Η αρένα της Λουτέτιας (γαλλικά: Les arènes de Lutèce), που κατασκευάστηκε τον 1ο αιώνα μ.Χ., είναι ένα γαλατο-ρωμαϊκό αμφιθέατρο που βρίσκεται στο 5ο διαμέρισμα του Παρισιού. Στην αρχαιότητα χρησιμοποιήθηκε τόσο ως σκηνή για θεατρικές παραστάσεις όσο και ως αρένα για αγώνες μονομάχων.

Αρένα της Λουτέτιας
Arènes de Lutèce
Χάρτης
Είδοςρωμαϊκό αμφιθέατρο[1] και Gallo-Roman amphitheatre
Αρχιτεκτονικήαρχαία ρωμαϊκή αρχιτεκτονική
Γεωγραφικές συντεταγμένες48°50′42″N 2°21′11″E
Διοικητική υπαγωγήΣαιν-Βικτόρ[2]
ΤοποθεσίαΠαρίσι
ΧώραΓαλλία[1][2]
ΙδιοκτήτηςΔήμος του Παρισιού[1]
Προστασίακατηγοριοποιημένο ιστορικό μνημείο στη Γαλλία (από 1884)[1]
Commons page Πολυμέσα

Περιγραφή Επεξεργασία

 
Μακέτα της αρένας
 
Η πλατεία Καπιτάν

Η αρένα της Λουτέτιας είναι ένα από τα σημαντικότερα αρχαία ρωμαϊκά μνημεία στην περιοχή του Παρισιού (που στην αρχαιότητα ονομαζόταν Λουτέτια), μαζί με τις θέρμες του Κλυνί. Κατασκευάστηκε τον 1ο αιώνα μ.Χ. και ήταν χωρητικότητας 17.000 ατόμων.[3] Χρησιμοποιήθηκε ως θέατρο και ως αρένα για αγώνες μονομάχων και για άλλα αμφιθεατρικά θεάματα.

Οι κερκίδες περιβάλλουν περισσότερο από το ήμισυ της περιφέρειας της αρένας, και παραπέμπουν περισσότερο σε ένα αρχαίο ελληνικό θέατρο παρά σε ρωμαϊκό που ήταν ημικυκλικό.

Η ορχήστρα ήταν περιτριγυρισμένη από το τοίχωμα ενός βάθρου ύψους 2,5 μέτρων, το οποίο πλαισιώνονταν από ένα παραπέτο. Η σκηνή είχε μήκος 41 μέτρα. Μια σειρά από εννέα κόγχες χρησιμοποιήθηκαν κατά πάσα πιθανότητα για αγάλματα. Πέντε μικρές αίθουσες βρίσκονταν κάτω από τις χαμηλότερες κερκίδες, μερικές από τις οποίες φαίνεται να χρησιμοποιούνταν ως χώροι φύλαξης των άγριων ζώων και άνοιγαν απευθείας στην αρένα.

Καθώς στέκεται κάποιος στο κέντρο της αρένας μπορεί να παρατηρήσει σημαντικά κατάλοιπα της σκηνής και των εννέα κογχών της, καθώς και τις καγκελόφρακτες αίθουσες. Οι κλιμακωτές κερκίδες δεν είναι οι πρωτότυπες, κατασκευάστηκαν αργότερα.[4]

Οι σκλάβοι, οι φτωχοί και οι γυναίκες κάθονταν στις υψηλότερες βαθμίδες - ενώ οι χαμηλότερες θέσεις καθισμάτων προορίζονταν για Ρωμαίους άνδρες πολίτες. Για άνεση, μια τέντα κάλυπτε τους θεατές από τον καυτό ήλιο. Από το υψηλότερο σημείο του, το θέατρο είχε θέα στους ποταμούς Σηκουάνα και Μπριέβ, ο οποίος στην αρχαιότητα διέσχιζε επίσης το Παρίσι αλλά σήμερα είναι καλυμμένος.

Ιστορικό Επεξεργασία

 
Η είσοδος στην οδό Μονζ 49

Όταν η Λουτέτια απειλήθηκε κατά τη διάρκεια των βαρβαρικών επιδρομών του 275 μ.Χ., πέτρες του αμφιθεάτρου χρησιμοποιήθηκαν για την ενίσχυση της άμυνας της πόλης γύρω από το Ιλ ντε λα Σιτέ. Ωστόσο, ο Χιλπέριχος Α΄ το επισκεύασε το 577 και δόθηκαν παραστάσεις εκεί. [5] Στη συνέχεια, το αμφιθέατρο μετατράπηκε σε νεκροταφείο και εγκαταλείφθηκε εντελώς μετά την κατασκευή του τείχους του Φιλίππου Αυγούστου (περίπου 1210).[6]

Αιώνες αργότερα, αν και η συνοικία είχε διατηρήσει το όνομα Αρένα (les Arènes), η ακριβής τοποθεσία χάθηκε. Ανακαλύφθηκε από τον αρχιτέκτονα και αρχαιολόγο Τεοντόρ Βακέρ κατά τη διάρκεια της κατασκευής της οδού Μονζ μεταξύ 1860-1869.

Ο συγγραφέας Βικτόρ Ουγκώ (1802-1885)[7] και μερικοί άλλοι διανοούμενοι δημιούργησαν μια επιτροπή διάσωσης του μνημείου, η οποία ανέλαβε τη δέσμευση να σώσει τον αρχαιολογικό θησαυρό. Μετά την κατεδάφιση ενός παραπλεύρως κείμενου μοναστηριού το 1883, το ένα τρίτο της αρένας αποκαλύφθηκε. Το Δημοτικό Συμβούλιο αφιέρωσε κεφάλαια για την αποκατάσταση της αρένας και τη δημιουργία μιας δημόσιας πλατείας, η οποία άνοιξε το 1896. Η αρένα χαρακτηρίστηκε ιστορικό μνημείο το 1884.[8]

Μετά την απομάκρυνση των γραμμών και αποθηκών του τραμ το 1916 και την κατασκευή της γραμμής 10 του παρισινού Μετρό, ο γιατρός και ο ανθρωπολόγος Ζαν-Λουί Καπιτάν (1854-1929) συνέχισε με πρόσθετες ανασκαφές και αποκατάσταση της αρένας προς το τέλος του Α 'Παγκοσμίου Πολέμου. Η γειτονική πλατεία Καπιτάν, χτισμένη στην περιοχή της παλιάς δεξαμενής Σαιν-Βικτόρ, είναι αφιερωμένη στη μνήμη του.

Η είσοδος για το κοινό είναι ελεύθερη.[9]

 
Η αρένα της Λουτέτιας

Εξωτερικοί σύνδεσμοι Επεξεργασία

Παραπομπές Επεξεργασία