Βυζαντινοαβαρική συνθήκη του 574
Η Βυζαντινοαβαρική συνθήκη του 574 ήταν μία συνθήκη ειρήνης που έγινε μεταξύ της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας και του Χαγάτου των Αβάρων. Η συνθήκη υπογράφηκε στην Κωνσταντινούπολη μεταξύ του Τιβέριου Β΄ και των πρέσβεων του χαγάτου Βαϊανού, ουσιαστικά με τη συνθήκη επήλθε παύση των εχθροπραξιών και λήξη του Βυζαντινοαβαρικού πόλεμου του 570-574 που το χρειάζονταν οι Βυζαντινοί λόγω του πόλεμου στο άλλο άκρο της αυτοκρατορίας με τους Πέρσες.
Οι όροι της συνθήκης σήμερα δεν είναι γνωστοί, οι Άβαροι είχαν νικήσει το ίδιο έτος τους Βυζαντινούς σε μάχη και κατέλαβαν πολλά εδάφη στην περιοχή του Σίρμιου, αλλά όχι την πόλη[1]. Ο Τιβέριος που ήταν συναυτοκράτορας του άρρωστου Ιουστίνου Β΄, ουσιαστικά αυτός ασκούσε την εξουσία και τον Δεκέμβριο του ίδιου έτους έγινε αυτοκράτορας, ζήτησε ειρήνη και οι Άβαροι την έκαναν δεκτή[1].
Το μόνο που είναι γνωστό για την συνθήκη είναι συμφωνία καταβολής ετήσιου φόρου 80.000 χρυσών νομισμάτων για την εξαγορά της ειρήνης από τους Άβαρους[1]. Οι Άβαροι πρέσβεις κατά την επιστροφή τους ληστεύτηκαν και ο Ιουστίνος αποκατέστησε μέρος των δώρων και όλα τους τα άλογα[2]. Η υπογραφή της συνθήκης έφερε ειρήνη μεταξύ των δύο έως το 579 όπου ενδιάμεσα ο Τιβέριος μπόρεσε να απασχολήσει τον στρατό του στον πόλεμο με τους Πέρσες[3].
Αποτέλεσμα αυτής της συνθήκης ήταν και η κοινή Βυζαντινοαβαρική εκστρατεία του 578 ενάντια των Σλάβων[4], αλλά και η βοήθεια των Άβαρων στο περσικό μέτωπο με στρατεύματα[5].