Αντουάν Μαντούρο
Ο Αντουάν Γιοχάννες Μαντούρο (ολλανδικά: Antoine Johannes Maduro, 20 Αυγούστου 1909 – 25 Ιουνίου 1997) ήταν ποδοσφαιριστής από το Κουρασάο, ο οποίος αγωνιζόταν ως αμυντικός, προτού, στη συνέχεια, ασχοληθεί με την προπονητική και αναλάβει καθήκοντα διοικητικού στελέχους. Έχοντας αποσυρθεί από οποιαδήποτε σχετιζόμενη με το ποδόσφαιρο δραστηριότητα με σημείο εκκίνησης το 1952, στη συνέχεια, αφιέρωσε τη ζωή του στη μελέτη των παπιαμέντο.
| Προσωπικές πληροφορίες | |||
|---|---|---|---|
| Πλήρες όνομα | Αντουάν Γιοχάννες Μαντούρο | ||
| Ημερ. γέννησης | 20 Αυγούστου 1909 | ||
| Τόπος γέννησης | ;, Αρούμπα | ||
| Ημερ. θανάτου | 25 Ιουνίου 1997 (87 ετών) | ||
| Τόπος θανάτου | ;, Κουρασάο | ||
| Θέση | Αμυντικός | ||
| Εθνική ομάδα | |||
| Περίοδος | Ομάδα | Συμμ.† | (Γκ.)† |
| 1934-1941 | Κουρασάο | 8 | (0) |
| Προπονητική καριέρα | |||
| Περίοδος | Ομάδα | ||
| 1952 | Ολλανδικές Αντίλλες | ||
| † Συμμετοχές (Γκολ). | |||
Βιογραφία Επεξεργασία
Ποδοσφαιρική σταδιοδρομία Επεξεργασία
Ο Μαντούρο αγωνίστηκε ως αμυντικός μεταξύ του 1925 και του 1941 για λογαριασμό της τοπικής ομάδας του Κουρασάο, Σ.Ο.Μ.Τ., την οποία και ο ίδιος ίδρυσε μαζί με δύο φίλους του, τους Ρικάρντο Γκέλε και Εμίλιο Γιάνσεν, στις 17 Σεπτεμβρίου 1925, ως «ΚΣΚ Τράπερς». Οι καλές τεχνικές ικανότητές του ως ποδοσφαιριστής οδήγησαν στην κλήση του στην Εθνική Κουρασάο, με την οποία και αγωνίστηκε μεταξύ του 1934 και του 1941, πραγματοποιώντας, συνολικά, 8 διεθνείς συμμετοχές[1]. Μεταξύ άλλων, συμμετείχε στην πρώτη έκδοση του Κυπέλλου Κεντροαμερικανικής και Καραϊβικής Συνομοσπονδίας, η οποία διεξήχθη στην Κόστα Ρίκα[2].
Παράλληλα με την αγωνιστική καριέρα του ως ποδοσφαιριστής, ο Μαντούρο διετέλεσε, επίσης, διοικητικό στέλεχος της Curaçaose Voetbalbond (CVB), μεταξύ του 1932 και του 1946, καθώς και προπονητής και διοικητικό στέλεχος της Σ.Ο.Μ.Τ. Ο ίδιος, το 1948, προχώρησε στην αγορά της έκτασης επί της οποίας ανεγέρθηκε το στάδιο ποδοσφαίρου της Σ.Ο.Μ.Τ., το οποίο, στη συνέχεια, ονομάστηκε, προς τιμήν του, ως Στάντιον Δρ. Αντουάν Μαντούρο. Το 1952, διετέλεσε ομοσπονδιακός τεχνικός της Εθνικής Ολλανδικών Αντίλλων κατά τη διάρκεια των Θερινών Ολυμπιακών Αγώνων του Ελσίνκι[3].
Σταδιοδρομία μετά το ποδόσφαιρο Επεξεργασία
Έπειτα από την απόσυρσή του από τον χώρο του ποδοσφαίρου, ο Αντουάν Μαντούρο αφιερώθηκε πλήρως στη μελέτη και ανάπτυξη των παπιαμέντο μεταξύ του 1953 και του 1980, ερευνώντας τις καταβολές τους, καθιστάμενος, στην πορεία, ως εκ των πλέον ειδικών επί του συγκεκριμένου τομέα. Δημοσίευσε αριθμό συγγραφικών έργων, όπως τα Papiamentu - Origen i Formación (1965), Procedencia di Palabranan Papiamentu i otro Anotacionnan (2 τόμοι) (1966) και Observacion- i Apuntenan tocante El Papiamento - La Lengua Criolla de Curazao, Santiago de Chile - 1928 di Dr. Rodolfo Lenz (1967), εντός του οποίου υποστηρίζει, ως κύρια θέση, το ενδεχόμενο ισπανικής προέλευσης των παπιαμέντο[4].
Έχοντας εκλεγεί ως επίτιμο μέλος της Γλωσσολογική Εταιρείας της Καραϊβικής το 1982, καθώς και ως επίτιμος διδάκτωρ στο Πανεπιστήμιο των Ολλανδικών Αντίλλων (σημερινό Πανεπιστήμιο του Κουρασάο) το 1984 και αξιωματούχος του Τάγματος της Οράγγης-Νάσσαου, ο Μαντούρο απεβίωσε στις 25 Ιουνίου 1987, σε ηλικία 87 ετών.
Παραπομπές Επεξεργασία
- ↑ (Αγγλικά) «Antoine Maduro». SOCCER-DB.info. Ανακτήθηκε στις 11 Δεκεμβρίου 2014.
- ↑ (Αγγλικά) Knight, Ken· Morrison, Neil· Reyes, Macario· Jovanovic, Bojan (9 Αυγούστου 2013). «CCCF Championship 1941 (San José, Costa Rica, May 8-18)». RSSSF.com. Ανακτήθηκε στις 11 Δεκεμβρίου 2014.
- ↑ (Αγγλικά) Stokkermans, Karel (20 Σεπτεμβρίου 2012). «Dutch Tour of Dutch Antilles 1952». RSSSF.com. Ανακτήθηκε στις 11 Δεκεμβρίου 2014.
- ↑ (Ισπανικά) García, Ana Isabel· Palacios Alcaine, Azucena. «El indigenismo americano III». Ανακτήθηκε στις 11 Δεκεμβρίου 2014.