Βερνάρδος ΣΤ΄ του Αρμανιάκ
Ο Βερνάρδος ΣΤ΄ , γαλλ.: Bernard VI d'Armagnac, (π. 1270 - 1319) από τον Οίκο του Αρμανιάκ, ήταν κόμης του Αρμανιάκ και του Φρεζανσάκ.
| Βερνάρδος ΣΤ΄ του Αρμανιάκ | |
|---|---|
 | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Γέννηση | 1270 (περίπου) |
| Θάνατος | 1319[1] |
| Τόπος ταφής | Καθεδρικός Ναός της Παναγίας του Ως |
| Χώρα πολιτογράφησης | Γαλλία |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Ομιλούμενες γλώσσες | Γαλλικά |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | φεουδάρχης |
| Οικογένεια | |
| Σύζυγος | Ισαβέλλα, κυρία του Αλμπρέ[1][2] Σεσίλια του Ροντέζ[1] |
| Τέκνα | Marthe of Armagnac[1] Ιωάννης Α΄ του Αρμανιάκ[1] Ισαβέλλα του Αρμανιάκ[1] |
| Γονείς | Γερόλδος ΣΤ΄ του Αρμανιάκ[1] και Mathe de Montcade[1] |
| Αδέλφια | Gaston of Fezensaguet Roger of Armagnac Puella of Armagnac Marqua of Armagnac Mascarose of Armagnac |
| Οικογένεια | Οίκος του Αρμανιάκ |
| Θυρεός | |
 | |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Βιογραφία
ΕπεξεργασίαΉταν γιος του Γεράρδου ΣΤ΄ κόμη του Aρμανιάκ και της Mατέ ντε Μπεάρν, κόρης του Γκαστόν ΣΤ΄ υποκόμη του Μπεάρν.
Στην υπηρεσία του βασιλιά της Γαλλίας
ΕπεξεργασίαΤο 1302 ο Βερνάρδος ΣΤ΄ πολέμησε στην Ιταλία υπό την ηγεσία του Καρόλου κόμη του Βαλουά. Στη συνέχεια συμμετείχε σε όλες τις εκστρατείες στη Φλάνδρα, που διηύθυνε ο Φίλιππος Δ΄ της Γαλλίας και ο γιος του Λουδοβίκος (Ι΄) (στα 1303, 1304, 1313 και 1315). Στη συνέχεια υπηρέτησε ως επικεφαλής μεγάλων αποσπασμάτων τού βασιλικού στρατού. Συνέβαλε ιδιαίτερα στη νίκη του Mονζ-αν-Αλαρκόν στις 18 Αυγούστου 1304, με 400 ένοπλους και χιλιάδες φρουρούς πεζούς. Αυτή η στρατιωτική δραστηριότητα ήταν πολύ δαπανηρή και εξάντλησε τα οικονομικά του, έτσι ο Βερνάρδος ΣΤ΄ υποχρεώθηκε να δανειστεί 2.500 χρυσά φλωρίνια για την κηδεία της συζύγου του.
Σύγκρουση με τον Οίκο της Φουά
ΕπεξεργασίαΜετά το τέλος του πάππου του Γκαστόν Ζ΄ υποκόμη του Μπεάρν, διατήρησε έναν μακρύ πόλεμο εναντίον των κομήτων της Φουά, έπειτα από τη μεταξύ τους φιλονικία για τη διαθήκη. Αυτή ευνοούσε τον κόμη της Φουά και ο Βερνάρδος ΣΤ΄ αρνήθηκε τη νομιμότητά της. Η σύγκρουση κλιμακώθηκε σε έναν ακήρυκτο πόλεμο μεταξύ των Οίκων της Φουά και του Aρμανιάκ, ο οποίος διεξήχθη κατά τη διάρκεια σχεδόν όλου του 14ου αι.
Οικογένεια
ΕπεξεργασίαΝυμφεύτηκε για πρώτη φορά την Iσαβέλλα ντ'Αλμπρέ (περ. 1275 - 1 Δεκεμβρίου 1294), κόρη του Bερνάρδου Εζύ Δ΄ κυρίου του Αλμπρέ και της Ιωάννας του Λουζινιάν. Λόγω αυτού του γάμου, ο Bερνάρδος ΣΤ΄ έφερε τον τίτλο του κυρίου του Αλμπρέ μεταξύ των ετών 1280 και 1294.
Το 1298 ο Βερνάρδος ΣΤ΄ νυμφεύτηκε τη Σεσίλια ντε Ροντέζ, κόρη και κληρονόμο του Ερρίκου Β΄ κόμη του Ροντέζ. Τα παιδιά που γεννήθηκαν από τον δεύτερο αυτόν γάμο, ήταν:
- Ιωάννης Α΄ 1305-1373, κόμης του Αρμανιάκ, Φεζενσάκ & Ροντέζ.
- Mατέ απεβ. 1364, παντρεύτηκε το 1321 με τον Bερνάρδο Εζύ Δ΄ κύριο του Αλμπρέ.
- Ισαβέλλα, κυρία του Μπεράς.
Από μία μη νόμιμη σχέση είχε ένα φυσικό τέκνο:
- (νόθος) Ιωάννης, ο νόθος του Αρμανιάκ, που ονομάστηκε la Guerre (ο Πόλεμος) [3], συμμετείχε σε πολέμους στη Γασκώνη. Συνελήφθη από τους άνδρες του βασιλιά και στη συνέχεια απελευθερώθηκε, αφού υποσχέθηκε να είναι πιστός υπήκοος στον βασιλιά. Έτσι άφησε τα όπλα, σταδιοδρόμησε στην Εκκλησία, έγινε πατριάρχης της Αλεξάνδρειας και στη συνέχεια ανέλαβε τη διοίκηση της επισκοπής του Ροντέζ το 1376.
Σημειώσεις
Επεξεργασία- ↑ 1,00 1,01 1,02 1,03 1,04 1,05 1,06 1,07 1,08 1,09 Charles Cawley: «Medieval Lands». (Αγγλικά) Charles Cawley, "Medieval Lands", 2006-2020.
- ↑ p57062.htm#i570617. Ανακτήθηκε στις 7 Αυγούστου 2020.
- ↑ Archives historiques de la Gascogne, Ed. Société historique de Gascogne, (Cocharaux Frères Imprimeur, 1887), 135.
Βιβλιογραφικές αναφορές
Επεξεργασία- Αρχεία historiques de la Gascogne, Ed. Société historique de Gascogne, Cocharaux Frères Imprimeur, 1887.