Γεράσιμος Ραυτόπουλος
| Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. |
Ο Γεράσιμος Ραυτόπουλος (Φισκάρδο Κεφαλλονιάς, γενν. 1900 ή 1902) ήταν Έλληνας υπαξιωματικός, ο νεώτερος ηλικιακά στα χρονικά. Η μητέρα του καταγόταν από τον Πειραιά, ενώ ο πατέρας του εργαζόταν ως αρτοποιός στην Ύδρα.
| Γεράσιμος Ραυτόπουλος | |
|---|---|
| Γενικές πληροφορίες | |
| Θάνατος | 18 Αυγούστου 1918 Στρατιωτικό Νοσοκομείο Θεσσαλονίκης |
| Χώρα πολιτογράφησης | Ελλάδα |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Ομιλούμενες γλώσσες | νέα ελληνική γλώσσα |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | στρατιωτικός |
Με την κήρυξη του Α΄ βαλκανικού πολέμου (Οκτώβριος 1912) ο μικρός Ραυτόπουλος ο οποίος τότε απασχολείτο ως υπηρέτης στην Πύλο αναζήτησε τρόπο να καταταγεί στον Ελληνικό στρατό. Λόγω του πολύ μικρού της ηλικίας του κάτι τέτοιο δεν κατέστη δυνατό από τις επίσημες στρατολογικές υπηρεσίες, όμως ο Γεράσιμος κατάφερε να ταξιδεύσει λαθραία έως τη Λάρισα όπου και τελικά έγινε δεκτός σαν βοηθητικό προσωπικό του 18ου Συντάγματος Πεζικού της IV Μεραρχίας. Έλαβε μέρος στη Μάχη του Σαραντάπορου όταν πέτυχε να περιέλθει στα χέρια του τουρκικό λάφυρο και για τη γενναιότητα που επέδειξε του δωρίσθηκε ένα τυφέκιο τύπου Manlicher – Schonauer. Εν συνεχεία, πήρε μέρος στη Μάχη του Κιλκίς-Λαχανά (Β΄ Βαλκανικός Πόλεμος), όπου και αιχμαλωτίσθηκε από τους Βουλγάρους στρατιώτες. Ωστόσο, διαφεύγοντας της προσοχής τους, άρπαξε ένα όπλο και πυροβόλησε εναντίον τους φονεύοντας τρεις, ενώ οι υπόλοιποι τράπηκαν σε φυγή. Κατά την επιστροφή του προς τις γραμμές του ελληνικού στρατού συνάντησε και διέσωσε έναν τραυματία Εύζωνα, ενέργεια για την οποία προήχθη τιμητικά στο βαθμό του Δεκανέα, στις 28 Αυγούστου του 1913.
Πηγές Επεξεργασία
• Εφημερίδα «Εμπρός», φύλλο της 15 Σεπτεμβρίου 1913, σελ.6
• Εφημερίδα «Εστία», φύλλο της 23 Αυγούστου 1913.