Βικιπαίδεια

Γουάλας Στίβενς

Αμερικανός ποιητής

Ο Γουάλας Στίβενς (αγγλικά: Wallace Stevens) (2 Οκτωβρίου 1879 – 2 Αυγούστου 1955) ήταν Αμερικανός μοντερνιστής ποιητής. Γεννήθηκε στο Ρίντινγκ της Πενσυλβάνια, σπούδασε στο Πανεπιστήμιο Χάρβαρντ και στη συνέχεια στη Νομική Σχολή της Νέας Υόρκης και πέρασε το μεγαλύτερο μέρος της ζωής του εργαζόμενος ως στέλεχος σε μια ασφαλιστική εταιρεία στο Χάρτφορντ του Κονέκτικατ. Κέρδισε το Βραβείο Πούλιτζερ για την Ποίηση για τα Συλλεκτικά Ποιήματα το 1955.

Γουάλας Στίβενς
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση2  Οκτωβρίου 1879[1][2][3]
Ρίντινγκ[4]
Θάνατος2  Αυγούστου 1955[1][2][3]
Χάρτφορντ
Αιτία θανάτουΚαρκίνος του στομάχου
Συνθήκες θανάτουφυσικά αίτια
Τόπος ταφήςCedar Hill Cemetery
ΚατοικίαΧάρτφορντ
Χώρα πολιτογράφησηςΗνωμένες Πολιτείες Αμερικής
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςΑγγλικά[5][6]
ΣπουδέςNew York Law School[4]
Πανεπιστήμιο Χάρβαρντ[4]
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταποιητής[7]
δημοσιογράφος
συγγραφέας
θεατρικός συγγραφέας
ποιητής-νομικός
δικηγόρος
Αξιοσημείωτο έργοThe Auroras of Autumn
Περίοδος ακμής1914
Πολιτική τοποθέτηση
Πολιτικό κόμμα/ΚίνημαΡεπουμπλικανικό Κόμμα
Αξιώματα και βραβεύσεις
Βραβεύσειςβραβείο Μπόλινγκεν (1949)[4]
Βραβείο Πούλιτζερ για την Ποίηση (1955)[8]
Εθνικό Βραβείο Βιβλίου (ΗΠΑ) (1951)[9]
Εθνικό Βραβείο Βιβλίου (ΗΠΑ) (1955)[10]
Υπογραφή
Commons page Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα

Η πρώτη περίοδος συγγραφής του Στίβενς ξεκινά με τη δημοσίευση του Harmonium το 1923, ακολουθούμενη από μια ελαφρώς αναθεωρημένη και τροποποιημένη δεύτερη έκδοση το 1930. Η δεύτερη περίοδος του συνέβη στα 11 χρόνια αμέσως πριν από τη δημοσίευση του Μεταφορά στο Καλοκαίρι, όταν ο Στίβενς είχε γράψει τρεις τόμους ποιημάτων, συμπεριλαμβανομένων των Ιδέες της Τάξης, Ο Άνθρωπος με τη Μπλε Κιθάρα και Μέρη ενός Κόσμου, μαζί με το Μεταφορά στο Καλοκαίρι . Η τρίτη και τελευταία του περίοδος ξεκίνησε με τη δημοσίευση του Σέλας του Φθινοπώρου στις αρχές της δεκαετίας του 1950 και ακολούθησε η κυκλοφορία των Συλλεκτικών Ποιημάτων του το 1954, ένα χρόνο πριν από το θάνατό του.

Ζωή και καριέρα Επεξεργασία

Γέννηση και νεότερα χρόνια Επεξεργασία

Ο Στίβενς γεννήθηκε στο Ρίντινγκ της Πενσυλβάνια το 1879, σε μια λουθηρανική οικογένεια στη γραμμή του Τζον Ζέλερ, του προπάππου του από τη μητέρα του, ο οποίος εγκαταστάθηκε στην κοιλάδα Σουσκουεχάνα το 1709 ως θρησκευτικός πρόσφυγας.[11]

Καριέρα Επεξεργασία

Αφού εργάστηκε σε πολλά δικηγορικά γραφεία της Νέας Υόρκης μεταξύ 1904 και 1907, ο Στίβενς προσελήφθη τον Ιανουάριο του 1908 ως δικηγόρος για την American Bonding Company.[12] Μέχρι το 1914 είχε γίνει αντιπρόεδρος του γραφείου της Νέας Υόρκης της Equitable Surety Company του Σαιντ Λούις, στο Μιζούρι.[13] Όταν απολύθηκε μετά από μια συγχώνευση το 1916, εντάχθηκε στο γραφείο του Hartford Accident and Indemnity Company[14] και μετακόμισε στο Χάρτφορντ, όπου παρέμεινε για το υπόλοιπο της ζωής του.

