Βολίνα

Η Βολίνα ή Βολίνη ήταν νύμφη της Ελληνικής μυθολογίας.

Κάποτε την αγάπησε ο θεός Απόλλων και την κυνήγησε, η Βολίνα στην προσπάθεια της να τον αποφύγει έπεσε από έναν γκρεμό στη θάλασσα και πνίγηκε, αλλά οι θεοί την έκαναν αθάνατη. Στο σημείο που έπεσε στη θάλασσα ονομάστηκε Βολίνη και το ίδιο όνομα πήρε αργότερα μικρή κώμη, Βολίνη, που υπήρχε στην περιοχή.

Βιβλιογραφία

• Αλέξιος Παναγόπουλος, Ιστορικό λεξικό περιοχής δήμου Ρίου νομού Αχαίας, Εκδόσεις Περί Τεχνών, Πάτρα 2003, ISBN 960-8260-32-9
• Νικόλας Φαράκλας, Η Γεωπολιτική Οργάνωση της Πελοποννησιακής Αχαΐας, Πανεπιστήμιο Κρήτης-Τμήμα Ιστορίας και Αρχαιολογίας-Τομέας Αρχαιολογίας και Ιστορίας της Τέχνης, σειρά: Ρίθυμνα-Θέματα Κλασικής Αρχαιολογίας, αρ.9, Ρέθυμνο 2001

Πηγές

• "ἀπωτέρω δὲ Ἀργυρᾶς ποταμός ἐστιν ὀνομαζόμενος Βολιναῖος, καὶ πόλις ποτὲ ᾠκεῖτο πρὸς αὐτῷ Βολίνα. παρθένου δὲ ἐρασθῆναι Βολίνης Ἀπόλλωνα, τὴν δὲ φεύγουσαν ἐς τὴν ταύτῃ φασὶν ἀφεῖναι θάλασσαν αὑτήν, καὶ ἀθάνατον γενέσθαι χάριτι τοῦ Ἀπόλλωνος. ἐφεξῆς δὲ ἄκρα τε ἐς τὴν θάλασσαν ἔχει, καὶ ἐπ' αὐτῇ λέγεται λόγος ὡς Κρόνος τῆς θαλάσσης ἐνταῦθα ἔρριψε τὸ δρέπανον, ᾧ τὸν πατέρα Οὐρανὸν ἐλυμήνατο: ἐπὶ τούτῳ δὲ καὶ τὴν ἄκραν Δρέπανον ὀνομάζουσιν. ὀλίγον δὲ ὑπὲρ τὴν λεωφόρον Ῥυπῶν ἐστι τὰ ἐρείπια: σταδίους δὲ Αἴγιον περὶ τοὺς τριάκοντα ἀπέχει Ῥυπῶν."Παυσανία Αχαϊκά