Αμωρί Γ΄ του Μονφόρ
| Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. |
Ο Αμωρί Γ΄, γαλλ. Amaury III (απεβ. 1337) από τον Οίκο του Μονφόρ-λ'Αμωρί ήταν Γάλλος ευγενής, κύριος τού Μονφόρ-λ'Αμωρί, Επερνόν, Ουντάν στην Ιλ-ντε-Φρανς (1098-π.1137) και κόμης τού Εβρέ (1118-π.1137).
| Αμωρί Γ΄ του Μονφόρ | |
|---|---|
| Γενικές πληροφορίες | |
| Όνομα στη μητρική γλώσσα | Amaury III de Montfort (Γαλλικά) |
| Γέννηση | 11ος αιώνας |
| Θάνατος | 1137[1] |
| Χώρα πολιτογράφησης | Γαλλία |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Ομιλούμενες γλώσσες | Γαλλικά |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | φεουδάρχης |
| Οικογένεια | |
| Σύζυγος | Ριχίλδη του Αινώ[2] Αγνή του Γκαρλάντ (από 1118)[2] |
| Τέκνα | Σίμων Γ΄ του Μονφόρ[3] Αμωρί Δ΄ του Μονφόρ[4] Αγνή του Μονφόρ |
| Γονείς | Σίμων Α΄ του Μονφόρ και Αγνή κόμισσα του Εβρέ |
| Αδέλφια | Αμωρί Β΄ του Μονφόρ Ισαβέλλα του Μονφόρ Γουλιέλμος του Μονφόρ Ριχάρδος του Μονφόρ Σίμων Β΄ του Μονφόρ Βερτράδη του Μονφόρ |
| Οικογένεια | Οίκος του Μονφόρ-λ'Αμωρί |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Βιογραφία Επεξεργασία
Ήταν γιος τού Σίμωνα Α΄ του Μονφόρ και της Αγνής τού Οίκου της Νορμανδίας, κόρης τού Ριχάρδου κόμη τού Εβρέ.
Το 1098 ο Γουλιέλμος Β΄ της Αγγλίας εκστράτευσε στη Γαλλία και πέρασε το Βεκσάν (βόρεια τού Σηκουάνα). Το πρώτο κάστρο στο οποίο επιτέθηκε, ήταν τού Ουντάν, που το υπερασπιζόταν ο Αμωρύ Γ΄. Ο τελευταίος παραδόθηκε γρήγορα και ακολούθησε τον στρατό τού Γουλιέλμου Β΄. Ο Αμωρί Γ΄ βοήθησε τον βασιλιά εναντίον των κάστρων τού αδελφού του Σίμωνα Β΄, δηλ. των κάστρων Μονφόρ-λ'Αμωρί και Επερνόν. Αλλά ο Σίμων Β΄ και άλλοι καστελάνοι αμύνθηκαν με επιτυχία, ώσπου υπογράφτηκε ανακωχή και ο Γουλιέλμος Β΄ επέστρεψε στην Αγγλία. Περί το 1104 απεβίωσε ο Σίμων Β΄ και ο Αμωρί Γ΄ τον διαδέχθηκε ως κύριος τού Μονφόρ-λ'Αμωρί.
