Ανθρώπινα δικαιώματα στη Γεωργία

Τα ανθρώπινα δικαιώματα στη Γεωργία διασφαλίζονται από το σύνταγμα της χώρας. Ένας ανεξάρτητος δημόσιος συνήγορος των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, εκλέγεται από το κοινοβούλιο της Γεωργίας για τη διασφάλιση της τήρησης αυτών των δικαιωμάτων.[1] Εντούτοις, έχει υποστηριχτεί από τη Διεθνή Αμνηστία, το Παρατηρητήριο Ανθρώπινων Δικαιωμάτων, το Υπουργείο Εξωτερικών των Ηνωμένων Πολιτειών και τη γεωργιανή αντιπολίτευση ότι αυτά τα δικαιώματα υπόκεινται συχνά σε παραβιάσεις.[2][3][4]

Επιπλέον, περίπου το 20% της επικράτειας της πρώην Γεωργιανής ΣΣΔ είναι σε καθεστώς αμφισβήτησης, με συχνές καταγγελίες για παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και σε αυτά τα εδάφη.[5][6][7][8]

Μειονοτικά δικαιώματα Επεξεργασία

Η κυβέρνηση της Γεωργίας έχει λάβει μέτρα για την προστασία των θρησκευτικών μειονοτήτων, ενώ οι επιθέσεις εναντίον μελών μειονοτικών θρησκειών έχουν υποχωρήσει μετά την Επανάσταση των Ρόδων. Ο πρωθυπουργός Ζουράμπ Ζβάνια ήταν βασικός υποστηρικτής της αποδοχής των θρησκευτικών οργανώσεων από το κράτος, αλλά αντιμετώπισε σημαντική κριτική από την κυβέρνησή του. Παρά τις μεταρρυθμίσεις που επέτρεψαν στις μειονοτικές εκκλησίες να αναγνωριστούν το 2005, η Ορθόδοξη Εκκλησία της Γεωργίας θεωρείται ως μοναδικός θρησκευτικός εκπρόσωπος της Γεωργίας, ενώ οι μειονοτικές θρησκευτικές ομάδες δυσκολεύονται ακόμη και σήμερα στη δημιουργία τόπων λατρείας.[9]

Το σύμφωνο του 2002 μεταξύ της Γεωργιανής Ορθόδοξης Εκκλησίας και της κυβέρνησης, χορήγησε στην πρώτη μια προνομιούχα θέση στη Γεωργία και της εξασφάλισε εξουσία σε όλα τα θρησκευτικά θέματα. Είναι η μόνη εκκλησία που έχει αφορολόγητο καθεστώς, ενώ συχνά ζητείται η γνώμη της σε κυβερνητικά θέματα. Η Ορθόδοξη Εκκλησία της Γεωργίας λαμβάνει επίσης κάποια χρηματοδότηση για την πολιτιστική ανάπτυξη της χώρας.[10][11]

Η Γεωργία επικύρωσε τη Σύμβαση-Πλαίσιο για την Προστασία των Εθνικών Μειονοτήτων (FCNM) το 2005. Η Μη Κυβερνητική Οργάνωση «Ανεκτικότητα» επισήμανε, το 2008, ότι αρκετά από τα άρθρα της Σύμβασης έχουν εξαιρεθεί από την πλήρη εφαρμογή τους από το κοινοβούλιο της Γεωργίας. Συγκεκριμένα, έχουν τεθεί σε κίνδυνο οι διατάξεις σχετικά με την πλήρη έκφραση και ανοχή των μειονοτικών γλωσσών σε πολιτιστικά, εκπαιδευτικά και διοικητικά θέματα. Για παράδειγμα, ο αριθμός των αζέρικων σχολείων έχει μειωθεί και αναφέρονται περιπτώσεις διορισμού διευθυντών σε αζέρικα σχολεία που δεν μιλούν την αζέρικη γλώσσα.[12]

Παραπομπές Επεξεργασία

Εξωτερικοί σύνδεσμοι Επεξεργασία