Αρχιεπισκοπικό Παρεκκλήσιο (Ραβέννα)

Το Παρεκκλήσιο του Αρχιεπισκόπου (ιταλ. Capella Archivescovile ο Capella di S. Andrea) είναι ένα παρεκκλήσιο στον πρώτο όροφο του παλατιού των επισκόπων στη Ραβέννα της Ιταλίας, το μικρότερο από τα 8 διάσημα ψηφιδωτά μνημεία της πόλης. Είναι ένα ιδιωτικό ιερό των Ορθοδόξων επισκόπων, που χρονολογείται από τα τέλη του 6ου αι. Αν και συνήθως αποδίδεται στον Άγιο Πέτρο τον Χρυσόλογο, αρχιεπίσκοπο της Ραβέννας το διάστημα 433-450, το παρεκκλήσιο κτίστηκε στην πραγματικότητα από τον Πέτρο Β', λίγο μετά που έγινε αρχιεπίσκοπος το 495. Τα ψηφιδωτά χρονολογούνται από την αρχική κατασκευή ή λίγο μετά.

Αρχιεπισκοπικό Παρεκκλήσιο, Ραβέννα
Cappella Arcivescovile
Ο νεαρός Χριστός κρατά έναν σταυρό και ένα ευαγγέλιο, ενώ πατά ένα λιοντάρι και ένα φίδι.
Χάρτης
Είδοςπαρεκκλήσιο
Αρχιτεκτονικήπαλαιοχριστιανική αρχιτεκτονική
Γεωγραφικές συντεταγμένες44°24′56″N 12°11′52″E
ΘρήσκευμαΚαθολικισμός[1]
Θρησκευτική υπαγωγήρωμαιοκαθολική αρχιεπισκοπή της Ραβέννας-Τσέρβια
Διοικητική υπαγωγήΡαβέννα
ΧώραΙταλία
Έναρξη κατασκευής5ος αιώνας
Υλικάμάρμαρο
Προστασίατμήμα μνημείου παγκόσμιας κληρονομιάς (από 1996)[2][3]
Commons page Πολυμέσα

Περιγραφή Επεξεργασία

Το μικρό σταυροειδές παρεκκλήσιο είναι επί του παρόντος αφιερωμένο στον Άγιο Ανδρέα, αν και η αρχική αφιέρωση ήταν στον Σωτήρα Χριστό, όπως αποδεικνύεται από ένα τύμπανο επάνω από τη βόρεια θύρα του νάρθηκα, που αναπαριστά τον Χριστό να πατά επάνω σε θηρία, ντυμένος ως στρατηγός ή νικηφόρος Αυτοκράτορας. Ο θόλος του νάρθηκα έχει κρίνους και πτηνά, ενώ πιο κάτω υπάρχει η επιγραφή: Aut lux hic nata est, aut capta hic libera regnat / lux estante venit caeli decus unde modernum / autprivata diem pepererunt tecta nitentem / inclusumque iubar secluso fulget olympo / marmora cum radiis vernantur cerne serenis (είτε το φως γεννήθηκε εδώ, είτε αιχμαλωτίστηκε, πάντως εδώ βασιλεύει ελεύθερα / κ.λπ.), που είναι μία αναφορά του Ορθόδοξου επισκόπου στην επικράτηση των Γότθων Αρειανών. Ο αγένειος Ιησούς κρατά το Ευαγγέλιο: Ego sum via, veritas et vita. Τα ζώα που πατεί συμβολίζουν και την κακοδοξία, την αίρεση. Τα κατώτερα μέρη των τοίχων είναι επενδεδυμένα με μαρμάρινες πλάκες, ενώ το υπόλοιπο εσωτερικό καλύπτεται με πλούσια ψηφιδωτά σαν ταπισερί, όπως είναι ακόμη ο θόλος. Ορισμένα τμήματα αυτών διασώθηκαν, ενώ άλλα αντικαταστάθηκαν από πίνακες από τέμπερα από τον Λούκα Λόνγκι τον 16ο αι.

Το ιερό είναι σταυροειδές: η ανατολική αψίδα έχει έναν σταυρό, με έναν ουρανό από λευκά και χρυσά άστρα στο βάθος. Η έμπνευση γι' αυτό πρέπει να είναι από το μαυσωλείο της Γάλλας Πλακιδίας. Στην οροφή τέσσερεις Άγγελοι κρατούν το μονόγραμμα ΙΧ (Ιησούς Χριστός), ενώ μεταξύ τους υπάρχουν τα σύμβολα των Ευαγγελιστών. Στο ανατολικό τόξο υπάρχουν στηθάρια 6 Αποστόλων (Πέτρου, Παύλου, Φιλίππου, Ανδρέα, Ιακώβου και Ιωάννη) και του νεαρού Χριστού. Στο βόρειο τόξο έξι στηθάρια με Αγίες (Περπέτουα, Ευφημία, Καικιλία, Φελίσιτας, Δαρία) και το μονόγραμμα ΙΧ ΑΩ και στο εδώ τύμπανο η αναγεννησιακή νωπογραφία του Λόνγκι με την Αποκαθήλωση. Στο νότιο τόξο άλλοι 6 απόστολοι (Βαρολομαίος, Ματθαίος, Θωμάς, κ.ά.) και στο τύμπανο η Ανάσταση του Λόνγκι. Στο δυτικό άγιοι (Κοσμάς, Δαμιανός, Χρύσανθος, κ.ά.) και στο τύμπανο μία επιγραφή.

Σημασία Επεξεργασία

Σύμφωνα με την αξιολόγηση του ICοMοS (Διεθνούς Συμβουλίου Μνημείων & Τόπων) γι' αυτό το Μνημείο Παγκόσμιας Κληρονομιάς, «η σημασία αυτού του κτηρίου είναι το γεγονός, ότι είναι το μόνο ιδιωτικό ιερό των παλαιοχριστιανικών χρόνων, που έχει επιβιώσει μέχρι σήμερα. Η εικονογραφία του είναι επίσης σημαντική, λόγω του έντονα αντι-Αρειανού της συμβολισμού". [1]

Παραπομπές Επεξεργασία

  1. Ανακτήθηκε στις 6  Ιανουαρίου 2021.
  2. www.unesco.it/it/PatrimonioMondiale/Detail/115.
  3. Wiki Loves Monuments Italia.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι Επεξεργασία