Γκεβόργκ Εμίν
Ο Γκεβόργκ Εμίν (αρμενικά: Գևորգ Էմին, φιλολογικό ψευδώνυμο του Καρλέν Γκριγκορίεβιτς Μουραντιάν[1], Ασταράκ, 30 Σεπτεμβρίου 1919 – Γερεβάν, 11 Ιουνίου 1998) ήταν σημαντικός Αρμένιος ποιητής, δοκιμιογράφος και μεταφραστής που άκμασε κυρίως κατά τη σοβιετική περίοδο.
Γκεβόργκ Εμίν | |
---|---|
Γενικές πληροφορίες | |
Όνομα στη μητρική γλώσσα | Գևորգ Էմին (Αρμενικά) |
Γέννηση | |
Τόπος ταφής | Τάφος του Γκεβόργκ Εμίν (40°17′59″ s. š., 44°21′56″ v. d.) |
Κατοικία | Γερεβάν |
Εκπαίδευση και γλώσσες | |
Ομιλούμενες γλώσσες | Aρμενικά Ρωσικά |
Σπουδές | Εθνικό Πολυτεχνικό Πανεπιστήμιο της Αρμενίας (έως 1940) Ινστιτούτο Λογοτεχνίας Μαξίμ Γκόρκι (1949–1950) |
Πληροφορίες ασχολίας | |
Εργοδότης | Ματενανταράν Literaturnaya Gazeta (1951–1954) d:Q16671606 (1968–1972) Institute of Art NAS RA (από 1973) |
Πολιτική τοποθέτηση | |
Πολιτικό κόμμα/Κίνημα | Κομμουνιστικό Κόμμα της Σοβιετικής Ένωσης |
Οικογένεια | |
Τέκνα | Αρτασές Εμίν |
Αδέλφια | Vazgen Mouradyan |
Στρατιωτική σταδιοδρομία | |
Πόλεμοι/μάχες | Β΄ Παγκόσμιος Πόλεμος |
Αξιώματα και βραβεύσεις | |
Αξίωμα | αρχισυντάκτης |
Βραβεύσεις | βραβείο Στάλιν (1951) Κρατικό Βραβείο Ε.Σ.Σ.Δ. (1976) Τάγμα της Οκτωβριανής Επανάστασης (1984) Τάγμα της Φιλίας των Λαών (1979) Μετάλλιο "Για ηρωική εργασία στον Μεγάλο Πατριωτικό Πόλεμο 1941-1945" Τάγμα του Παράσημου της Τιμής (1956) Τάγμα του Παράσημου της Τιμής (1969) |
Υπογραφή | |
![]() | |
![]() | |
ΒιογραφίαΕπεξεργασία
Γεννήθηκε το 1919 στο Ασταράκ της Αρμενίας ως Γκεβόργκ Μουραντιάν, ωστόσο σε μικρή ηλικία άλλαξε το όνομά του σε Καρλέν[2]. Σπούδασε πολιτικός μηχανικός (με ειδίκευση στην υδραυλική μηχανική[3]) στο Πολυτεχνείο του Γερεβάν, αποφοιτώντας το 1940 και το ίδιο έτος πραγματοποίησε την παρθενική του εμφάνιση στη λογοτεχνία, δημοσιεύοντας την ποιητική συλλογή «Το μονοπάτι»[4], ενώ τα επόμενα χρόνια παρακολούθησε μαθήματα λογοτεχνίας στη Μόσχα[2]. Ως πολιτικός μηχανικός εργάστηκε στην κατασκευή του Ματενανταράν στο Γερεβάν. Τα επόμενα χρόνια συνεργάστηκε με αρμενικά λογοτεχνικά έντυπα[5], ενώ εργάστηκε επί σειρά ετών στο Ινστιτούτο Τεχνών του Γερεβάν[2]. Παράλληλα, ήταν από το 1958 μέλος του Κομμουνιστικού Κόμματος της Σοβιετικής Ένωσης[4].
Τα γραπτά του Εμίν περιστρέφονται γύρω από θέματα όπως η Αρμενική Γενοκτονία, ο Β΄ Παγκόσμιος Πόλεμος (κατά τη διάρκεια του οποίου υπηρέτησε στον Κόκκινο Στρατό[4][5]), αλλά και διάφορους προβληματισμούς που προέκυψαν από καταστάσεις όπως ο Ψυχρός Πόλεμος, η ανθρώπινη αποξένωση και η πρόοδος της τεχνολογίας. Στην ποίησή του διακρίνονται στοιχεία ειρωνείας, σαρκασμού, χιούμορ, καθώς και υπερηφάνειας για την αρμενική του καταγωγή[6]. Σημαντικά έργα του θεωρούνται, μεταξύ άλλων, οι συλλογές «Νέος δρόμος» (1949)[7], «Αναζητήσεις» (1955)[4], «Δύο δρόμοι» (1962)[7], «Επτά τραγούδια για την Αρμενία» (1974), «Γη, Αγάπη, Αιώνας» (1974) κ.ά[4].
