Βαλέριος (ύπατος)
Ο Βαλέριος ήταν βυζαντινός, αυλικός, πολιτικός αξιωματούχος του 5ου αιώνα.
| Βαλέριος | |
|---|---|
| Γενικές πληροφορίες | |
| Όνομα στη μητρική γλώσσα | Flavius Valerius (Λατινικά) |
| Γέννηση | 5ος αιώνας Αθήνα |
| Χώρα πολιτογράφησης | Βυζαντινή Αυτοκρατορία |
| Θρησκεία | Καθολικισμός |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | πολιτικός |
| Περίοδος ακμής | 5ος αιώνας |
| Οικογένεια | |
| Γονείς | Λεόντιος |
| Αδέλφια | Αιλία Ευδοκία Γέσσιος |
| Αξιώματα και βραβεύσεις | |
| Αξίωμα | Κόμης των θείων θησαυρών Μάγιστρος των οφφικίων |
Ο Βαλέριος με καταγωγή την Αθήνα, ήταν γιός του σοφιστή Λεοντίου, αδελφός του Γέσσιου και της Αθηναΐδος, μετέπειτα αυτοκράτειρας με το όνομα Αιλία Ευδοκία[1]. Ως αποτέλεσμα του γάμου της Ευδοκίας με τον Θεοδόσιο Β΄, ο Βαλέριος και ο Γέσσιος έλαβαν αρκετές τιμές.
Ο Βαλέριος διορίστηκε κόμης της ιδιωτικής περιουσίας το 425, έπειτα κόμης των θείων θησαυρών, έπειτα ύπατος το 432, για να διοριστεί τέλος μάγιστρος των οφφικίων το 435.
Το 455 ο Βαλέριος έγραψε στην αδερφή του, στην Ιερουσαλήμ, προσπαθώντας να την πείσει να εγκαταλείψει το δόγμα του του Ευτύχιου[1].
Παραπομπές
ΕπεξεργασίαΠηγές
Επεξεργασία- Martindale, J. R.; Jones, Arnold Hugh Martin; Morris, John (1980). The prosopography of the later Roman Empire - Volume 2. A. D. 395 - 527. Cambridge e Nova Iorque: Cambridge University Press