Γεώργιος Γιαννούλης
Ο Γιώργος Γιαννούλης (Επταχώρι Καστοριάς, 1915 - 1948) ήταν Έλληνας στρατιωτικός, αγωνιστής της Εθνικής Αντίστασης και διοικητής του Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδας.
| Γεώργιος Γιαννούλης | |
|---|---|
| Γενικές πληροφορίες | |
| Όνομα στη μητρική γλώσσα | Γιώργος Γιαννούλης (Ελληνικά) |
| Γέννηση | 1915 Επταχώρι Καστοριάς |
| Θάνατος | 20 Αυγούστου 1948 Γράμμος |
| Χώρα πολιτογράφησης | Ελλάδα |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Σπουδές | Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Πολιτική τοποθέτηση | |
| Πολιτικό κόμμα/Κίνημα | Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας |
Βιογραφικά Στοιχεία Επεξεργασία
Ο Γιώργος Γιαννούλης γεννήθηκε το 1915 στο Επταχώρι Καστοριάς, ένα από τα πιο σημαντικά κεφαλοχώρια του Γράμμου, όπου τελείωσε το Δημοτικό Σχολείο[1]. Τέλειωσε το Γυμνάσιο στο Τσοτύλι το 1934 και γράφτηκε στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών. Το 1935 έγινε μέλος του ΚΚΕ. Το 1938, μετά την αποφοίτησή του από τη Νομική Σχολή, κατατάχθηκε στον στρατό και φοίτησε στη Σχολή Εφέδρων Αξιωματικών στη Σύρο, όπου και τον βρήκε η κήρυξη του πολέμου το 1940.[2]
Αλβανικό έπος - Εθνική Αντίσταση Επεξεργασία
Από τη Σύρο μετέβη στις 28 Οκτωβρίου 1940 στο αλβανικό μέτωπο με το βαθμό του έφεδρου ανθυπολοχαγού. Όντας διοικητής διμοιρίας τραυματίστηκε κατά τη διάρκεια του ελληνοϊταλικού πολέμου και μετά τη λήξη του επέστρεψε στο χωριό του το Επταχώρι.[3]
Στην Κατοχή πρωτοστάτησε στη δημιουργία αντάρτικων ομάδων στα χωριά της περιοχής του, όπου αναδείχθηκε σε διοικητή τάγματος του ΕΛΑΣ. Μετά τη Συμφωνία της Βάρκιζας, κατά την περίοδο της Λευκής τρομοκρατίας, κατέφυγε στο Μπούλκες της Γιουγκοσλαβίας, όπου δούλεψε ως διευθυντής της εφημερίδας «Φωνή του Μπούλκες».
Δημοκρατικός Στρατός Ελλάδας Επεξεργασία
Τον Ιούλη του 1946 έφυγε από το Μπούλκες ήρθε κρυφά στην Ελλάδα και ανέλαβε τη διοίκηση της πρώτης Ομάδας Δημοκρατικών Ενοπλων Καταδιωκόμενων (ΟΔΕΚ) στον Γράμμο, ενώ τελειώνοντας το καλοκαίρι ανέλαβε διοικητής του πρώτου Συγκροτήματος Ανταρτών Γράμμου. Διακρίθηκε για τις στρατιωτικές του ικανότητες και αναδείχθηκε σε διοικητή της 102 Ταξιαρχίας του ΔΣΕ.[4]
Εκτέλεση Επεξεργασία
Στις 16-17 Αυγούστου 1948 ο Γιαννούλης κατά τη μάχη του Γράμμου ήταν διοικητής της 102 ταξιαρχίας του ΔΣΕ υπερασπίζοντας το ύψωμα Κάμενικ-Γκόλιο. Η μονάδα του υποχώρησε κατόπιν μεγάλης πίεσης του κυβερνητικού στρατού και ο Γιαννούλης θεωρήθηκε υπεύθυνος για τη διάσπαση της αμυντικής γραμμής του ΔΣΕ.[5] Κατόπιν εντολής του Γ. Γούσια ο Γιαννούλης συνελήφθη για να οδηγηθεί στο αρχηγείο της 670 μονάδας του ΔΣΕ. Στις 20 Αυγούστου κατά τη διάρκεια της πορείας εκτελέστηκε πισώπλατα από τον Τάκη Σαρή (Θησέα), χωρίς καν να φτάσει στο αρχηγείο για να απολογηθεί.[6]
Μετά από τη μάχη του Γράμμου, κοινοποιήθηκε διαταγή του Νίκου Ζαχαριάδη με ημερομηνία 4 Σεπτέμβρη 1948, όπου γνωστοποιούνταν η εκτέλεση του Γιώργου Γιαννούλη. Η διαταγή ανέφερε ανάμεσα σε άλλα:
«(...) Στις 20 του Αυγούστου 1948, δικάστηκε από το Στρατοδικείο της 670 Μονάδας σε θάνατο και εκτελέστηκε ο πρώην Αντι/ρχης Πεζικού του Δ.Σ.Ε. Γεώργιος Γιαννούλης. Ο Γιαννούλης Γεώργιος είναι ο άμεσος Υπεύθυνος για τον αιφνιδιασμό και την απώλεια του Κάμενικ, για την απώλεια του Γκόλιο, επίσης και για την απώλεια της Μπάτρας (...) Ο ΔΣΕ πολλές φορές βοήθησε το Γιαννούλη για να διορθώσει τις αδυναμίες του, αυτός όμως συνέχισε τα λάθη του και έφτασε μέχρι τις παραπάνω πράξεις που αποτελούν πραγματική προδοσία. (...)».