Όταν ο εκ μητρός θείος του Γουλιέλμος κόμης του Εβρέ απεβίωσε το 1118, δεν είχε απογόνους, έτσι ο Ερρίκος Α΄ της Αγγλίας κατέλαβε τα εδάφη του. Ο Αμωρί Γ΄ ήταν ο πιο απεχθής εχθρός τού βασιλιά: αδελφή του ήταν η διάσημη Βερτράνδη του Μονφόρ, μητέρα τού Φούλκωνα Ε΄ κόμη τού Ανζού, από τον πρώτο της γάμο, ενώ ο δεύτερος σύζυγός της είχε -από προηγούμενό του γάμο- γιο τον Λουδοβίκο ΣΤ΄ της Γαλλίας. Ο Αμωρί Γ΄ είχε παρακινήσει τον Φούλκωνα Ε΄ να επιτεθεί στα εδάφη τού Ερρίκου Α΄ στο παρελθόν· τώρα οι βασιλείς της Γαλλίας και της Αγγλίας ήταν πάλι σε αντιπαράθεση. Ο Αμωρί Γ΄ ήταν ο τελευταίος, που ο Ερρίκος Α΄ θα ΄θελε να είναι κόμης στο κέντρο της Νορμανδίας. Ο Αμωρί Γ΄ που εδικαιούτο την κομητεία τού Εβρέ, παραπονέθηκε στον Λουδοβίκο ΣΤ΄, ο οποίος τού παραχώρησε την κομητεία. Για έξι μήνες ο Ερρίκος Α΄ κρατούσε τον Αμωρύ μακριά από το Εβρέ και τού αρνιόταν την κομητεία, με το να διατηρεί φρουρά στο κάστρο από τον στρατό του. Όταν όμως ο Ερρίκος Α΄ ήταν στο Ρουέν, ο κοντόσταυλός του Γουλιέλμος Πουαντέλ έδωσε το κάστρο στον Αμωρί Γ΄. Ο Ερρίκος Α΄ πρότεινε στον Αμωρί Γ΄ την κομητεία, με τον όρο να τού επιστρέψει το κάστρο, αλλά ο Αμωρί Γ΄ δεν δέχθηκε. Η διαμάχη συνεχίστηκε και ο Αμωρί Γ΄ ενθάρρυνε περισσότερους Νορμανδούς να επιτεθούν στον Ερρίκο Α΄.
Το 1119 ο Ερρίκος Α΄ πολιόρκησε το κάστρο τού Εβρέ εκ νέου, αλλά ο ανιψιός του Θεοβάλδος Β΄ κόμης της Καμπανίας, διαπραγματεύθηκε ανακωχή μεταξύ τους. Ο Αμωρί Γ΄ παρέδωσε το κάστρο στον βασιλιά, ο οποίος τον επικύρωσε ως κόμη τού Εβρέ. Το επόμενο έτος ο Αμωρί πολέμησε στη μάχη τού Μπουργκτερούλντ, υποστηρίζοντας τον Γουλιέλμο Κλίτο εναντίον τού θείου εκείνου Ερρίκου Α΄, αλλά καθώς διέφευγε από τη μάχη, αιχμαλωτίστηκε από τον Γουλιέλμο τού Γκραντκούρ. Όμως ο τελευταίος, αντί να τον παραδώσει στον Ερρίκο Α΄, τον ακολούθησε στην εξορία. Αργότερα το ίδιο έτος ο Αμωρί Γ΄ έκανε ειρήνη με τον Ερρίκο Α΄ και για το υπόλοιπο της βασιλείας του έμεινε σε φιλικές σχέσεις με αυτόν.
Οικογένεια Επεξεργασία
Νυμφεύτηκε πρώτα τη Ριχίλδη, κόρη τού Βαλδουίνου Β΄ κόμη τού Αινώ, αλλά την απέπεμψε το 1118.
Το 1118 έκανε δεύτερο γάμο, με την Αγνή των Γκαρλάντ, κόρη τού Ανσώ κόμη τού Ροσφόρ-αν-Υβελίν και είχε τέκνα:
Πηγές Επεξεργασία
- Detlev Schwennicke, Europäische Stammtafeln: Stammtafeln zur Geschichte der Europäischen Staaten, Neue Folge, Band III Teilband 4 (Marburg, Germany: J. A. Stargardt, 1989), Tafel 642
- Frank Barlow, William Rufus (Berkeley: University of California Press, 1983), p. 393
Παραπομπές Επεξεργασία
- ↑ Darryl Roger Lundy: (Αγγλικά) The Peerage. p4051.htm#i40501. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
- ↑ 2,0 2,1 p4051.htm#i40501. Ανακτήθηκε στις 7 Αυγούστου 2020.
- ↑ Ανακτήθηκε στις 2 Οκτωβρίου 2016.
- ↑ Darryl Roger Lundy: (Αγγλικά) The Peerage.