Βαράσοβα

βουνό της Ναυπακτίας

Συντεταγμένες: 38°21′17″N 21°35′58″E / 38.3547°N 21.5994°E / 38.3547; 21.5994

Η Βαράσοβα είναι βουνό της Αιτωλοακαρνανίας που βρίσκεται ανατολικά του Εύηνου ποταμού και δυτικά του Αντιρρίου και της Παλιοβούνας. Είναι ένας τεράστιος όγκος ασβεστολιθικών πετρωμάτων και το μέγιστο ύψος του είναι 917 μ.[1] Στην αρχαιότητα ονομαζόταν Χάλκεια.[2]

Βαράσοβα
Χάρτης
Ύψος917 μέτρα
ΧώρεςΕλλάδα

Το "Άγιο Όρος" της Αιτωλίας

Επεξεργασία

Λέγεται έτσι διότι εκεί ασκήτευαν την εποχή του Βυζαντίου πλήθος μοναχών. Μεγάλος είναι επίσης ο αριθμός των εκκλησιών, ερειπωμένων μονών και ασκηταριών που βρίσκονται εκεί (περί τα 72).

Στη Βαράσοβα υπάρχει και το Μοναστήρι-Εγκλείστρα του Αγίου Νικολάου, που η κτίση του ανάγεται από τον 10ο αιώνα. Βρίσκεται σε ένα σπήλαιο στην νότια πλευρά του βουνού και πρόσβαση σε αυτό γίνεται δια θαλάσσης. Στις μέρες μας συνεχίζονται οι ανασκαφές, κυρίως από τον Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων, και επίσης μία φορά τον χρόνο πιστοί τελούν εκεί τη Θεία λειτουργία.

Είναι μέρος της περιοχής που υπάγεται στο φορέα διαχείρισης του εθνικού πάρκου λιμνοθάλασσα Μεσολογγίου[3] και είναι το μοναδικό μέρος στη γη όπου απαντάται το πολυετές φυτό Κενταύρια του Χελδράιχ.[4][5]

Μονοπάτια

Επεξεργασία
  1. Άνω Βασιλική – Μεγάλα Σπήλαια µε σκήτες – Κορυφή Σφυρί.
  2. Κρυονέρι – Πηγάδι - Κορυφή.
  3. Κάτω Βασιλική - Πηγάδι - Κορυφή.
  4. Θέση Βερελάϊκα προς Κορυφή.

Αναρρίχηση

Επεξεργασία

Λόγω του ότι το βουνό ανεβαίνει κάθετα από το επίπεδο της θάλασσας μέχρι περίπου τα 900 μέτρα, αποτελεί πόλο έλξης για τους πιστούς και λάτρες της αναρρίχησης.

Φωτογραφίες

Επεξεργασία
 
Η Βαράσοβα από τον κάμπο Ευηνοχωρίου
Η Βαράσοβα από τον κάμπο Ευηνοχωρίου  
 
Όρη Βαράσοβα (αριστερά) και Παλιοβούνα (Κλόκοβα) από την ακτή της Πάτρας
Όρη Βαράσοβα (αριστερά) και Παλιοβούνα (Κλόκοβα) από την ακτή της Πάτρας  
 
Το σπήλαιο του ναού
Το σπήλαιο του ναού  
 
Η θέα από το σπήλαιο
Η θέα από το σπήλαιο  

Παραπομπές

Επεξεργασία
  1. Αναφέρεται ως ύψος 914 μέτρα. Βλ. Τριανταφύλλου 1995, σελ. 2233.
  2. Τριανταφύλλου 1995, σελ. 2233.
  3. «Μ.Δ. Εθνικού Πάρκου Μεσολογγίου και Προστατευόμενων Περιοχών Δυτικής Στερεάς Ελλάδας – Ο.ΦΥ.ΠΕ.Κ.Α.». Ανακτήθηκε στις 18 Αυγούστου 2024. 
  4. «Κενταύρια του Χελδράιχ (Centaurea heldreichii Halácsy) – Ο.ΦΥ.ΠΕ.Κ.Α.». Ανακτήθηκε στις 18 Αυγούστου 2024. 
  5. «Centaurea heldreichii - Halàcsy». eunis.eea.europa.eu. Ανακτήθηκε στις 18 Αυγούστου 2024. 

Βιβλιογραφία

Επεξεργασία
  • Αθανάσιος Παλιούρας, "Μνημεία ευλάβειας ολόγυρα στις λιμνοθάλασσες" στο ΥΠΕΧΩΔΕ-Φορέας Διαχείρισης Λιμνοθάλασσας Μεσολογγίου, Λιμνοθάλασσα Μεσολογγίου-Αιτωλικού. Διαδρομή στο χρόνο, στο χώρο, στο λόγο, στις τέχνες, Αθαν. Παλιούρας (επιμ. έκδ.), Τυπογραφείο Typorama-Agenda, Πάτρα 2009, σελ. 117-144.
  • Κώστας Ν. Τριανταφύλλου, Ιστορικόν Λεξικόν των Πατρών, Τόμος Β', Τυπογραφείο Πέτρου Χρ. Κούλη, Πάτρα 1995, Τρίτη Έκδοση, λήμμα "Χαλκίς" (σελ. 2233-2234).

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

Επεξεργασία