Β΄ Ιλλυρικός πόλεμος
Ο Β΄ Ιλλυρικός πόλεμος (219 π.Χ.) ήταν μια επιχείρηση τιμωρίας που ανέλαβαν οι Ρωμαίοι εναντίον του παλαιού τους προστατευόμενου Δημήτριου του Φάριου επειδή είχε εισβάλλει στην περιοχή που βρίσκονταν υπό την προστασία τους και είχε καταλάβει την πόλη Διμάλη και μερικές άλλες πόλεις.
| B΄ Ιλλυρικός πόλεμος | |||
|---|---|---|---|
| Ιλλυρικοί πόλεμοι | |||
.png) Επικράτεια του Δημητρίου του Φάριου | |||
| Χρονολογία | 219 π.Χ. | ||
| Τόπος | Δυτική Αλβανία Ακτές Αδριατικής | ||
| Έκβαση | Νίκη των Ρωμαίων | ||
| Αντιμαχόμενοι | |||
| Ηγετικά πρόσωπα | |||
| Δυνάμεις | |||
| |||
| Απώλειες | |||
| |||
.jpg){kind=small}
Η δράση του Δημήτριου του Φάριου Επεξεργασία
Ύστερα από τον θάνατο της βασίλισσας της Ιλλυρίας Τεύτας ο Δημήτριος ο Φάριος ανέλαβε την κηδεμονία του ανήλικου γιου της Πίννη. Κατόπιν συμμάχησε με τον βασιλιά της Μακεδονίας Αντίγονο Δώσωνα και πήρε μέρος ως σύμμαχος του στη μάχη της Σελλασίας (222 π.Χ.). Ύστερα από τον θάνατο του τελευταίου συμμάχησε και με τον διάδοχό του Φίλιππο Ε΄ της Μακεδονίας. To 220 π.Χ. μαζί με τον Ιλλυριό ευγενή Σκερδιλαΐδα έπλευσαν νότια της Λισσού και με 90 λέμβους επιτέθηκαν στην Πύλο και την κατέλαβαν. Κατόπιν χωρίστηκαν, ο Σκερδιλαΐδας με 40 λέμβους γύρισε πίσω ενώ ο Δημήτριος με τις υπόλοιπες 50 περιέπλευσε την Πελοπόννησο και επιτέθηκε στις Κυκλάδες [1] . Έπειτα από την επιδρομή αυτή εισέβαλε στην προστατευόμενη από τους Ρωμαίους περιοχή καταλαμβάνοντας τη Διμάλη (219 π.Χ.) και μερικές άλλες πόλεις [2][3].
Η ρωμαϊκή αντίδραση Επεξεργασία
Πάρα τη σοβαρή κρίση που διαφαίνονταν στη Δύση (παραμονές Β' Καρχηδονιακού πολέμου) η Σύγκλητος αποφάσισε να τιμωρήσει τον "αποστάτη" Δημήτριο καθώς παράβαση των συνθηκών από δυνάστες σαν αυτόν δεν μπορούσε να ανεχθεί [4]. Έτσι την άνοιξη του 219 π.Χ. έφτασε στην Ιλλυρία ισχυρός στόλος με επικεφαλής τους υπάτους Λεύκιο Παύλο και Μάρκο Λίβιο Σαλινάτορα. Το κράτος του Δημητρίου καταλύθηκε μόνο η Διμάλη αντιστάθηκε (καταλήφθηκε ύστερα από πολιορκία επτά ημερών) και η Φάρος [5] . Ορισμένοι συγγενείς του Δημήτριου αιχμαλωτίστηκαν στην τελευταία πόλη όμως ο ίδιος μπόρεσε να καταφύγει στον Φίλιππο ο οποίος όμως εκείνη την εποχή δεν μπορούσε να τον βοηθήσει[6] . Τη διακυβέρνηση στο τυπικά ανεξάρτητο τμήμα της Ιλλυρίας ανέλαβε ο Σκερδιλαΐδας[7].
Παραπομπές Επεξεργασία
- ↑ A. E. Astin,F. W. Walbank,M. W. Frederiksen,R. M. Ogilvie The Cambridge Ancient History, Vol. 8. 4 Rome and Greece to 205 B.C. ii The Illyrian wars.σελ.91
- ↑ A. E. Astin,F. W. Walbank,M. W. Frederiksen,R. M. Ogilvie The Cambridge Ancient History, Vol. 8. 4 Rome and Greece to 205 B.C. ii The Illyrian wars .σελ.92
- ↑ Ιστορία του Ελληνικού έθνους Τόμος Δ' Μέγας Αλέξανδρος –Ελληνιστικοί Χρόνοι ΣΥΓΚΡΟΥΣΗ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ ΚΑΙ ΡΩΜΗΣ Α' ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΟΣ ΠΟΛΕΜΟΣ (215-205 π.Χ.).Η επέκταση της ρωμαϊκής επιρροής στην Ιλλυρία και η θέση του Φιλίππου .σελ.421-422
- ↑ Perseus Digital Library Polybius Histories 3.16
- ↑ Perseus Digital Library Polybius Histories 3.18
- ↑ Perseus Digital Library Polybius Histories 3.19
- ↑ Ιστορία του Ελληνικού έθνους Τόμος Δ' Μέγας Αλέξανδρος –Ελληνιστικοί Χρόνοι ΣΥΓΚΡΟΥΣΗ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ ΚΑΙ ΡΩΜΗΣ Α΄ ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΟΣ ΠΟΛΕΜΟΣ (215-205 π.Χ.). Η επέκταση της ρωμαϊκής επιρροής στην Ιλλυρία και η θέση του Φιλίππου. σελ.422
Πηγές Επεξεργασία
- Ιστορία του Ελληνικού Έθνους, Τομ Δ΄ Μέγας Αλέξανδρος- Ελληνιστικοί χρόνοι, Εκδοτική Αθηνών 1979
- Perseus Digital Library Polybius Histories
- The Cambridge Ancient History, Vol. 8 Rome and the Mediterranean to 133 B.C. A.E.Astin, F.W.Walbank, M.W.Frederiksen,
R.M.Ogilvie Cambridge University Press 1989