Αυτονομία είναι το δικαίωμα της αυτοδιάθεσης. Σύμφωνα με άλλον ορισμό, ωστόσο, η αυτονομία δεν ορίζεται ως δικαίωμα (το οποίο υποδηλώνει ότι αυτό το δικαίωμα πηγάζει από κάπου έξω από το άτομο φορέα της αυτονομίας - π.χ. από το Νόμο ή την Ηθική) αλλά ορίζεται ως ικανότητα ή σύμφωνα με τρίτο ορισμό ως κατάσταση. Δηλαδή αυτονομία είναι η κατάσταση αυτοδιάθεσης του ατόμου. Τι ακριβώς όμως σημαίνει αυτοδιάθεση; Μπορούμε να απαντήσουμε επισημαίνοντας τη διαφοροποίηση της αυτονομίας από την έννοια της ελευθερίας: Η τελευταία αναφέρεται στην ικανότητα και επάρκεια μέσων ώστε το άτομo να μπορεί να δρα χωρίς εξωτερικούς και εσωτερικούς περιορισμούς σύμφωνα με τη θέληση του. Η πρώτη αναφέρεται στην αυθεντικότητα και ανεξαρτησία των ίδιων των κινήτρων που καθορίζουν τη θέληση ενός ατόμου, ώστε πηγή της θελήσεως να είναι αυθεντικά το ίδιο το άτομο και όχι άλλοι εξωτερικοί παράγοντες.[1] Ως έννοια εμφανίζεται στην ηθική, την πολιτική και την βιοηθική φιλοσοφία και αναφέρεται στη δυνάμει ικανότητα ενός λογικού ατόμου να παίρνει καθοριστικές αποφάσεις κατόπιν ενημέρωσης και χωρίς εξαναγκασμό. Ο όρος χρησιμοποιείται επίσης με πολιτική έννοια αναφορικά με την αυτοδιάθεση ενός λαού.

Παραπομπές

Επεξεργασία

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

Επεξεργασία