Γεράρδος ΣΤ΄ του Αρμανιάκ
Ο Γεράρδος ΣΤ΄, γαλλ.: Gerard VI vicomte de Fezensaguet, (1235–1285), ήταν υποκόμης του Φεζενσαγκέ από το 1240 έως το 1285, στη συνέχεια κόμης του Aρμανιάκ και του Φεζενσάκ από το 1256 έως το 1285. Ήταν γιος του Ρογήρου υποκόμη του Φεζενσαγκέ, και της Πινσέλ ντ' Αλμπρέ. [2] [3]
| Γεράρδος ΣΤ΄ του Αρμανιάκ | |
|---|---|
| Γενικές πληροφορίες | |
| Γέννηση | 1235 |
| Θάνατος | 1285 |
| Τόπος ταφής | καθεδρικός ναός του Ως |
| Χώρα πολιτογράφησης | Γαλλία |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Ομιλούμενες γλώσσες | Γαλλικά |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | φεουδάρχης |
| Οικογένεια | |
| Σύζυγος | Mathe de Montcade[1] |
| Τέκνα | Βερνάρδος ΣΤ΄ του Αρμανιάκ[1] Gaston of Fezensaguet[1] Roger of Armagnac[1] Puella of Armagnac[1] Marqua of Armagnac[1] Mascarose of Armagnac[1] |
| Γονείς | Ρογήρος Α΄ του Φεζανσαγκέ[1] και Puella of Albret |
| Αδέλφια | Amanieu II Arnald Bernard of Armagnac Roger of Armagnac |
| Οικογένεια | Οίκος του Αρμανιάκ |
| Θυρεός | |
 | |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Βιογραφία Επεξεργασία
Το 1249 αμφισβήτησε την κατοχή του Armagnac και του Fézensac που οδήγησε σε πόλεμο με τον Arnaud Odon, τον Viscount Lomagne και τον Auvillars, σύζυγο του Mascarós I του Armagnac, κληρονόμου των κομητειών Armagnac και Fezensac και πατέρα του Mascarós Lomagne II. Σε αυτόν τον πόλεμο ο Gerald υποστηρίχθηκε από τον άρχοντά του, κόμη Raymond VII της Τουλούζης. Συνελήφθη, αφέθηκε ελεύθερος για λύτρα και συνέχισε τον αγώνα με επιτυχία. Κατά τη διάρκεια της αιχμαλωσίας του, η μητέρα του, Pincelle d'Albret, παρουσίασε στο όνομά του την κομητεία Fezensaguet ως φόρο τιμής στον Alphonse of Poitiers, τον διάδοχο του Raymond VII, σε αντάλλαγμα για συνεχή υποστήριξη. Μόλις το 1255 ο Gaston, Viscount of Bearn, κατάφερε να συμφιλιώσει τους αντιπάλους.
Το 1256, μετά τον θάνατο του άτεκνου Mascarós II Lomagne, ο Gerald, ως ο στενότερος συγγενής της, κληρονόμησε τις κομητείες Armagnac και Fezensac. Μετά από πολυάριθμες διαμάχες με τον Σενεσχάλ του Λανγκεντόκ, συνελήφθη και φυλακίστηκε δύο χρόνια στο κάστρο του Περόν. Απελευθερωμένος, απέτισε φόρο τιμής στον Εδουάρδο Α', βασιλιά της Αγγλίας.
Οικογένεια Επεξεργασία
Το 1260 παντρεύτηκε τη Mάτε ντε Μπεάρν (1250 - μετά το1317), κόρη του Γκαστόν Ζ΄ υποκόμη του Μπεάρν και της Mάρτας υποκόμισσας του Μαρσάν [4].
Είχαν έξι παιδιά:
- Bερνάρδος ΣΤ΄ (1270 - 1319), κόμης του Αρμανιάκ και Φεζενσάκ.
- Γκαστόν (1275 - 1320), δημιούργησε τον κλάδο των υποκομήτων του Φεζενσαγκέ.
- Ροζέρ (απεβ. 1339), αρχιεπίσκοπος του Ωχ (auch), επίσκοπος του Λαόν και του Λαβώρ.
- Mασκαρός (γενv.1285), σύζυγος του Γκυγιώμ Αρνώ Φυμέλ (γενν. 1280), υποκόμης του Λαμπάρ (Labarthe) και Ωρ (Aure).
- Aλαρκόν (1285 - 1313), παντρεύτηκε τον Bερνάρδο Η΄ (1285 - 1336), κόμη του Κομένζ (Comminges).
- Μάτε (1285 - 1313), παντρεύτηκε τον Μπερνάρ Τρενκελεόν Λομάν (1280 - 1337), κύριο του Φιμαρκόν.
Σημειώσεις Επεξεργασία
Βιβλιογραφικές αναφορές Επεξεργασία
- Bulletin de la Section de géographie, Vol.15, Ed. Ernest Leroux, Imprimerie Nationale, 1900.
- Revue de gascogne, Τόμος 21, Εκδ. Société historique de Gascogne, Imprimerie et Lithographie Felix Foix, 1880.