Ο Γεώργιος Πολυκαλάς (1665 – 1717) υπήρξε Έλληνας λόγιος ιατροφιλόσοφος του 18ου αιώνα. Γεννήθηκε στην Κεφαλλονιά. Σπούδασε πρώτα στη Βενετία και στη συνέχεια στο Πανεπιστήμιο της Πάδοβας, από όπου και αναγορεύθηκε διδάκτορας της ιατρικής. Μιλούσε Ελληνικά, Λατινικά, Ιταλικά και Ρωσικά. Επιστρέφοντας στη γενέτειρά του άσκησε την ιατρική για κάποιο διάστημα και μετά εγκαταστάθηκε στην Κωνσταντινούπολη. Εκεί, εξαιτίας των πολλών προσόντων του και της ευρυμάθειάς του, επιβλήθηκε σύντομα μεταξύ των επιστημονικών κύκλων αλλά και της κοινωνίας γενικότερα. Ο Δημήτριος Καντεμήρης τον έστειλε στον Μεγάλο Πέτρο της Ρωσίας, όπου διετέλεσε ιατρός του ίδιου και της Αικατερίνης Α' της Ρωσίας. Αναδείχτηκε έμπειρος πολιτικός, και γι' αυτό τον έστειλε ο Τσάρος στη Μολδαβία για να διαπραγματευτεί με τον Καντεμήρη τους όρους της συμμαχίας και την αποδοχή της ρωσικής προστασίας επί της ηγεμονίας.
- Μελέτιος, μητροπολίτης Αθηνών (1783–1795). Εκκλησιαστική Ιστορία, μετενεχθείσα εκ της ελληνικής εις την ημετέραν απλοελληνικήν φράσιν, εις τόμους τρεις διαιρεθείσα και πλουτισθείσα με πολλάς χρησίμους, και αναγκαίας υποσημειώσεις, και ακριβείς πίνακας παρά Γεωργίου Βενδότη εκ Ζακύνθου, και παρ' αυτού διορθωθείσα. Εν Βιέννη της Αουστρίας: Παρά Ιωσήπω Βαουμεϊστέρω, Νομοδιδασκάλω, και Τυπογράφω. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 23 Φεβρουαρίου 2012. Ανακτήθηκε στις 6 Φεβρουαρίου 2011.
- Αθανάσιος Γκιάλας: Η ελληνική ιατρική και οι `Ελληνες ιατροί από της Αλώσεως μέχρι της Εθνεγερσίας, βραβείο Ακαδημίας Αθηνών, Αθήναι 1979
- Γιάννης Κορδάτος, Ιστορία της Νεώτερης Ελλάδας, Τόμος 9, σελ. 200.