Η κατοικία του Στίβενς στο Χάρτφορντ.

Η καριέρα του Στίβενς ως επιχειρηματίας-δικηγόρος την ημέρα και ως ποιητής κατά τον ελεύθερο χρόνο του έχει λάβει σημαντική προσοχή, όπως συνοψίζεται στο βιβλίο του Τόμας Γκρέι που ασχολείται με την καριέρα του ως ασφαλιστικό στέλεχος. Ο Γκρέι συνόψισε μέρη από τις ευθύνες της καθημερινής ζωής του Στίβενς που περιελάμβαναν την αξιολόγηση των αξιώσεων ασφαλιστικής ασφάλισης ως εξής: «Εάν ο Στίβενς απέρριπτε μια αξίωση και η εταιρεία ασκούσε μήνυση, θα προσλάμβανε έναν τοπικό δικηγόρο για να υπερασπιστεί την υπόθεση στην μέρος όπου θα δοκιμαστεί. Ο Στίβενς θα καθοδηγούσε τον εξωτερικό δικηγόρο μέσω επιστολής που θα επανεξετάζει τα γεγονότα της υπόθεσης και θα εκθέτει την ουσιαστική νομική θέση της εταιρείας. Στη συνέχεια θα αποχωρούσε από την υπόθεση, αναθέτοντας όλες τις αποφάσεις σχετικά με τη διαδικασία και τη στρατηγική της δίκης».[15]

Το 1917 ο Στίβενς και η σύζυγός του μετακόμισαν στη Λεωφόρο Φάρμινγκτον 210, όπου παρέμειναν για τα επόμενα 7 χρόνια και όπου ολοκλήρωσε το πρώτο του ποιητικό βιβλίο, το Harmonium.[16] Από το 1924 έως το 1932 διέμενε στη Λεωφόρο Φάρμινγκτον 735.[17] Το 1932 αγόρασε μία αποικιακή κατοικία της δεκαετίας του 1920 στο Βέστερλι Τέρας (Westerly Terrace) 118, όπου έμεινε για το υπόλοιπο της ζωής του.[17] Σύμφωνα με τον Μαριάνι, ο Στίβενς ήταν οικονομικά ανεξάρτητος ως ασφαλιστικό στέλεχος από τα μέσα της δεκαετίας του 1930, κερδίζοντας «20.000 $ ετησίως, που ισοδυναμούν με περίπου 350.000 $ σήμερα [2016]. Και αυτό σε μια εποχή (κατά τη διάρκεια της Μεγάλης Ύφεσης) που πολλοί Αμερικανοί ήταν άνεργοι, ψάχνοντας στους κάδους απορριμμάτων για φαγητό».[18]

Μέχρι το 1934, ο Στίβενς είχε διοριστεί αντιπρόεδρος της εταιρείας.[19] Αφού κέρδισε το Βραβείο Πούλιτζερ το 1955, του προσφέρθηκε μια θέση σχολής στο Χάρβαρντ, αλλά αρνήθηκε καθώς θα απαιτούσε να εγκαταλείψει τη δουλειά του στο Χάρτφορντ.[20]

Σε όλη του τη ζωή, ο Στίβενς ήταν πολιτικά συντηρητικός.[21][22] Ο κριτικός Γουίλιαμ Γιορκ Τίνταλ τον περιέγραψε ως Ρεπουμπλικανό, στο καλούπι του Ρόμπερτ Α. Ταφτ.[23]

Βραβεία Επεξεργασία

Κατά τη διάρκεια της ζωής του, ο Στίβενς έλαβε πολλά βραβεία ως αναγνώριση της δουλειάς του, όπως:

  • Βραβείο Μπόλινγκεν για την Ποίηση (1949)[24]
  • Εθνικό Βραβείο Βιβλίου Ποίησης (1951,[25] 1955[26]) για τα Σέλας του Φθινοπώρου και Συλλεκτικά Ποιήματα του Γουάλας Στίβενς
  • Μετάλλιο Φροστ (1951)[27]
  • Βραβείο Πούλιτζερ για την Ποίηση (1955) για Συλλεκτικά Ποιήματα[28]

