Αλεξάντρ Ποκρίσκιν
| Το λήμμα δεν περιέχει πηγές ή αυτές που περιέχει δεν επαρκούν. |
Ο Αλεξάντρ Ιβάνοβιτς Ποκρίσκιν (ρωσικά: Александр Иванович Покрышкин, 6 Μαρτίου 1913 - 13 Νοεμβρίου 1985) υπήρξε Στρατάρχης της Σοβιετικής Πολεμικής Αεροπορίας. Είχε ανακυρυχθεί τρεις φορές ήρωας της Σοβιετικής Ένωσης (24 Μαϊου 1943, 24 Αυγούστου 1943 και 19 Αυγούστου 1944).
Ο Ποκρίσκιν έχει τιμηθεί πέρα από τα τρία χρυσά αστέρια του "Ήρωα της Σοβιετικής ένωσης", τέσσερις φορές με τη διάκριση του Λένιν, Τέσσερις φορές με το μετάλλιο του "κόκκινου λάβαρου", μια φορά με το μετάλλιο της Οκτωβριανής Επανάστασης, δύο φορές με το μετάλλιο Σουβόροφ 2ης κλάσης, 2 φορές με το μετάλλιο του κόκκινου άστρου, όπως και με έναν αριθμό μεταλλίων από έθνη εκτός Σοβιετικής Ένωσης μεταξύ των οποίων και το μετάλλιο "διακεκριμένων Υπηρεσιών εν καιρό πολέμου" των Ηνωμένων Πολιτειών.
O Ποκρίσκιν θεωρείται ο μεγάλος τακτικιστής της Σοβιετικής Αεροπορίας κατά τη διάρκεια του Β´ παγκοσμίου πολέμου. Αγωνίστηκε σχεδόν μόνος του για να αλλάξει τις παρωχημένες τακτικές που ακολουθούσε η σοβιετική πολεμική αεροπορία το 1941, κατά την έναρξη του ανατολικού μετώπου. Αμφισβήτησε κατ' εξακολούθηση το δόγμα μάχης του ολοκληρωτικού καθεστώτος, κάτι που λίγο έλειψε να του κοστίσει τόσο την καριέρα του όσο και τη ζωή του. Αφού κριτίκαρε ανοικτά τις επίσημες τακτικές μάχης που οδηγούσαν σε τεράστιες απώλειες, και εκπαίδευσε συμπολεμιστές του πιλότους να ακολουθούν τακτικές δικής του εμπνεύσεως, τέθηκε σε διαθεσιμότητα και προγραμματίστηκε να περάσει στρατοδικείο. Παρ' όλα αυτά ανώτερα κλιμάκια της αεροπορίας στη Μόσχα ενημερώθηκαν για τις ανώτερες τακτικές του Ποκρίσκιν και αντί για στρατοδικείο βραβεύτηκε και πήρε προαγωγή. Μέχρι το τέλος του πολέμου τα γραπτά του μοιράζονταν στους πιλότους και ο ίδιος περιόδευε στις μονάδες, δίνοντας διαλέξεις σχετικά με τις τεχνικές που είχε αναπτύξει στις αερομαχίες.
Πρώιμα χρόνια Επεξεργασία
Ο Ποκρίσκιν γεννήθηκε στο Νόβο-Nικολάγιεφσκ (σήμερα Νοβοσιμπίρσκ) στην περιφέρεια του Τομσκ. Ο πατέρας του ήταν κολίγος και μετέπειτα εργάτης σε εργοστάσιο. Ηταν ρώσικης καταγωγής. Μεγάλωσε σε φτωχή, μαστιζόμενη από το έγκλημα συνοικία της πόλης, αλλά σε αντίθεση με τους περισσότερους συνομήλικούς του προτιμούσε τη μελέτη από τους καβγάδες και τις παρανομίες. Σαν έφηβος είχε το παρατσούκλι "ο Μηχανικός". Απέκτησε μανία με την αεροπλοΐα στην ηλικία των δώδεκα ετών παρακολουθώντας μια τοπική επίδειξη αεροσκαφών. Το 1928 μετά από 7 χρόνια στο σχολείο βρήκε εργασία σαν οικοδόμος. Το 1930 παρά την αντίθετη γνώμη του πατέρα του, έφυγε από το σπίτι για να παρακολουθήσει μια τεχνική σχολή, αποφοίτησε μετά από 18 μήνες και εργάστηκε άλλους 6 μήνες σε ένα τοπικό εργοστάσιο πυρομαχικών. Αμέσως μετά κατατάχθηκε εθελοντικά στο στρατό και στάλθηκε σε σχολή πιλότων. Μόλις πλησίασε να πραγματοποιήσει το όνειρό του η συγκεκριμένη σχολή έκλεισε και όλοι οι σπουδαστές στάλθηκαν να φοιτήσουν σε σχολή μηχανικών αεροσκαφών. Κατέθεσε δεκάδες επίσημα αιτήματα για να μεταφερθεί σε σχολή πιλότων, τα οποία απορίφθηκαν όλα.
Παρ' όλα αυτά ο Ποκρίσκιν ήταν ένας εξαιρετικός μηχανικός αεροσκαφών. Αποφοίτησε το 1933 και γρήγορα ανέβηκε στην ιεραρχία. Ήδη το Δεκέμβριο του 1934 ήταν ανώτερος μηχανικός αεροσκαφών της 74ης μεραρχίας πεζικού. Παρέμεινε σε αυτή τη θέση ως τον Νοέμβριο του 1938. Σε αυτή την περίοδο η δημιουργική φύση του γινόταν εύκολα αντιληπτή: Έκανε διάφορες βελτιώσεις στο πολυβόλο ShKAS και στο αναγνωριστικό αεροσκάφος R5. Τελικά κατά τις χειμερινές του διακοπές το 1938 κατόρθωσε να παρακάμψει της αρχές τελειώνοντας ένα ετήσιο πρόγραμμα εκπαίδευσης πιλότων για πολίτες σε 18 μόλις ημέρες. Αυτό αυτόματα τον καθιστούσε υποψήφιο φοιτητή της πολεμικής αεροπορίας. Χωρίς καν να ετοιμάσει βαλίτσα ο Ποκρίσκιν πήρε το πρώτο τρένο για τη σχολή πιλότων, από την οποία αποφοίτησε με διακρίσεις το 1939. Είχε το βαθμό του ανθυπασπιστή, και στάλθηκε να υπηρετήσει στο 55 σύνταγμα μαχητικών.
Παραπομπές Επεξεργασία
- ↑ (Αγγλικά) SNAC. w6wv4r1k. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
- ↑ (Ρωσικά) Homeland heroes. 402.
- ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. data
.bnf .fr /ark: /12148 /cb150658115. Ανακτήθηκε στις 10 Οκτωβρίου 2015.