Ανδρέας Βουράκης

Ο  Ανδρέας Βουράκης (ρωσικά: Вураки Андре́й Федорович‎‎) ήταν στρατιωτικός στη Σοβιετική Ένωση.

Ανδρέας Βουράκης
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση	13  Δεκεμβρίου 1922 Γιάλτα
Χώρα πολιτογράφησης	Ένωση Σοβιετικών Σοσιαλιστικών Δημοκρατιών
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσες	Ρωσικά
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότητα	στρατιωτικός

Γεννήθηκε στις 13 Δεκεμβρίου του 1922 στην πόλη της Γιάλτας της αυτόνομης σοβιετικής σοσιαλιστικής δημοκρατίας της Κριμαίας. Το 1929, η οικογένεια μετακόμισε στην πόλη Σουχούμι  της Αμπχαζίας και το 1933 στο Μπατούμι της Ατζαρίας, όπου τον Ιούνιο του 1941 αποφοίτησε από το τοπικό δευτεροβάθμιο σχολείο αριθ. 17.

Στις 22 Ιουνίου 1941, στη γιορτή αποφοίτησης από το σχολείο, έμαθε για την έναρξη του πολέμου. Ως υποψήφιος της Ανώτατης Ναυτικής Σχολής Σεβαστούπολης Φρούνζε, δεν μπήκε στη σχολή, επειδή η σχολή εκκενώθηκε, και από τη Σεβαστούπολη μεταφέρθηκε στο Ροστόφ. Τον Ιούλιο του 1941, μπήκε στην σχολή πυροβολικού της Σεβαστούπολης, από την οποία αποφοίτησε τον Ιούλιο του 1942 με τον βαθμό του υπολοχαγού. Συνέχισε  στη στρατιωτική περιφέρεια της Βαϊκάλης και αργότερα υπηρέτησε στη Στρατιωτική Περιφέρεια της Μόσχας ως διοικητής αντιπυραυλικής διμοιρίας και αντιαεροπορικής πυροβολαρχίας .

Τον Οκτώβριο του 1943, στο εκπαιδευτικό στρατόπεδο της πόλης Πένζα σχηματίστηκε το 68^ο σύνταγμα πυροβολικού της περιοχής του Βόλγα. Διορίστηκε διοικητής στη 1999η μοίρα πυροβολικού.

Τον Απρίλιο του 1944, το 68ο αντιπυραυλικό τμήμα πυροβολικού συμπεριλήφθηκε στη σύνθεση των στρατευμάτων του 1ου Ουκρανικού Στόλου και μέχρι τον Ιούλιο του 1944 ήταν υπό τον επιχειρησιακό έλεγχο του 38ου στρατού συνδυασμένων όπλων. Τον Ιούλιο του 1944, όταν τέθηκε σε θέση μάχης στην 4η Στρατιά τεθωρακισμένων και ως το τέλος του πολέμου, υπηρέτησε στις δυνάμεις αεράμυνας.  Για Στρατιωτικές διακρίσεις στις 17 του Μάρτη του 1945, το 68^ο σύνταγμα αντιαεροπορικής άμυνας είχε μετονομαστεί σε 6ο Επίτιμο σύνταγμα αντιαεροπορικό πυροβολικού και του απονεμήθηκαν  τα μετάλλια του Κουτούζοφ 2ου βαθμού και Μπογκντάν Χμελνίτσκι 2ου βαθμού. Ο πόλεμος για τον Βουράκη έληξε στις 12η Μαΐου του 1945 στην πόλη Λιμπούσιν (Τσεχοσλοβακία).

Για την συμμετοχή του στις μάχες του Μεγάλου Πατριωτικού Πολέμου, ο Αντιστράτηγος Βουράκης τιμήθηκε δεόντως.

Έλαβε μέρος στην απελευθέρωση των πόλεων της Ουκρανίας και της Τσεχοσλοβακίας, πολέμησε στη Γερμανία, διέσχισε τα μικρά και τα μεγάλα ευρωπαϊκά ποτάμια, συμπεριλαμβανομένου και του Όντερ. Γι’ αυτή την επιχείρηση έλαβε το παράσημο του Ήρωα της Σοβιετικής Ένωσης.

Ως αποτίμηση της προσφοράς της μοίρας πυροβολικού του Ανδρέα Βουράκη, έχουν αναφερθεί 11 καταρριφθέντα  και 6 κατεστραμμένα φασιστικά αεροσκάφη FV-190 και Me-109, 4 κατεστραμμένα τεθωρακισμένα μεταφοράς προσωπικού, 6 οχήματα, 3 πυροβολαρχίες και 111 στρατιώτες. Επιπλέον, αιχμαλώτισε 65 στρατιώτες και αξιωματικούς του εχθρού.

