Γιόγκα γέλιου

Γελωτοθεραπεία ή γιόγκα γέλιου (αγγλικά:laughter yoga ή hasyayoga) είναι μια πρακτική που εμπλέκει την παρατεταμένη εκούσια άσκηση γέλιου. Η γιόγκα γέλιου βασίζεται στην πίστη ότι το σκόπιμο γέλιο παρέχει τα ίδια φυσιολογικά και ψυχολογικά ωφελήματα όπως και το αυθόρμητο γέλιο. Η γιόγκα γέλιου ασκείται σε ομάδες, με οπτική επαφή και παιγνιώδη διάθεση μεταξύ των συμμετεχόντων. Το σκόπιμο γέλιο σύντομα μετατρέπεται σε πραγματικό και μεταδοτικό γέλιο.

Ιστορία Επεξεργασία

Madan Kataria σε μια εκδήλωση γιόγκας γέλιου

Η γιόγκα γέλιου έγινε διάσημη ως άσκηση ρουτίνας αναπτύχθηκε από τον Ινδό φυσιολόγο Madan Kataria, που γράφει γι΄αυτήν την πρακτική στον βιβλίο του Laugh For No Reason 2002. ^[1]

Στα μέσα της δεκαετίας του 1990, η γιόγκα γέλιου ασκούνταν πολύ νωρίς τα πρωϊνά σε δημόσια πάρκα, κυρίως από ομάδες ηλικιωμένων. Αργότερα,δημιουργήθηκε μια πιο τυπική εκδοχή και εκλαϊκεύτηκε ως "Laughter Clubs". Το πρώτο Laughter Yoga Club του Kataria άρχισε τη λειτουργία του στις 13 Μαρτίου 1995 στο Μουμπάι της Ινδίας, με πέντε ανθρώπους σε ένα τοπικό δημόσιο πάρκο.^{[εκκρεμεί παραπομπή]} Η ιδέα διαδόθηκε γρήγορα παγκοσμίως, ώστε το 2011, υπήρχαν περισσότερα από 8,000 Laughter Clubs σε 100 χώρες.^{[εκκρεμεί παραπομπή]} Κάθε γκρουπ έχει επικεφαλής κάποιον "Laugh Captain" και επιχειρεί ανεξάρτητα.

Μέθοδος Επεξεργασία

Το γέλιο προκαλείται εύκολα σε μια ομάδα όταν συνδυάζεται με οπτική επαφή, παιχνιδιάρικη διάθεση και ασκήσεις γέλιου. Το προσποιητό γέλιο σύντομα γίνεται πραγματικό. Η Γιόγκα Γέλιου φέρνει περισσότερο οξυγόνο στο σώμα και τον εγκέφαλο με την ενσωμάτωση αναπνοής γιόγκα που έχει ως αποτέλεσμα τη βαθιά διαφραγματική αναπνοή.^{[εκκρεμεί παραπομπή]}

Ο καθένας μπορεί να γελάσει χωρίς να χρειάζεται να βασιστεί στο χιούμορ, τα αστεία ή την κωμωδία. Το γέλιο αρχικά προσομοιώνεται ως φυσική άσκηση καθώς διατηρείται οπτική επαφή με τους άλλους σε μια ομάδα και προωθείται η παιδικού τύπου παιχνιδιάρικη διάθεση. Στις περισσότερες των περιπτώσεων αυτό σύντομα οδηγεί σε πραγματικό και μεταδοτικό γέλωτα. Η Γιόγκα γέλιου είναι η μοναδική τεχνική που επιτρέπει σε ενήλικες να επιτυγχάνουν διατηρίσιμο εγκάρδιο γέλιο χωρίς την εμπλοκή γνωστικής σκέψης.^{[εκκρεμεί παραπομπή]} Παρακάμπτει τα διανοητικά συστήματα που συνήθως ενεργούν ως φρένο στο φυσικό γέλωτα.

Οι συνεδρίες της γιόγκας γέλιου αρχίζουν με μαλακές τεχνικές προθέρμανσης που περιλαμβάνουν το stretching, το τραγούδι, τα παλαμάκια και την κίνηση του σώματος. Αυτά βοηθούν για να ξεπεραστούν οι αναστολές και για να αναπτυχθούν αισθήματα 'παιδικού τύπου παιγνιώδους διάθεσης'. Ασκήσεις αναπνοής χρησιμοποιούνται για να προετοιμάσουν τα πνευμόνια για το γέλιο, ακολουθούμενες από μια σειρά ‘ασκήσεων γέλιου’ που συνδυάζουν τη μέθοδο της υποκριτικής και τεχνικές δημιουργίας νοερών εικόνων με παιγνιώδη διάθεση. Αυτές οι εξετάσεις, όταν συνδυάζονται με ισχυρές κοινωνικές δυναμικές της συμπεριφοράς της ομάδας, οδηγούν σε παρατεταμένο και χωρίς όρους εγκάρδιο γέλιο. Οι ασκήσεις γέλιου αναμιγνύονται με ασκήσεις αναπνοής.^[2] Είκοσι λεπτά γέλιου είναι αρκετά για να αναπτύξουν πλήρη ψυχολογικά ωφελήματα.

Μια συνεδρία γιόγκας γέλιου μπορεί να τελειώσει με "Διαλογισμό Γέλιου". Πρόκειται για συνεδρία μη δομημένου γέλιου στην οποία η συμμετέχοντες κάθονται ή ξαπλώνουν και επιτρέπουν το φυσικό γέλιο να αναβλύσει από μέσα τους "όπως μια πηγή".^{[εκκρεμεί παραπομπή]}

Επιστημονική αξία Επεξεργασία

Μια σειρά από μικρής κλίμακας επιστημονικές μελέτες έχουν έχουν δείξει ότι η Γιόγκα γέλιου ενδέχεται πιθανώς να έχει κάποιες ιατρικά επωφελείς επιδράσεις, περιλαμβάνοντας επιδράσεις στην καρδιαγγειακή υγεία και διάθεση.^[3] Επωφελείς επιδράσεις στην διάθεση καταθλιπτικών ασθενών έχουν βρεθεί ότι είναι εξίσου καλές όσο και στη θεραπεία με άσκηση.^[4] Μια μελέτη του Oxford University βρήκε ότι το κατώφλι του πόνου έγινε "αξιοσημείωτα υψηλότερο" μετά το γέλιο, συγκρινόμενο με την κατάσταση ελέγχου, και παρατηρήθηκε ότι έγινε λόγο του ίδιου του γέλιου, παρά χάρη στη διάθεση του υποκειμένου. Η μελέτη υπαινίσσονταν ότι το γέλιο προκάλεσε ένα "ηρεμιστικό αποτέλεσμα λόγω μεσολάβησης της ενδορφίνης" το οποίο θα μπορούσε "να παίξει έναν κρίσιμο ρόλο στο κοινωνικό δέσιμο".^[5]