Βιθέντε Εσπινέλ
Ο Βιθέντε Εσπινέλ (Vicente Gómez Martínez-Espinel, βαπτίστηκε 28 Δεκεμβρίου 1550 – 4 Φεβρουαρίου 1624) ήταν Ισπανός ποιητής, που έζησε τον 14ο και 15ο αιώνα. Εκτός από μυθιστοριογράφος διακρίθηκε και ως μουσικός. Σε αυτόν αποδιδόταν εσφαλμένα η προσθήκη της 5ης χορδής στην ισπανική κιθάρα. Δημιούργησε τη σύγχρονη ποιητική φόρμα décima, μία οκτασύλλαβη δεκάστιχη στροφή, που ονομάστηκε espinella στα ισπανικά προς τιμήν του. Το κυριότερο έργο του είναι το "Μάρκος του Ομπρεγόν".[9]
| Βιθέντε Εσπινέλ | |
|---|---|
 | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Όνομα στη μητρική γλώσσα | Vicente Espinel (Ισπανικά) |
| Γέννηση | 28 Δεκεμβρίου 1550 Ρόντα |
| Θάνατος | 4 Φεβρουαρίου 1624[1][2][3] ή 1634[4] Μαδρίτη |
| Χώρα πολιτογράφησης | Ισπανία |
| Θρησκεία | Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Ομιλούμενες γλώσσες | Ισπανικά[5] |
| Σπουδές | Πανεπιστήμιο της Σαλαμάνκα |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | ποιητής κιθαρίστας συνθέτης[6] συγγραφέας[4] μεταφραστής[7] ιερέας[8] |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Βιογραφία Επεξεργασία
Ο Εσπινέλ γεννήθηκε στη Ρόντα και βαπτίστηκε στις 28 Δεκεμβρίου 1550. Σπούδασε στο Πανεπιστήμιο της Σαλαμάνκα, όπου υιοθέτησε ως δικό του το δεύτερο επώνυμο του πατέρα του και αργότερα φοίτησε στα πανεπιστήμια της Γρανάδα και της Αλκαλά. Ως λατινιστής, μετέφρασε στα ισπανικά το έργο του Οράτιου Epistola ad Pisones.
Έζησε μια περιπετειώδη ζωή και αιχμαλωτίστηκε από πειρατές στο Αλγέρι. Επίσης, ήταν στρατιώτης στην Ιταλία μετά την απελευθέρωσή του. Εγκαταστάθηκε στη Μαδρίτη το 1584. Το 1587 χειροτονήθηκε ιερέας.[10]
Το 1618 εκδόθηκε από τον τυπογράφο Χουάν δε λα Κουέστα το έργο του Εσπινέλ Relaciones de la vida del escudero Marcos de Obregón. Στο εν λόγω βιβλίο περιέχονται πολλές αυτοβιογραφικές λεπτομέρειες και εκδόθηκε στη Γαλλία την ίδια χρονιά. Αργότερα, από το βιβλίο εμπνεύστηκε ο Αλέν Ρενέ Λεσάζ, ο οποίος εξέδωσε το έργο Gil Blas de Santillana ("Ζιλ Μπλας", 1715-1735). Το 1591 δημοσίευσε επίσης το έργο Επιλεγμένοι στίχοι.
Ο Λόπε δε Βέγα, που αναφερόταν στον Εσπινέλ σαν το δάσκαλό του, του αφιέρωσε το έργο El caballero de Illescas (1602). Ο Εσπινέλ ήταν επίσης φίλος με τους Θερβάντες , Γκόνγκορα και Κεβέδο. Όπως και οι φίλοι του ήταν μέλος της συναγωγής Esclavos del Santísimo Sacramento.
Όταν απεβίωσε ήταν ιερέας στη Μαδρίτη και δάσκαλος μουσικής του επισκόπου της Πλασένθια.
Στην πόλη Ρόντα βρίσκεται σήμερα η προτομή του, στην μικρή Πλατεία των Γιγάντων (Plaza de los Gigantes). Η κεφαλή του κοσμείται από ένα δάφνινο στεφάνι.
Παραπομπές Επεξεργασία
- ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. data
.bnf .fr /ark: /12148 /cb12782866x. Ανακτήθηκε στις 10 Οκτωβρίου 2015. - ↑ «Diccionario biográfico español» (Ισπανικά) Real Academia de la Historia. 2011. 8947/vicente-espinel. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
- ↑ (Γαλλικά, Ολλανδικά, Αγγλικά, Γερμανικά, Ιταλικά, Ισπανικά) Musicalics. 485122.
- ↑ 4,0 4,1 «Library of the World's Best Literature». Library of the World's Best Literature. 1897.
- ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. data
.bnf .fr /ark: /12148 /cb12782866x. Ανακτήθηκε στις 10 Οκτωβρίου 2015. - ↑ (Γαλλικά, Ολλανδικά, Αγγλικά, Γερμανικά, Ιταλικά, Ισπανικά) Musicalics. 485122. Ανακτήθηκε στις 5 Απριλίου 2022.
- ↑ Ανακτήθηκε στις 20 Ιουνίου 2019.
- ↑ Ανακτήθηκε στις 24 Ιουνίου 2019.
- ↑ Συλλογικό έργο, Εγκυκλοπαίδεια "2002", τ. 7, έκδ. 1984, σελ. 5.
- ↑ Λήμμα στην Britannica.com, ανάκτηση 11-4-2015.
Εξωτερικοί σύνδεσμοι Επεξεργασία