Ο Βουράκης τρεις φορές παρασημοφορήθηκε, μεταξύ των οποίων και με το παράσημο του Aλεξάνδρου Nέφσκι, που έλαβε για την τολμηρή και αποφασιστική δράση για την απόκρουση των επιθέσεων του εχθρού στην περιοχή των πόλεων Πρόκεντορφ και Κρουγκ, καθώς και κατά την διάρκεια της επιχείρησης της Άνω Σιλεσίας, προκαλώντας σημαντικές απώλειες στον εχθρό σε ανθρώπινο δυναμικό και την υποδομή του. Ο εχθρός δρούσε στον αέρα σε μικρές ομάδες και οι πυροβολητές, που κάλυπταν τα στρατεύματα από αεροπορικές επιδρομές, έπρεπε να τους αντιμετωπίζουν από μικρή απόσταση και βρισκόμενοι εν κινήσει και ταυτόχρονα να αποκρούουν τις επίγειες αντεπιθέσεις. Στο βιβλίο των συμβάντων, ο διοικητής του συντάγματος δήλωνε ότι, στις 19 Μαρτίου 1945, η μοίρα πυροβολικού του Βουράκη, με την υποστήριξη μονάδας αντιαεροπορικών πυροβόλων και μονάδων τεθωρακισμένων, βγήκαν στα περίχωρα του Πρόκεντορφ, όπου ο εχθρός προσπάθησε να διασπάσει την περικύκλωση. Τα πυρά των αντιαεροπορικών του κατέρριψαν ένα αεροπλάνο και σκόρπισαν το εχθρικό πεζικό, ματαιώνοντας τα σχέδια του εχθρού.

Μετά το τέλος του πολέμου, ο Ανδρέας Βουράκης συνέχισε να υπηρετεί στις ένοπλες δυνάμεις της ΕΣΣΔ. Υπηρέτησε στη Βορειοδυτική Περιφέρεια της αεροπορικής άμυνας της Στρατιωτικής Περιφέρειας του Λένινγκραντ. Το 1958 στο Λένινγκραντ αποφοίτησε από την Ακαδημία Πυροβολικού. Αμέσως μετά, διορίστηκε διοικητής αντιπυραυλικού συντάγματος στην περιοχή αεροπορικής άμυνας της Μόσχας. Το 1966, του απονεμήθηκε ο βαθμός υποστράτηγου. Από το 1966 έως το 1970, ανέλαβε ένα ειδικό σώμα αεροπορικής άμυνας και το 1970 διορίστηκε αρχηγός του προσωπικού - ο πρώτος αναπληρωτής διοικητή του 1ου στρατού ειδικού σκοπού.

Από το 1974 ήταν ανώτερος λέκτορας στο Τμήμα Επιχειρησιακής Τακτικής της Στρατιωτικής Ακαδημίας του Γενικού Επιτελείου.

Το 1987 συνταξιοδοτήθηκε και ανέλαβε δράση στο Σωματείο Βετεράνων της 6ης μοιραρχίας Αντιπυραυλικού Πυροβολικού.

Παρασημοφορήσεις

Στον υποστράτηγο Ανδρέα Βουράκη απονεμήθηκαν οκτώ παράσημα της Σοβιετικής Ένωσης:

• Της Κόκκινης Σημαίας (Νο. 186568), για τον ηρωισμό στη μάχη κατά τη διέλευση του ποταμού Οντερ.

• Κόκκινης Σημαίας (Νο. 33760 "2", με Διάταγμα του Προεδρείου του Ανώτατου Σοβιέτ της ΕΣΣΔ της 22ας Φεβρουαρίου 1968), για την ανάπτυξη νέων όπλων και την επιτυχία του στρατού και της πολιτικής εκπαίδευσης.

• Παράσημο Αλεξάνδρου Νέβσκι (№ 39606).
• Παράσημο του Πατριωτικού Πολέμου πρώτου βαθμού  (νο. 453650), για τον εορτασμό της 40ής επετείου της νίκης του σοβιετικού λαού επί της Ναζιστικής Γερμανίας.
• Παράσημο του Πατριωτικού Πολέμου, δευτέρου βαθμού (# 282716).
• Παράσημο του Κόκκινου Αστέρα (№ 3503056), για πολλά χρόνια άψογης υπηρεσίας στις τάξεις του Σοβιετικού Στρατού.
• Παράσημο του Κόκκινου Αστέρα (Αρ. 3786761,με Διάταγμα του Προεδρείου των Ενόπλων Δυνάμεων της ΕΣΣΔ της 3ης Μαρτίου 1987).
• Παράσημο "για την υπηρεσία προς την πατρίδα στις ένοπλες δυνάμεις της ΕΣΣΔ", άρθρο III (αριθ. 11548, διάταγμα του Προεδρείου των Ενόπλων Δυνάμεων της ΕΣΣΔ της 30ής Απριλίου 1975).

Είναι ιππότης του Τσεχοσλοβάκικου Στρατιωτικού Σταυρού του 1939, με το διάταγμα του Προέδρου της Ρωσικής Ομοσπονδίας αριθ. 875 της 31ης Ιουλίου 2003).

Με την αποχώρησή του από την ενεργό δράση, στον υποστράτηγο Ανδρέα Βουράκη απονεμήθηκε το παράσημο Φιλίας.

Πηγές

• «ВУРАКИ АНДРЕЙ ФЕДОРОВИЧ». nevskye.narod.ru. Ανακτήθηκε στις 28 Σεπτεμβρίου 2021.