Στον Γιαννούλη είχε γίνει αυστηρή κριτική, όταν ο κυβερνητικός στρατός πήρε το Κάμενικ, που υπερασπιζόταν η Ταξιαρχία του, ενώ υπήρχαν και υποψίες σε βάρος του για συνεργασία με τον εχθρό.
Στις 6 Νοέμβρη 1957, δόθηκε στο ΠΓ του ΚΚΕ το «Πόρισμα για τον σ. Γιαννούλη Γιώργη του Κώστα», το οποίο απέρριπτε όλες τις κατηγορίες εναντίον του, ενώ ακύρωνε και την απόφαση της καθαίρεσής του από το βαθμό του αντισυνταγματάρχη του ΔΣΕ. Οι υπόνοιες για προδοσία, που έγιναν στην πράξη άτυπη κατηγορία, κρίθηκαν αβάσιμες και επομένως άδικες.
Το Πόρισμα υπογράμμιζε ότι «ο σ. Γιαννούλης στην πολύχρονη πάλη του συνειδητά και με συνέπεια εκτέλεσε το καθήκον του μπροστά στο Κόμμα και το λαό».[7]
Κομματική Αποκατάσταση Επεξεργασία
Κατά την Πανελλαδική Συνδιάσκεψη του ΚΚΕ για το δοκίμιο ιστορίας του κόμματος την περίοδο 1918-1949 στις 23 Ιουνίου 2018, αποφασίστηκε η επίσημη κομματική αποκατάσταση του Γιώργου Γιαννούλη, όπως και άλλων αγωνιστών της Εθνικής Αντίστασης, του Άρη Βελουχιώτη και του Γιώργου Γεωργιάδη.[8] Η απόφαση της συνδιάσκεψης ανέφερε:
«Ο Γιώργος Γιαννούλης έχει αποκατασταθεί στην πράξη και στην κομματική συνείδηση εδώ και πολλά χρόνια, ως άξιο μέλος του ΚΚΕ. Η Πανελλαδική Συνδιάσκεψη του ΚΚΕ αποφασίζει και την επίσημη αποκατάσταση του Γιώργου Γιαννούλη».[εκκρεμεί παραπομπή]
Παραπομπές Επεξεργασία
- ↑ «Φωτογραφία του Αντισυνταγματάρχη του Δ.Σ.Ε. Γιώργου Γιαννουλη · Αρχείο ΚΚΕ». arxeio.kke.gr. Ανακτήθηκε στις 30 Ιουλίου 2018.
- ↑ Α. Παπαϊωάννου (1990), σελ.240-241
- ↑ Α. Παπαϊωάννου (1990), σελ.240-241
- ↑ «Για τις κομματικές αποκαταστάσεις του Άρη Βελουχιώτη, του Γιώργου Γεωργιάδη και του Γιώργου Γιαννούλη». Οδηγητής. Ιούλης - Αύγουστος 2018.
- ↑ Α. Παπαϊωάννου (1990), σελ.240-41
- ↑ Α. Παπαϊωάννου (1990), σελ.240-41
- ↑ Epochi, rizospastis.gr | Synchroni. «rizospastis.gr - ΑΠΟΦΑΣΗ ΤΗΣ ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΗΣ ΣΥΝΔΙΑΣΚΕΨΗΣ ΓΙΑ ΤΗΝ KOMMATIKH ΑΠΟΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΤΟΥ ΓΙΩΡΓΟΥ ΓΙΑΝΝΟΥΛΗ». ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ. https://www.rizospastis.gr/story.do?id=9907031. Ανακτήθηκε στις 2018-07-24.
- ↑ «Το ΚΚΕ ενέκρινε και την ιστοριογραφική αποκατάσταση του Α. Βελουχιώτη | Kathimerini». http://www.kathimerini.gr/971493/article/epikairothta/politikh/to-kke-enekrine-kai-thn-istoriografikh-apokatastash-toy-a-veloyxiwth. Ανακτήθηκε στις 2018-07-24.
Πηγές Επεξεργασία
- Αχιλλέας Παπαϊωάννου, Γιώργης Γιαννούλης, η θρυλική μορφή του Γράμμου, Εκδόσεις Γλάρος, Αθήνα 1990
- Δοκίμιο Ιστορίας του ΚΚΕ (1918-1949) τόμος Α, Σύγχρονη Εποχή, Αθήνα 2019