Βυζαντινή Αυτοκρατορία υπό τη Δυναστεία των Μακεδόνων

Η μεσαιωνική Βυζαντινή Αυτοκρατορία υπέστη μια αναγέννηση υπό την βασιλεία της δυναστείας των Μακεδόνων (867-1057) κατά την διάρκεια του τέλους του 9ου αιώνα, του 10ου αιώνα και των αρχών του 11ου αιώνα, όπου απέκτησε τον έλεγχο εδαφών στην Αδριατική Θάλασσα, την Νότια Ιταλία και υπέταξε τη Βουλγαρία.

Η Βυζαντινή Αυτοκρατορία το 1025 μ.Χ., έτος θανάτου του Βασιλείου του Βουλγαροκτόνου (Βασιλείου Β΄)

Οι πόλεις της αυτοκρατορίας επεκτάθηκαν και στα θέματα της αυτοκρατορίας υπήρξε μια ευημερία, λόγω της νεοανακαλυφθείσας ασφάλειας. Ο πληθυσμός αυξήθηκε, η παραγωγή αυξήθηκε και έτσι δημιουργήθηκε νέα ζήτηση, βοηθώντας στην ανάπτυξη του εμπορίου.

Πολιτιστικά, υπήρξε σημαντική άνοδος στην εκπαίδευση και την εκμάθηση (Μακεδονική Αναγέννηση). Τα αρχαία κείμενα διατηρήθηκαν και αντιγράφησαν υπομονετικά. Η βυζαντινή τέχνη άνθισε και θαυμάσια μωσαϊκά διακόσμησαν πολλές από τις νέες εκκλησίες.[1]

Παρόλο που η αυτοκρατορία ήταν σημαντικά μικρότερη από την βασιλεία του Ιουστινιανού, ήταν επίσης ισχυρότερη, καθώς οι επικράτειες της αυτοκρατορίας ήταν λιγότερο διεσπαρμένες γεωγραφικά και πιο ενσωματωμένες πολιτικά και πολιτισμικά.

Παραπομπές Επεξεργασία

  1. Norwich, John Julius (1998). A Short History of Byzantium. Penguin. ISBN 0-14-025960-0.