ήταν νοσοκόμα. Ο Μπάρκασοφ εγκατέλειψε το σχολείο το 1971 και μπήκε στο στρατό όπου υπηρέτησε στη Λευκορωσία. Μετά το τέλος της θητείας του, επέστρεψε στη Μόσχα και βρήκε εργασία σε έναν υπόγειο ενεργειακό σταθμό ως ηλεκτρολόγος. Ενώ δεν ενδιαφέρονταν για τη δουλειά του, ήταν παθιασμένος με την ανάγνωση βιβλίων για μεγάλους κατακτητές της ιστορίας (ειδικά τον Μέγα Αλέξανδρο και τον Τζένγκις Χαν), την εκμάθηση καράτε (ακόμη και τη δημιουργία του δικού του συλλόγου) και την κατασκευή χειροποίητων όπλων (τόξα και στιλέτα).
Ο Μπάρκασοφ εντάχθηκε στο ακροδεξιό εθνικιστικό κίνημα Παμιάτ το 1985 και ανέβηκε γρήγορα στις τάξεις του. Εκλέχτηκε στο Κεντρικό Συμβούλιο μέσα σε ένα χρόνο, και το 1989 ήταν ο δεύτερος μετά τον Ντμίτρι Βασιλίεφ. Η σύγκρουση μεταξύ του Μπαρκάσοφ και του Βασίλιεφ οδήγησε τον Μπαρκάσοφ να αποχωρήσει, μαζί με «τα πιο πειθαρχημένα και δραστήρια μέλη, δυσαρεστημένα με κενές συνομιλίες και θεατρικά ακροβατικά, από το Παμιάτ». Στις 16 Οκτωβρίου 1990, ο Μπαρκάσοφ και μερικές δεκάδες οπαδοί του συγκεντρώθηκαν στο σπίτι του στην οδό Ντουμπίνιν της Μόσχας και ίδρυσαν την «Εθνική Ενότητα για μια Ελεύθερη Ισχυρή Μόνο Ρωσία» (σύντομα άλλαξε σε «Εθνική Ενότητα Ρωσίας». Ο ιστορικός Βάλτερ Λαγκουέρ γράφει ότι ο Μπαρκάσοφ δήλωσε σε συνέντευξή του ότι είναι Ναζιστής.[1]
Κατά τη διάρκεια της ρωσικής συνταγματικής κρίσης του 1993, ο Μπάρκασοφ οδήγησε τους μαχητές της RNU στην υπεράσπισή του του Ρωσικού Προεδρικού Μεγάρου ενάντια στις δυνάμεις του Μπόρις Γέλτσιν. Ο Μπαρκάσοφ ωστόσο απέφυγε τη σύλληψη εγκαταλείποντας τη Μόσχα και κρύφτηκε σε μια κοντινή κωμόπολη. Κατά την τη διάρκεια μιας βραδινής βόλτας, πυροβόληθηκε στο μηρό από αγνώστους και μεταφέρθηκε σε νοσοκομείο όπου ο νοσοκόμος τον αναγνώρισε. Ο Μπαρκάσοφ φυλακίστηκε με την κατηγορία της οργάνωσης και υποκίνησης μαζικών ταραχών και της παράνομης οπλοκατοχής. Στις αρχές του 1994, η νεοεκλεγέντα Δούμα παραχώρησε αμνηστία στον Μπαρκάσοφ.
Το 1994, ο Μπαρκάσοφ δημοσίευσε το βιβλίο του Azbuka russkogo natsionalista, το οποίο έγινε η κύρια πηγή της ιδεολογίας της Εθνικής Ενότητας. Στα τέλη Φεβρουαρίου 1999, μια δημοσκόπηση ανέφερε τον Μπαρκάσοφ ως έναν από τους 10 πιο αναγνωρίσιμους πολιτικούς της Ρωσίας.[2]
Στις 2 Δεκεμβρίου 2005 ο Μπαρκάσοφ μαζί με τρεις από τους οπαδούς του συνελήφθησαν και δικάστηκαν για «επίθεση σε αστυνομικό». Σύμφωνα με το δελτίο τύπου της Εθνικής Ενότητας Ρωσίας,[3] ο ίδιος ο Μπαρκάσοφ δέχθηκε επίθεση και τραυματίστηκε από τον αστυνομικό που εισέβαλλε στην κατοικία του.
Στις 6 Νοεμβρίου 2009 ο Μπαρκάσοφ ίδρυσε το κίνημα «Ένωση των Υπερασπιστών της Ρωσίας - Οκτώβριος 1993» μαζί με τον Βλάντσλαβ Αχαλόφ και τον Στάνισλαβ Τρέικοφ, τον αρχηγό της Ένωσης Αξιωματικών.[4]
Βιβλιογραφικές πηγές Επεξεργασία
- Russian Fascism: Traditions, Tendencies, Movements by Stephen D. Shenfield (M. E. Sharpe, 2001, (ISBN 0-7656-0634-8) and (ISBN 0-7656-0635-6)).
- The Beast Reawakens by Martin A. Lee (1997, Little, Brown and Company, (ISBN 0-316-51959-6)), chapter eight: "Shadow Over the East"
Παραπομπές Επεξεργασία
- ↑ Laqueur, Walter, Fascism: Past, Present, Future, p.189
- ↑ «Archived item». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 5 Μαρτίου 2006. Ανακτήθηκε στις 18 Νοεμβρίου 2005.
- ↑ «Archived copy». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 23 Νοεμβρίου 2005. Ανακτήθηκε στις 7 Δεκεμβρίου 2005.
- ↑ [1] «Коммерсантъ» № 208(4263), 07.11.2009 («Александр Баркашов всегда готов спасать Россию»)
Εξωτερικοί σύνδεσμοι Επεξεργασία
- Alexander Barkashov's web site (russian)
- Key leader profile: Aleksandr P. Barkashov, at the MIPT Terrorism Knowledge Base (includes three photos).
- Aleksandr Petrovich Barkashov at the NUPI Centre for Russian Studies' Database.
- Russian Fascism and Russian Fascists by Kirill Buketov.
- Alexander Barkashov and the Rise of National Socialism in Russia στο Wayback Machine (αρχειοθετήθηκε October 4, 2006) by John B. Dunlop (click here for PDF).
- Antisemitism in Russia, 1995-97 by the Union of Councils for Jews in the Former Soviet Union.
- What is Happening inside Russia? by Dr. Tankred Golenpolsky, in The Jewish Magazine.