Βερνάρδος ΣΤ΄ του Αρμανιάκ

Ο Βερνάρδος ΣΤ΄ , γαλλ.: Bernard VI d'Armagnac, (π. 1270 - 1319) από τον Οίκο του Αρμανιάκ, ήταν κόμης του Αρμανιάκ και του Φρεζανσάκ.

Βερνάρδος ΣΤ΄ του Αρμανιάκ
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση1270 (περίπου)
Θάνατος1319[1]
Τόπος ταφήςΚαθεδρικός Ναός της Παναγίας του Ως
Χώρα πολιτογράφησηςΓαλλία
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςΓαλλικά
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταφεουδάρχης
Οικογένεια
ΣύζυγοςΙσαβέλλα, κυρία του Αλμπρέ[1][2]
Σεσίλια του Ροντέζ[1]
ΤέκναMarthe of Armagnac[1]
Ιωάννης Α΄ του Αρμανιάκ[1]
Ισαβέλλα του Αρμανιάκ[1]
ΓονείςΓερόλδος ΣΤ΄ του Αρμανιάκ[1] και Mathe de Montcade[1]
ΑδέλφιαGaston of Fezensaguet
Roger of Armagnac
Puella of Armagnac
Marqua of Armagnac
Mascarose of Armagnac
ΟικογένειαΟίκος του Αρμανιάκ
Θυρεός
Commons page Σχετικά πολυμέσα
Ο θυρεός του κόμη του Αρμανιάκ (ερυθρός λέων) και του Μπεάρν (χρυσός λέων).

Βιογραφία

Επεξεργασία

Ήταν γιος του Γεράρδου ΣΤ΄ κόμη του Aρμανιάκ και της Mατέ ντε Μπεάρν, κόρης του Γκαστόν ΣΤ΄ υποκόμη του Μπεάρν.

Στην υπηρεσία του βασιλιά της Γαλλίας

Επεξεργασία

Το 1302 ο Βερνάρδος ΣΤ΄ πολέμησε στην Ιταλία υπό την ηγεσία του Καρόλου κόμη του Βαλουά. Στη συνέχεια συμμετείχε σε όλες τις εκστρατείες στη Φλάνδρα, που διηύθυνε ο Φίλιππος Δ΄ της Γαλλίας και ο γιος του Λουδοβίκος (Ι΄) (στα 1303, 1304, 1313 και 1315). Στη συνέχεια υπηρέτησε ως επικεφαλής μεγάλων αποσπασμάτων τού βασιλικού στρατού. Συνέβαλε ιδιαίτερα στη νίκη του Mονζ-αν-Αλαρκόν στις 18 Αυγούστου 1304, με 400 ένοπλους και χιλιάδες φρουρούς πεζούς. Αυτή η στρατιωτική δραστηριότητα ήταν πολύ δαπανηρή και εξάντλησε τα οικονομικά του, έτσι ο Βερνάρδος ΣΤ΄ υποχρεώθηκε να δανειστεί 2.500 χρυσά φλωρίνια για την κηδεία της συζύγου του.

Σύγκρουση με τον Οίκο της Φουά

Επεξεργασία

Μετά το τέλος του πάππου του Γκαστόν Ζ΄ υποκόμη του Μπεάρν, διατήρησε έναν μακρύ πόλεμο εναντίον των κομήτων της Φουά, έπειτα από τη μεταξύ τους φιλονικία για τη διαθήκη. Αυτή ευνοούσε τον κόμη της Φουά και ο Βερνάρδος ΣΤ΄ αρνήθηκε τη νομιμότητά της. Η σύγκρουση κλιμακώθηκε σε έναν ακήρυκτο πόλεμο μεταξύ των Οίκων της Φουά και του Aρμανιάκ, ο οποίος διεξήχθη κατά τη διάρκεια σχεδόν όλου του 14ου αι.

Οικογένεια

Επεξεργασία

Νυμφεύτηκε για πρώτη φορά την Iσαβέλλα ντ'Αλμπρέ (περ. 1275 - 1 Δεκεμβρίου 1294), κόρη του Bερνάρδου Εζύ Δ΄ κυρίου του Αλμπρέ και της Ιωάννας του Λουζινιάν. Λόγω αυτού του γάμου, ο Bερνάρδος ΣΤ΄ έφερε τον τίτλο του κυρίου του Αλμπρέ μεταξύ των ετών 1280 και 1294.

Το 1298 ο Βερνάρδος ΣΤ΄ νυμφεύτηκε τη Σεσίλια ντε Ροντέζ, κόρη και κληρονόμο του Ερρίκου Β΄ κόμη του Ροντέζ. Τα παιδιά που γεννήθηκαν από τον δεύτερο αυτόν γάμο, ήταν:

  • Ιωάννης Α΄ 1305-1373, κόμης του Αρμανιάκ, Φεζενσάκ & Ροντέζ.
  • Mατέ απεβ. 1364, παντρεύτηκε το 1321 με τον Bερνάρδο Εζύ Δ΄ κύριο του Αλμπρέ.
  • Ισαβέλλα, κυρία του Μπεράς.

Από μία μη νόμιμη σχέση είχε ένα φυσικό τέκνο:

  • (νόθος) Ιωάννης, ο νόθος του Αρμανιάκ, που ονομάστηκε la Guerre (ο Πόλεμος) [3], συμμετείχε σε πολέμους στη Γασκώνη. Συνελήφθη από τους άνδρες του βασιλιά και στη συνέχεια απελευθερώθηκε, αφού υποσχέθηκε να είναι πιστός υπήκοος στον βασιλιά. Έτσι άφησε τα όπλα, σταδιοδρόμησε στην Εκκλησία, έγινε πατριάρχης της Αλεξάνδρειας και στη συνέχεια ανέλαβε τη διοίκηση της επισκοπής του Ροντέζ το 1376.

Σημειώσεις

Επεξεργασία
  1. 1,00 1,01 1,02 1,03 1,04 1,05 1,06 1,07 1,08 1,09 Charles Cawley: «Medieval Lands». (Αγγλικά) Charles Cawley, "Medieval Lands", 2006-2020.
  2. p57062.htm#i570617. Ανακτήθηκε στις 7  Αυγούστου 2020.
  3. Archives historiques de la Gascogne, Ed. Société historique de Gascogne, (Cocharaux Frères Imprimeur, 1887), 135.

Βιβλιογραφικές αναφορές

Επεξεργασία
  • Αρχεία historiques de la Gascogne, Ed. Société historique de Gascogne, Cocharaux Frères Imprimeur, 1887.