Αλουίζιου Αζεβέντου

Ο Αλουίζιου Τανκρέντου Γκονσάλβις ντε Αζεβέντου (Aluísio Tancredo Gonçalves de Azevedo, 14 Απριλίου 1857 – 21 Ιανουαρίου 1913) ήταν Βραζιλιανός μυθιστοριογράφος και διπλωμάτης, που έγραψε επίσης θεατρικά έργα και διηγήματα. Αρχικώς προσκείμενος στο λογοτεχνικό ρεύμα του ρομαντισμού, προσκολλήθηκε αργότερα στον νατουραλισμό, τον οποίο και εισήγαγε στη βραζιλιάνικη λογοτεχνία με το μυθιστόρημά του O Mulato το 1881. Κατείχε την 4η έδρα της Ακαδημίας Γραμμάτων της Βραζιλίας από την ίδρυση της Ακαδημίας το 1897 μέχρι τον θάνατό του.

Αλουίζιου Αζεβέντου
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση	14  Απριλίου 1857 Σάο Λουίς
Θάνατος	21  Ιανουαρίου 1913 Μπουένος Άιρες
Τόπος ταφής	Σάο Λουίς
Χώρα πολιτογράφησης	Βραζιλία
Εκπαίδευση και γλώσσες
Μητρική γλώσσα	Πορτογαλικά
Ομιλούμενες γλώσσες	Πορτογαλικά
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότητα	συγγραφέας διπλωμάτης δημοσιογράφος μυθιστοριογράφος διηγηματογράφος χρονικογράφος γελοιογράφος σκιτσογράφος ζωγράφος θεατρικός συγγραφέας
Αξιοσημείωτο έργο	O Cortiço O Mulato Casa de Pensão
Επηρεάστηκε από	Εμίλ Ζολά
Οικογένεια
Αδέλφια	Artur Azevedo
Σχετικά πολυμέσα

Βιογραφικά στοιχεία

Ο Αζεβέντου γεννήθηκε στο Σάου Λουίς της βόρειας Βραζιλίας. Γονείς του ήταν ο Πορτογάλος υποπρόξενος στη Βραζιλία Νταβίντ Γκονσάλβις ντε Αζεβέντου και η Εμίλια Αμάλια Πίντου ντε Μαγκελάες. Ο μεγαλύτερος αδελφός του, ο Αρτούρ Αζεβέντου, ήταν ονομαστός θεατρικός συγγραφέας.

Ως παιδί ο Αλουίζιου εργάσθηκε ως πλανόδιος πωλητής. Από τότε του άρεσε η ζωγραφική και το σχέδιο, και το 1876 μετακόμισε στο Ρίο ντε Τζανέιρο (όπου ζούσε ήδη ο αδελφός του) για να σπουδάσει στην Εθνική Σχολή Καλών Τεχνών. Μετά την αποφοίτησή του από εκεί, σχεδίαζε γελοιογραφίες για εφημερίδες.

Ο θάνατος του πατέρα του το 1878 τον έκανε να επιστρέψει στο Σάου Λουίς, προκειμένου να φροντίσει την οικογένειά του. Τότε ξεκίνησε τη συγγραφική σταδιοδρομία του, δημοσιεύοντας το 1880 ένα τυπικό ρομαντικό μυθιστόρημα, το Uma Lágrima de Mulher. Βοήθησε επίσης στην έκδοση ενος περιοδικού με τίτλο O Pensador, όπου έγραφε άρθρα υπέρ της καταργήσεως της δουλείας. Το 1881 δημοσιεύει το πρώτο στην ιστορία βραζιλιανικό νατουραλιστικό μυθιστόρημα, το O Mulato (= «Ο μιγάς»), με θεματική απτόμενη του ρατσισμού. Εδραιώνοντας και με αυτό το έργο τη συγγραφική του σταδιοδρομία, μπορούσε πλέον να επιστρέψει στο Ρίο ντε Τζανέιρο.

Ο Αλουίζιου Αζεβέντου έγραφε συνεχώς την περίοδο 1882-1895, με αρκετά έργα γραμμένα σε συνεργασία με τον αδελφό του ή με τον Εμίλ Ρουέντ.

Το 1895 έγινε διπλωμάτης, τερματίζοντας ουσιαστικά τη συγγραφική του δραστηριότητα. Υπηρέτησε ως επικεφαλής διπλωματικής αντιπροσωπίας στην Ισπανία, την Ιαπωνία, τη Μεγάλη Βρετανία, την Ιταλία και την Αργεντινή, και στην τελευταία αυτή χώρα, στο Μπουένος Άιρες, τον βρήκε ο θάνατος, σε ηλικία 55 ετών.

Εργογραφία

Μυθιστορήματα

• Uma Lágrima de Mulher (= «Δάκρυ μιας γυναίκας», 1880)
• O Mulato (1881)
• Mistérios da Tijuca, ou Girândola de Amores (1882)
• Memórias de um Condenado, ou A Condessa Vésper (1882)
• Casa de Pensão (= «Οικογενειακή σύνταξη», 1884)
• Filomena Borges (1884)
• O Homem (= «Ο άνθρωπος», 1887)
• O Cortiço (= «Η φτωχογειτονιά», 1890)
• O Coruja (= «Η κουκουβάγια», 1890)
• A Mortalha de Alzira (= «Το πέπλο της Αλζίρα», 1894)
• O Livro de uma Sogra (= «Το βιβλίο μιας πεθεράς», 1895)

Θεατρικά έργα

• Os Doidos (= «Οι παράφρονες», 1879)
• Flor-de-lis (1882)
• Casa de Orates (= «Ο οίκος των προσευχών», 1882)
• O Caboclo (1886)
• Fritzmack (1889), από κοινού με τον αδελφό του
• A República (= «Η Δημοκρατία», 1890)
• O Adultério (= «Η μοιχεία», 1891)
• Em Flagrante (1891)

Διάφορα

• O Japão (= «Η Ιαπωνία», 1894), χρονικό
• Demônios (= «Διάβολοι», 1895), συλλογή διηγημάτων

Πηγές

• Το λήμμα «Αζεβέδο Λουδοβίκος» στη Νέα Ελληνική Εγκυκλοπαίδεια «Χάρη Πάτση», τόμος 2 (1968), σελ. 285

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

• Τα άπαντα του Αζεβέντου (στην πορτογαλική)