Για το λογοτεχνικό του έργο, ο Εμίν τιμήθηκε δύο φορές με το Κρατικό Βραβείο της ΕΣΣΔ (τα έτη 1951 και 1976) και έλαβε διάφορες ακόμη διακρίσεις όπως το Λογοτεχνικό Βραβείο Χαρέντς το 1979[2], το Βραβείο της Φιλίας των Λαών κατά το ίδιο έτος κ.ά. Επιπλέον αναφέρεται μεταξύ των σημαντικότερων Αρμενίων ποιητών της εποχής του[8]. Ποιήματά του μεταφράστηκαν για πρώτη φορά στη ρωσική γλώσσα από τον Μπορίς Παστερνάκ[3], ενώ έργα του έχουν μεταφραστεί σε αρκετές ακόμη γλώσσες όπως τα αγγλικά, τα γαλλικά, τα γερμανικά, τα ισπανικά[9], τα πολωνικά, τα αραβικά κοκ[10].
Απεβίωσε στις 11 Ιουνίου του 1998 στο Γερεβάν[5]. Γιος του είναι ο συγγραφέας και μεταφραστής Αρτάσης Εμίν[11] (γεν. 1961) και αδελφός του ήταν ο συνθέτης Βαζγκέν Μουραντιάν (1921-2018).
ΠαραπομπέςΕπεξεργασία
- ↑ Room, Adrian (2010). Dictionary of Pseudonyms. 13,000 Assumed Names and Their Origins (5η έκδοση). McFarland. σελ. 164.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 Bardakjian, Kevork B., επιμ. (2000). A Reference Guide to Modern Armenian Literature, 1500-1920. With an Introductory History. Detroit: Wayne State University Press. σελ. 342.
- ↑ 3,0 3,1 Holding, Nicholas (2006). Armenia. With Nagorno Karabagh. Bradt Travel Guides. σελ. 40.
- ↑ 4,0 4,1 4,2 4,3 4,4 Μεγάλη Σοβιετική Εγκυκλοπαίδεια. 10ος. Αθήνα: Εκδοτική Εταιρεία Ακάδημος. 1979. σελ. 706-707.
- ↑ 5,0 5,1 5,2 «Gevorg Emin». writers.am. Writers.am. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 21 Μαρτίου 2020. Ανακτήθηκε στις 21 Μαρτίου 2020.
- ↑ Bardakjian (2000). σελ. 229-230.
- ↑ 7,0 7,1 Μεγάλη Σοβιετική Εγκυκλοπαίδεια. 3ος. Αθήνα: Εκδοτική Εταιρεία Ακάδημος. 1979. σελ. 673.
- ↑ Tololyan, Khachig (May 1990). «Gevorg Emin, Land, Love, Century (Selected Poems), trans. Martin Robbins and Tatul Sonentz-Papazian (Washington, D.C.: Three Continents Press). Pp. 99.». International Journal of Middle East Studies 22 (2): 254-255. https://www.cambridge.org/core/journals/international-journal-of-middle-east-studies/article/gevorg-emin-land-love-century-selected-poems-trans-martin-robbins-and-tatul-sonentzpapazian-washington-dc-three-continents-press-pp-99/EA76A9A29F3778F9D46755A6047215C2. Ανακτήθηκε στις 21 Μαρτίου 2020.
- ↑ Bardakjian (2000). σελ. 343-344.
- ↑ Emin, Gevorg (1986). For You on New Year's Day. Ohio University Press. σελ. 67.
- ↑ Journal of the Society for Armenian Studies. Vol. 11-13. Society for Armenian Studies. 2000. σελ. 28.
ΒιβλιογραφίαΕπεξεργασία
- Μεγάλη Σοβιετική Εγκυκλοπαίδεια. τόμοι 3ος, 10ος. Αθήνα: Εκδοτική Εταιρεία Ακάδημος. 1979
- Bardakjian, Kevork B., επιμ. (2000). A Reference Guide to Modern Armenian Literature, 1500-1920. With an Introductory History. Detroit: Wayne State University Press.
- Holding, Nicholas (2006). Armenia. With Nagorno Karabagh. Bradt Travel Guides.
- Room, Adrian (2010). Dictionary of Pseudonyms. 13,000 Assumed Names and Their Origins (5η έκδοση). McFarland.