Ο Αρνούλφος (γαλλ.: Arnoulph, τέλη 10ου - αρχές 11ου αιώνα) ήταν αρχιεπίσκοπος της Ρενς (988-991, 996-1021). Προερχόταν από τον Οίκο των Καρολιδών.

Αρνούλφος, αρχιεπίσκοπος του Ρενς
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα
Arnoul de France (Γαλλικά)
Γέννηση10ος αιώνας
Θάνατος5  Μαρτίου 1021
Ρενς
Χώρα πολιτογράφησηςΓαλλία
ΘρησκείαΡωμαιοκαθολική Εκκλησία
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςλατινική γλώσσα[1]
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταιερέας
αρχιεπίσκοπος[1]
συγγραφέας[1]
Οικογένεια
ΓονείςΛοθάριος της Φραγκίας
ΑδέλφιαΛουδοβίκος Ε΄ της Γαλλίας
Αξιώματα και βραβεύσεις
Αξίωμααρχιεπίσκοπος
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Βιογραφία

Επεξεργασία

Ο Αρνούλφος ήταν νόθος γιος του Λοθαρίου της Δυτικής Φραγκίας και μίας κόρης του Ροβέρτου, μαγιορδόμου του Καρόλου δούκα της Κάτω Λωρραίνης. Ο Κάρολος ήταν νεότερος αδελφός του Λοθαρίου. Ο Αρνούλφος πήρε το όνομα του αρχηγέτη των Καρολιδών, αγίου Αρνούλφου επισκόπου του Μετς.

Ο Αντάλμπερον αρχιεπίσκοπος του Ρενς επιθυμούσε να τον διαδεχθεί ο Γκέρμπερτ του Ωριλάκ (μετέπειτα πάπας Σιλβέστρος Β΄), αλλά όταν το 989 ψηφίστηκε ο Αρνούλφος, ο Ούγος Καπέτος τον αποδέχθηκε. Το ίδιο έτος ο Αρνούλφος υποστήριξε τον θείο του Κάρολο δούκα της Κάτω Λωρραίνης στην προσπάθειά του να γίνει βασιλιάς. Ο Κάρολος κατέλαβε το Ρενς και το Λον, αλλά προσωρινά και το εγχείρημα απέτυχε. Το 990 ο Αρνούλφος αρνήθηκε να προσέλθει στη Σύνοδο του Σανλί και φυλακίστηκε με τον θείο του. Το 991 έγινε σύνοδος στο Ρενς, που με την κατηγορία της -υποτίθεται- εσχάτης προδοσίας, καθαίρεσε τον Αρνούλφο και έκανε τον Γκέρμπερτ αρχιεπίσκοπο του Ρενς.

Η καθαίρεση είχε αντιδράσεις: ο πάπας Ιωάννης ΙΕ΄ έστειλε αντιπρόσωπο (legatus) στη Σύνοδο του Μουζόν το 995 και ο Γκέρμπερτ ανεστάλη από αρχιεπίσκοπος, ενώ ένα μήνα μετά μία δεύτερη Σύνοδος δήλωσε τη διαδικασία της καθαίρεσης του Αρνούλφου και εκλογής του Γκέρμπερτ παράνομη και άκυρη· έτσι ο Αρνούλφος επέστρεψε ως αρχιεπίσκοπος στο Ρενς. Μετά ο Γκέρμπερτ έγινε πάπας ως Σιλβέστρος Β΄ (999-1003).

Ο Αρνούλφος έστεψε τον γιο του Ούγου Καπέτου, τον Ροβέρτο Β΄ το 1017 ως συμβασιλιά του Ούγου. Αυτό δήλωνε ότι δεν μπορούσε πια να αμφισβητήσει τη νέα δυναστεία των Καπετιδών. Το 1021 απεβίωσε· ήταν ο τελευταίος Καρολίδης του νεότερου κλάδου του Λουδοβίκου Α΄ του ευσεβούς[2].

Παραπομπές

Επεξεργασία
  1. 1,0 1,1 1,2 (Ιταλικά) Mirabile: Digital Archives for Medieval Culture. SISMEL – Edizioni del Galluzzo.
  2. O πρεσβύτερος κλάδος του Πεπίνου είχε ακόμη απογόνους