Γιαροπόλκ Ιζιασλάβιτς
Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. |
Ο Γιαροπόλκ Ιζιασλάβιτς, ρωσ. Ярополк Изяславич (απεβ. 1087) από τον Οίκο των Ρουρικιδών ήταν πρίγκιπας τού Τουρόβ & Βολίν (1078-87) και βασιλιάς της Ρωσίας (Ρουθηνίας τού Κιέβου) (1076-78).
Γιάροπολκ Ιζιασλάβιτς | |
---|---|
Γενικές πληροφορίες | |
Γέννηση | 1043 |
Θάνατος | 22 Νοεμβρίου 1086 Zvenyhorod |
Τόπος ταφής | Κίεβο |
Eορτασμός αγίου | 10 Οκτωβρίου |
Εκπαίδευση και γλώσσες | |
Ομιλούμενες γλώσσες | παλαιά ανατολικοσλαβική γλώσσα |
Πληροφορίες ασχολίας | |
Ιδιότητα | μονάρχης |
Οικογένεια | |
Σύζυγος | Κουνιγούνδη της Βαϊμάρης-Ορλαμύντε |
Τέκνα | d:Q4538783 d:Q21106446 Αναστασία Γιαροπόλκιβνα[1] d:Q44155821 |
Γονείς | Ιζιασλάβ Α' του Κιέβου[1] και Γερτρούδη της Πολωνίας[1] |
Αδέλφια | Σβιατοπόλκ Β΄ του Κιέβου Μστισλάβ Ιζιασλάβιτς |
Οικογένεια | Ρουρικίδες |
Θυρεός | |
Σχετικά πολυμέσα | |
Βιογραφία
ΕπεξεργασίαΉταν γιος τού Ιζιασλάβ Α΄ πρίκγιπα τού Τουρόβ, Νόβγκοροντ & βασιλιά της Ρουθηνίας και της Γκέρτρουντε των Πιάστ, κόρης τού Μιέζκο Β΄ Λάμπερτ της Πολωνίας.
Αναφέρεται σε παπικά έγγραφα από το 1070, όχι όμως σε ρωσικά ως το 1078, οπότε απεβίωσε ο πατέρας του. Κατά την εξορία τού πατέρα του τη δεκαετία τού 1070, ενεργούσε στο όνομα τού πατέρα του, προσπαθώντας να κερδίσει την εύνοια των βασιλέων της Γερμανίας και της παπικής Αυλής τού Γρηγορίου Ζ΄. Ο πατέρας του επέστρεψε το 1077 στο Κίεβο και ο Γιαροπόλκ τον ακολούθησε.
Όταν ο Ιζιασλάβ Α΄ απεβίωσε, ο Γιαροπόλκ ορίστηκε πρίγκιπας της Βολινίας και του Τουρόβ το 1078 από τον θείο του Βσέβολοντ Α΄ νέο μεγάλο πρίγκιπα του Κιέβου. Ως το 1085 είχε έρθει σε εχθρότητα με τον θείο του και κατ' επέκταση με τον γιο εκείνου Βλαδίμηρο Β΄ Μονομάχο, ο οποίος τον ανάγκασε να διαφύγει στην Πολωνία, χώρα της μητέρας του. Επέστρεψε το 1086 και έκανε ειρήνη με τον Μονομάχο, αλλά το ίδιο έτος, καθώς ταξίδευε προς το Ζβενίγκοροντ, δολοφονήθηκε. Οι πηγές των Ρως τον θυμούνται ως υπερβολικά ευλαβή και γενναιόδωρο προς την Εκκλησία· έχει αναγνωριστεί ως άγιος της Ανατολικής Ορθοδόξου Εκκλησίας.
Οικογένεια
ΕπεξεργασίαΝυμφεύτηκε την Κουνιγκούντε, κόρη τού Όθωνα Α΄ μαργράβου τού Μάισσεν (τού Οίκου της Βαϊμάρης) και είχε τέκνα:
- Αναστασία, παντρεύτηκε τον 3ο εξάδελφό της Γκλεμπ Βσεσλάβιτς πρίγκιπα τού Μινσκ.
- Μέχτιλντ, παντρεύτηκε τον Γκύντερ Α΄ (τού Οίκου τού Σβάρτσμπουρκ) και είχε γιο τον Σίζο Γ΄.
- Γιαροσλάβ απεβ. 1102.
- Βιατσεσλάβ απεβ. 1104.
- Βασίλκο.
Παραπομπές
Επεξεργασία- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 Leo van de Pas: (Αγγλικά) Genealogics. 2003.
Πηγές
Επεξεργασία- Bartlett, Robert (1993), The Making of Europe: Conquest, Colonization and Cultural Change, 950–1350, London: Penguin Books, ISBN 978-0140154092
- Cowdrey, H. E. J. (1998), Pope Gregory VII, 1073–1085, Oxford: Oxford University Press, ISBN 0-19-820646-1
- Cawley, Charles (December 7, 2010), Medieval Lands: RUSSIA, RURIKID:KUNIGUNDE von Weimar, Medieval Lands database, Foundation for Medieval Genealogy,[self-published source][better source needed];
- Cawley, Charles (November 27, 2010a), Medieval Lands: THURINGIA, NOBILITY, Medieval Lands database, Foundation for Medieval Genealogy, retrieved 2008-02-27,[self-published source][better source needed]
- Curtin, Jeremiah (1908), "Chapter 1: Early History of Russia", The Mongols in Russia, Little, Brown and Company, Boston, p. 31, ISBN 978-1-4400-4917-0, retrieved January 22, 2011
- Dmytryshyn, Basil, ed. (1991), Medieval Russia: A Source Book, 850–1700 (3rd ed.), Fort Worth: Harcourt Brace Jovanovich, ISBN 0-03-033422-5
- Franklin, Simon; Shepard, Jonathan (1996), The Emergence of Rus, 750–1200, Longman History of Russia, London & New York: Longman, ISBN 0-582-49091-X
- Martin, Janet (1995), Medieval Russia, 970–1584, Cambridge Medieval Textbooks, Cambridge: Cambridge University Press, ISBN 0-521-36832-4