Γναίος Δομίτιος Αηνόβαρβος (ύπατος το 96 π.Χ.)
Ο Γναίος Δομίτιος Αηνόβαρβος IV, λατιν.: Gnaeus Domitius Ahenobarbus, (απεβ. το 88 π.Χ.) ήταν τριβούνος τού λαού το 104 π.Χ. [9] Ήταν γιος τού GΓναίου Δομίτιου Αηνόβαρβου III, και αδελφός του Λεύκιου Δομίτιου Αηνόβαρβου Ι. Ο σύλλογος των ποντιφικών τον εξέλεξε μέγιστο Αρχιερέα (pontifex maximus) το 103 (ως διάδοχο τού Λεύκιου Καικίλιου Μέτελλου Δαλματικού). [10] [11] [12]
| Γναίος Δομίτιος Αηνόβαρβος IV (ύπατος το 96 π.Χ.) | |
|---|---|
| Γενικές πληροφορίες | |
| Όνομα στη μητρική γλώσσα | Cnaeus Domitius Ahenobarbus (Λατινικά) |
| Γέννηση | 139 π.Χ. (περίπου και πιθανώς)[1] Αρχαία Ρώμη |
| Θάνατος | 89 π.Χ. (περίπου και πιθανώς)[1] |
| Χώρα πολιτογράφησης | Αρχαία Ρώμη |
| Θρησκεία | Θρησκεία στην αρχαία Ρώμη |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Ομιλούμενες γλώσσες | λατινική γλώσσα |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | Ρωμαίος πολιτικός Ρωμαίος στρατιωτικός |
| Οικογένεια | |
| Τέκνα | Λεύκιος Δομίτιος Αηνόβαρβος[2][3][4] Γναίος Δομίτιος Αηνόβαρβος V (απεβ. 81 π.Χ.) |
| Γονείς | Γναίος Δομίτιος Αηνόβαρβος ΙΙΙ (ύπατος το 122 π.Χ.)[2][5][6] |
| Αδέλφια | Λεύκιος Δομίτιος Αηνόβαρβος I (ύπατος το 94 π.Χ.)[2][3][7] Δομιτία |
| Οικογένεια | Δομίτιοι Αηνόβαρβοι |
| Αξιώματα και βραβεύσεις | |
| Αξίωμα | Κήνσορας Δήμαρχος των πληβείων Ρωμαίος συγκλητικός (άγνωστη τιμή)[8] Ύπατος στην αρχαία Ρώμη (96 π.Χ.)[8][2] |
Βιογραφία Επεξεργασία
Εισήγαγε έναν νόμο για την ιεροσύνη (lex Domitia de Sacerdotiis), με τον οποίο οι ιερείς των ανώτερων συλλόγων επρόκειτο να εκλεγούν από το λαό στη Συνέλευση των Φυλών (όπου ψήφιζαν 17 από τις φυλές), αντί να προστίθεντο επιλεκτικά. Ο νόμος καταργήθηκε στη συνέχεια από τον Λ. Κ. Σύλλα. [13]
Τόσο κατά τη διάρκεια της θητείας του όσο και μετά, άσκησε δίωξη σε αρκετούς από τους ιδιωτικούς εχθρούς του, όπως στον Μάρκο Αιμίλιο Σκαύρο (τον οποίο κατηγόρησε ότι δεν είχε εκλεγεί στο αξίωμα τού ποντίφικα εξαρχής) και τον Μάρκο Ιούνιο Σιλανό. [12] [14] [15]
Εξελέγη ύπατος το 96 π.Χ. και τιμητής (censor) το 92 π.Χ. με τον Λεύκιο Λικίνιο Κράσσο τον ρήτορα, με τον οποίο είχε συχνά διαφωνίες. Ανέλαβαν, ωστόσο, κοινή δράση για να καταστείλουν τις πρόσφατα ιδρυθείσες λατινικές ρητορικές σχολές, τις οποίες θεωρούσαν ότι έβλαπταν τη δημόσια ηθική. [16] [17] Σύμφωνα με τα λόγια τού Κικέρωνα, αυτές θεωρούντο «σχολές αυθάδειας». [18]
