Γεώργιος Μιχαήλοβιτς της Ρωσίας (γενν. 1981)
| Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. |
O Γεώργιος Μιχαήλοβιτς, γερμ. Georg Mikhailovich (γενν. 13 Μαρτίου 1981) από τον Οίκο των Χοεντσόλερν είναι πρίγκιπας της Πρωσίας (από τον πατέρα του) και μέγας δούκας της Ρωσίας και διάδοχος της μητέρας του Μαρίας Βλαντημίροβνας τιτουλάριας αυτοκράτειρας της Ρωσίας.
| Αυτοκρατορική και Βασιλική Υψηλότητα Γεώργιος Μιχαήλοβιτς της Ρωσίας | |
|---|---|
.jpg) | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Γέννηση | 13 Μαρτίου 1981[1] Μαδρίτη |
| Χώρα πολιτογράφησης | Ρωσία Ισπανία |
| Θρησκεία | Ανατολικός Ορθόδοξος Χριστιανισμός |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Ομιλούμενες γλώσσες | Ισπανικά Ρωσικά Αγγλικά |
| Σπουδές | Κολλέγιο Στανισλάς |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | μάνατζερ |
| Εργοδότης | Nornickel |
| Οικογένεια | |
| Σύζυγος | Princess Victoria Romanov (από 2021) |
| Τέκνα | Prince Alexander Georgievich Romanov |
| Γονείς | Φραγκίσκος Γουλιέλμος της Πρωσίας[2] και Μαρία Βλαδιμήροβνα της Ρωσίας[2] |
| Οικογένεια | Οίκος του Χοεντσόλερν |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Βιογραφία Επεξεργασία
Είναι ο μόνος γιος του Φραγκίσκου-Γουλιέλμου πρίγκιπα της Πρωσίας και της Μαρίας Βλαδημίροβνας τιτουλάριας αυτοκράτειρας της Ρωσίας, κόρης του Βλαδήμιρου Κυρίλλοβιτς τιτουλάριου αυτοκράτορα της Ρωσίας.
Γεννήθηκε στη Μαδρίτη και βαπτίσθηκε εκεί Ορθόδοξος στις 6 Μαΐου 1981 με ανάδοχο τον Κωνσταντίνο Β΄ της Ελλάδας. Αρχικά είχε τον τίτλο του "πρίγκιπα της Πρωσίας". Το 1986 οι γονείς του διαζεύχθηκαν και ο Γεώργιος έζησε στη Γαλλία με τη μητέρα του στο σπίτι της ετεροθαλούς αδελφής της Ελένης-Λουίζας Κίρμπυ κόμισσας Ντβίνσκαγιας, η οποία είχε σημαντική περιουσία από τον πατέρα της Σούμνερ-Μουρ Κίρμπυ. Η μητέρα του ζήτησε από τις Γαλλικές αρχές την αλλαγή του ονόματός του σε "μεγάλο δούκα της Ρωσίας".
Επέστρεψε στη Μαδρίτη, όπου σπούδασε στο εκεί Κολλέγιο Ρούννυμεδε και μετά στο Κολλέγιο Ντ'Όβερμπροεκ της Οξφόρδης και στο Σαιντ Μπένετ'ς Χωλλ της Οξφόρδης. Στις Βρυξέλλες εργάστηκε στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο ως βοηθός του Λογιόλα δε Παλάθιο, πρώην Ευρωπαίου Επιτρόπου Μεταφορών και Ενέργειας. Αργότερα μετακόμισε στο Λουξεμβούργο, όπου εργάστηκε στη Γενική Διεύθυνση Ατομικής Ενέργειας & Ασφάλειας της Ευρωπαϊκής Επιτροπής.
Το 2008 διορίστηκε βοηθός του Γενικού Διευθυντή της ΜΜC Norilsk Nickel, που είναι μία μεγάλη ρωσική εταιρεία εξόρυξης νικελίου. Το 2012 διορίστηκε διευθύνων σύμβουλος του Metal Trade Overseas, που είναι ο κύριος κόμβος πωλήσεων της Norilsk Nickel στην Ελβετία. Το 2011 ίδρυσε τη δική του εταιρεία "Romanoff & Partners" στις Βρυξέλες.
Πηγές Επεξεργασία
- Massie, Robert K. (1995). The Romanovs The Final Chapter. Jonathan Cape. ISBN 0-224-04192-4.