Ο Βενέδικτος του Αλάτρι (ιταλικά : Benedetto d'Alatri), γνωστός στη ελληνική βιβλιογραφία και σαν Μπενέτος ή Μπενεδέτος, ήταν Λατίνος Αρχιεπίσκοπος της Πάτρας και βαρώνος της Εκκλησιαστικής βαρωνίας της Πάτρας την περίοδο 1273-1295 μ.Χ. καταγόμενος από το Αλάτρι της Ιταλίας.

Ο Βενέδικτος ήταν αρχικά ψάλτης στην εκκλησία της Αγίας Παρασκευής της Πάτρας όταν μετά τον θάνατο του αρχιεπίσκοπου Γωφρίδου εκλέχτηκε από τους λατίνους κληρικούς της πόλης αρχιεπίσκοπος. Μετά τον θάνατο του πρίγκιπα Γουλιέλμου και λόγω ότι δεν είχε αρσενικό απόγονο διορίσθηκε επιτροπή να εκτελέσουν τη διαθήκη του. Την επιτροπή αποτελούσαν ο Βενέδικτος και ο επίσκοπος Μεθώνης, οι οποίοι μοίρασαν τη περιουσία του όπως όριζε η διαθήκη του.

Το 1278 στη συνέλευση που έγινε στη Γλαρέντζα για την υποδοχή του βάϊλου Γαλερανού μίλησε εκ μέρους όλων των υπολοίπων βαρώνων. Το ελληνικό Χρονικό του Μορέως αναφέρει ότι "τον εκλέξανε οι υπόλοιποι φλαμπουραίοι, καβαλαραίοι κι αρχιερείς".[1] Στη ομιλία του είπε ότι όφειλε ο ίδιος ο νέος πρίγκιπας, ο Κάρολος του Ανζού, να εμφανιστεί στη συνέλευση να του ορκιστούν πίστη κι όχι να στείλει εκπρόσωπο δείχνοντας ότι δεν τον αποδέχεται.[1] Τέλος αφού επικράτησε η άποψη των περισσοτέρων παρευρισκόμενων αποδέχτηκε τον Βάϊλο κι έγινε η ορκωμοσία.[1]

Παραπομπές Επεξεργασία

Πηγές Επεξεργασία