Παραπομπές Επεξεργασία

  1. ↑ 1,0 1,1 1,2 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. data.bnf.fr/ark:/12148/cb12034708q. Ανακτήθηκε στις 10  Οκτωβρίου 2015.
  2. ↑ 2,0 2,1 2,2 «Encyclopædia Britannica» (Αγγλικά) biography/Wallace-Stevens. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  3. ↑ 3,0 3,1 3,2 (Αγγλικά) SNAC. w6bv7gcx. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  4. ↑ 4,0 4,1 4,2 4,3 bollingen.yale.edu/poet/wallace-stevens. Ανακτήθηκε στις 4  Σεπτεμβρίου 2016.
  5. ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. data.bnf.fr/ark:/12148/cb12034708q. Ανακτήθηκε στις 10  Οκτωβρίου 2015.
  6. ↑ CONOR.SI. 65556579.
  7. ↑ The Fine Art Archive. cs.isabart.org/person/26442. Ανακτήθηκε στις 1  Απριλίου 2021.
  8. ↑ www.pulitzer.org/prize-winners-by-category/224.
  9. ↑ www.nationalbook.org/books/the-auroras-of-autumn/.
  10. ↑ www.nationalbook.org/books/the-collected-poems-of-wallace-stevens/.
  11. ↑ Adelaide Kirby Morris. Wallace Stevens Imagination and Faith. Princeton University Press. 1974. Page 12.
  12. ↑ Richardson, Joan. Wallace Stevens: The Early Years, 1879–1923, New York: Beech Tree Books, 1986, σελ. 276.
  13. ↑ Richardson, The Early Years, supra, σελ. 424.
  14. ↑ Richardson, The Early Years, supra, σελ. 445
  15. ↑ Thomas Grey. The Wallace Stevens Case. Harvard University Press. 1991. Page 17.
  16. ↑ «The Wallace Stevens Walk | Academy of American Poets». 
  17. ↑ 17,0 17,1 «118 Westerly Terrace». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 21 Μαΐου 2022. Ανακτήθηκε στις 4 Ιουνίου 2023. 
  18. ↑ Mariani, Paul. The Whole Harmonium: The Life of Wallace Stevens – April 5, 2016. Page 182.
  19. ↑ Richardson, The Later Years, supra, σελ. 87.
  20. ↑ Richardson, The Later Years, supra, σελ. 423.
  21. ↑ Gioia, Dana· Kennedy, X.J. (2005). «Literature: An Introduction to Fiction, Poetry and Drama: Wallace Stevens: Biography». Longman. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 24 Ιουλίου 2011. Ανακτήθηκε στις 14 Φεβρουαρίου 2010. 
  22. ↑ Leonard, John (July 27, 1970). «Books of The Times». The New York Times. https://www.nytimes.com/books/97/12/21/home/stevens-biography.html. ,
  23. ↑ Moore, Harry T. (1963). Preface to Wallace Stevens: Images and Judgments. Southern Illinois University Press. σελ. xi. [νεκρός σύνδεσμος]
  24. ↑ «The Bollingen Prize for Poetry». Yale University. Ανακτήθηκε στις 18 Ιουλίου 2016. 
  25. ↑ «National Book Awards – 1951». National Book Foundation. Ανακτήθηκε στις 18 Ιουλίου 2016. 
  26. ↑ «National Book Awards – 1955». National Book Foundation. Ανακτήθηκε στις 18 Ιουλίου 2016. 
  27. ↑ «Frost Medalists». Poetry Society of America. Ανακτήθηκε στις 18 Ιουλίου 2016. 
  28. ↑ «Poetry - The Pulitzer Prizes». Ανακτήθηκε στις 18 Ιουλίου 2016. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι Επεξεργασία

Ελληνική βιβλιογραφία Επεξεργασία

  • Ποιήματα, μετάφραση: Πέτρος Γκολίτσης (Ρώμη 2019)
  • Ανθολογία Αμερικανικής Ποίησης του Εικοστού Αιώνα, μετάφραση: Γιάννης Λειβαδάς (Ηριδανός 2007)
  • Δεκατρείς τρόποι να κοιτάς ένα κοτσύφι και άλλα ποιήματα. Adagia: Θραύσματα ποιητικής, μετάφραση: Χάρης Βλαβιανός (Άγρα 2007)
  • Κυριακή Πρωί, μετάφραση: Στάθης Καββαδάς (Άγρα 2006)
  • Εκλογή από τα άπαντα, μετάφραση: Γιώργος Σπέντζος (Δωδώνη 2000)
  • Σημειώσεις για έναν υπέρτατο μύθο, μετάφραση: Στάθης Καββαδάς (Εστία 1994)
  • Adagia, μετάφραση: Χάρης Βλαβιανός (Νεφέλη 1993)
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Γουάλας_Στίβενς&oldid=10535186"