Η τιμητεία τους αναφερόταν για καιρό για τις διαφωνίες τους. Ο Δομίτιος ήταν βίαιος και ήταν επιπλέον υπέρ της αρχαίας απλότητας της ζωής, ενώ ο Κράσσος αγαπούσε την πολυτέλεια και ενθάρρυνε την τέχνη. Μεταξύ των πολλών ρήσεων που έχουν καταγραφεί και για τους δύο, λένε ότι ο Κράσσος παρατήρησε, «ότι δεν ήταν περίεργο που ένας άνδρας είχε γενειάδα από μπρούτζο (aheno barbus), στόμα από σίδερο και καρδιά από μολύβι». [19] [20] [21] [22] Ο Κικέρων έγραψε ότι ο Δομίτιος δεν πρέπει να συγκαταλέγεται στους ρήτορες, αλλά ότι μιλούσε αρκετά καλά και είχε αρκετό ταλέντο για να διατηρήσει την υψηλή του θέση. [23]
Ο Γ. Δ. Aηνόβαρβος IV προφανώς απεβίωσε το 88 π.Χ., κατά τη διάρκεια της υπατείας τού Σύλλα, και τον διαδέχθηκε ως pontifex ο Κόιντος Μούκιος Σκαιβόλα. [9]
Οικογένεια Επεξεργασία
Είχε δύο γιους: τον
Παραπομπές Επεξεργασία
- ↑ 1,0 1,1 1,2 «Digital Prosopography of the Roman Republic» (Αγγλικά) 1763. Ανακτήθηκε στις 29 Ιουνίου 2021.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 «Domitii» (Ρωσικά)
- ↑ 3,0 3,1 «Digital Prosopography of the Roman Republic» (Αγγλικά) 1763. Ανακτήθηκε στις 10 Ιουνίου 2021.
- ↑ «Digital Prosopography of the Roman Republic» (Αγγλικά) 2264. Ανακτήθηκε στις 10 Ιουνίου 2021.
- ↑ 5,0 5,1 «Digital Prosopography of the Roman Republic» (Αγγλικά) 1763. Ανακτήθηκε στις 10 Ιουνίου 2021.
- ↑ 6,0 6,1 «Digital Prosopography of the Roman Republic» (Αγγλικά) 1630. Ανακτήθηκε στις 10 Ιουνίου 2021.
- ↑ «Digital Prosopography of the Roman Republic» (Αγγλικά) 1816. Ανακτήθηκε στις 10 Ιουνίου 2021.
- ↑ 8,0 8,1 Thomas Robert Shannon Broughton: «The Magistrates of the Roman Republic» (Αγγλικά) Αμερικανική Φιλολογική Εταιρεία. 1951. ISBN-10 0-89130-812-1.
- ↑ 9,0 9,1 9,2 Smith, William (1867), «Gnaeus Domitius Ahenobarbus (4)», στο: Smith, William, επιμ., Dictionary of Greek and Roman Biography and Mythology, 1, Boston: Little, Brown and Company, σελ. 84–85, http://www.ancientlibrary.com/smith-bio/0093.html, ανακτήθηκε στις 2022-12-20
- ↑ Livy, Epit. 67
- ↑ Cicero, pro Deiot. 11
- ↑ 12,0 12,1 Valerius Maximus, vi. 5. § 5
- ↑
Μία ή περισσότερες προτάσεις από το προηγούμενο κείμενο ενσωματώνει κείμενο από έκδοση που είναι πλέον κοινό κτήμα: Chisholm, Hugh, επιμ.. (1911) «Ahenobarbus» Εγκυκλοπαίδεια Μπριτάννικα 1 (11η έκδοση) Cambridge University Press, σελ. 430
- ↑ Cassius Dio, Fr. 100
- ↑ Cicero, Div. in Caecil. 20, Verr. ii.47, Cornel. 2, pro Scaur. 1
- ↑ Aulus Gellius, xv. 11
- ↑ Cicero, de Orat. iii. 24
- ↑ Cicero, de Orat. iii.94
- ↑ Pliny the Elder, Naturalis Historia xviii. 1
- ↑ Suetonius, Nero, 2
- ↑ Valerius Maximus, ix. 1. § 4
- ↑ Macrobius, Saturnalia ii. 11
- ↑ Cicero, Brutus 44
Εξωτερικοί σύνδεσμοι Επεξεργασία
|
Αυτό το λήμμα βασίζεται ή περιλαμβάνει κείμενο από λήμμα στo Λεξικό της ελληνικής και ρωμαϊκής βιογραφίας και μυθολογίας του Ουίλλιαμ Σμιθ (1870) που αποτελεί κοινό κτήμα. |