Γεώργιος κόμης Παλαιόκαπας
Έλληνας λόγιος και εθνικός ευεργέτης του 16ου αιώνα
| Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. |
Ο Γεώργιος Παλαιόκαπας ήταν Έλληνας λόγιος και εθνικός ευεργέτης του 16ου αιώνα.
| Γεώργιος κόμης Παλαιόκαπας | |
|---|---|
| Γενικές πληροφορίες | |
| Θάνατος | 1590 |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | καθηγητής μοναχός |
| Περίοδος ακμής | 16ος αιώνας |
| Αξιώματα και βραβεύσεις | |
| Αξίωμα | ηγούμενος ορθόδοξος επίσκοπος |
Βιογραφικά στοιχεία Επεξεργασία
Γεννήθηκε στην Κρήτη και σπούδασε στην Ιταλία. Διορίστηκε έφορος του Γυμνασίου της Πάδουα το 1544. Επέστρεψε στην πατρίδα του και ασπάστηκε τον μοναχικό βίο. Μετονομάστηκε Γεράσιμος και χρημάτισε ηγούμενος της μονής Αγκαράθου. Χειροτονήθηκε αργότερα επίσκοπος Κισάμου και διέθεσε την περιουσία του υπέρ της επισκοπής με την υποχρέωση να στέλνει ετησίως είκοσι τέσσερις Έλληνες, από τους οποίους δεκαέξι από την Κρήτη, στην Ιταλία προς εκπαίδευση. Μετά τον θάνατό του η Ενετική Δημοκρατία παρέμβη και διέταξε η δαπάνη της αρχιεπισκοπής να περιοριστεί σε δώδεκα νέους ετησίως, αρχικά στη Ρώμη και αργότερα στην Πάντοβα για εκπαίδευση.
Πέθανε το 1590.
Πηγές Επεξεργασία
- Κωνσταντίνος Σάθας (1868). Νεοελληνική Φιλολογία: Βιογραφία των εν τοις γράμμασι διαλαμψάντων Ελλήνων, από της καταλύσεως της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας μέχρι της Ελληνικής εθνεγερσίας (1453-1821). Αθήνα: Τυπογραφείο των τέκνων Ανδρέου Κορομηλά. Ανακτήθηκε στις 15 Οκτωβρίου 2009.
 |
Αυτό το λήμμα σχετικά με τη βιογραφία ενός προσώπου χρειάζεται επέκταση. Μπορείτε να βοηθήσετε την Βικιπαίδεια επεκτείνοντάς το. |