Γουίλιαμ Φιτς Άλαν, λόρδος του Όσβεστρι

Ο Γουίλιαμ Φιτς Άλαν, λόρδος του Όσβεστρι (1105 - 1160) Κέλτης ευγενής και κτηματίας ήταν μεγαλύτερος γιος του Άλαν Φιτζ Φλαντ και της Αβελίνας του Εσντίν. Ο Γουίλιαμ κατείχε τεράστιες εκτάσεις στο Σροπσάιρ, ήταν λόρδος του Όσβεστρι, του Νόρφολκ και του Σάσσεξ. Υποστήριξε την Αυτοκράτειρα Ματθίλδη στην "Αναρχία" και με την επικράτηση των Ανδεγαυών κέρδισε πολλά εδάφη και τίτλους, ο μικρότερος αδελφός του Γουόλτερ Φιτς Άλαν ήταν ο γενάρχης του Οίκου των Στιούαρτ.

Γουίλιαμ Φιτς Άλαν, λόρδος του Όσβεστρι
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα
William FitzAlan (Αγγλικά)
Γέννηση1105
Θάνατος1160 ή 1160[1][2]
Τόπος ταφήςαββαείο του Σρούζμπερι
Χώρα πολιτογράφησηςΗνωμένο Βασίλειο της Μεγάλης Βρετανίας και Ιρλανδίας
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταστρατιωτικός
Οικογένεια
ΣύζυγοςChristina (?)[3]
Isabella de Say[3]
ΤέκναΓουίλιαμ Φιτς Άλαν, 1ος λόρδος του Όσβεστρι και του Κλαν
Christiana FitzAlan[4]
ΓονείςΆλαν Φιτζ Φλαντ και Avelina de Hesdin[4]
ΑδέλφιαΣάιμον Φιτς Άλαν
Γουόλτερ Φιτς Άλαν

Πρώτα χρόνια Επεξεργασία

Η οικογένεια του καταγόταν από το Ντολ-ντε-Μπρετάνι στα σύνορα με την Νορμανδία σε κοντινή απόσταση νοτιοδυτικά από το μεγάλο αβαείο του Λε Μον-Σαιν-Μισέλ. Ο Γουίλιαμ Φιτς Άλαν ήταν πιστός σύμμαχος του Ερρίκου Α΄ της Αγγλίας που δημιούργησε ένα δίκτυο πιστών συμμάχων όταν απογοητεύτηκε από την προδοσία του Ρόμπερτ του Μπελέμ, 3ου κόμη του Σρούσμπερυ ο οποίος κατείχε ένα ισχυρό δίκτυο στις Μαρς. Δέχτηκε πολλά εδάφη στο Σροπσάιρ και στο Νόρφολκ από την αρχή της βασιλείας του Ερρίκου Α΄, όταν η προσφορά του έγινε μεγαλύτερη δέχτηκε πολύ περισσότερα. Τα περισσότερα από τα εδάφη του στο Σροπσάιρ τα κατείχε ο Ράιναλντ Μπάλλιολ γενάρχης του Οίκου του Μπάλλιολ καθώς και την περιοχή του Πέππερινγκ κοντά στο Αρουντέλ στο Σάσσεξ.[5] Ο μητρικός παππούς του ήταν ο Έρνουλφ του Έσντιν, ένας Σταυροφόρος από το Έσντιν του Αρτουά, είχε την πόλη σαν δώρο από την Φλάνδρα αλλά την έχασε όταν ενώθηκε με το Γαλλικό στέμμα. Ο Έρνουλφ απέκτησε απέραντες εκτάσεις στην Στράτφορντσαιρ και στο Γκλόστερσαιρ, μετά τον θάνατο του στην Α΄ Σταυροφορία ο γιος του επίσης Έρνουλφ κληρονόμησε τις εκτάσεις και τους τίτλους του πατέρα του. Ο Γουίλιαμ Φιτς Άλαν διαδέχθηκε τον πατέρα του (1114) σε ηλικία 10 ετών, διορίστηκε σερίφης του Σροπσάιρ από την Αντελίζα του Λέουβεν, την δεύτερη σύζυγο του Ερρίκου Α΄.[6] Η πρώτη του εμφάνιση φαίνεται σε διάταγμα του Στεφάνου της Αγγλίας στο αβαείο του Σρούσμπερυ (1136).

Επανάσταση εναντίον του Στέφανου Επεξεργασία

Ο Γουίλιαμ ήταν Σερίφης και Καστελλάνος στο κάστρο του Σρούσμπερυ. Ενώθηκε σε επανάσταση εναντίον του Στεφάνου (1138) σαν φύλακας του κάστρου, αντιστάθηκε με επιτυχία έναν μήνα και δραπέτευσε τον Αύγουστο του 1138 αφήνοντας την φύλαξη του κάστρου στον θείο του Ερνούλφο του Έσντιν.[7] Όταν έπεσε η πόλη ο Στέφανος εξοργισμένος κρέμασε το Έρνουλφ με άλλους 93 ευγενείς πιέζοντας με την βία τον τοπικό πληθυσμό και τους ευγενείς να του δηλώσουν υποτέλεια.[8] Ο Γουίλιαμ στερήθηκε όλους τους τίτλους και τα εδάφη του και πέρασε τα επόμενα 15 χρόνια στην εξορία μέχρι την άνοδο του Ερρίκου Β΄ της Αγγλίας (1153 - 1154).[9][10]

Πιστός οπαδός των Ανδεγαυών συνόδευσε την αυτοκράτειρα ή τον γιο της σε πολλές περιπτώσεις, βρέθηκε με την Αυτοκράτειρα στην Οξφόρδη το καλοκαίρι του 1141 λίγο μετά στην πολιορκία του κάστρου του Ουιντσέστερ.[11] Το όνομα του βρέθηκε σε διάταγμα της αυτοκράτειρας στο οποίο παραχωρεί το Άστον στο αβαείο του Σρούσμπερυ, την ίδια στιγμή ήταν μαζί με τον Ερρίκο Πλανταγενέτη που ήταν τότε δούκας της Νορμανδίας στο Λέστερ. Ο μικρότερος αδελφός του Γουόλτερ ταυτόχρονα χρησιμοποιώντας τις οικογενειακές συνδέσεις προσπάθησε να αναδειχτεί στην Σκωτία που ήταν βασιλιάς ο θείος της αυτοκράτειρας Δαυίδ Α΄ της Σκωτίας. Οι υπηρεσίες του Γουίλιαμ δεν σταμάτησαν με την άνοδο στον θρόνο του Ερρίκου Β΄, τον Ιούλιο του 1155 ο βασιλιάς βάδισε εναντίον του Χιού Ντι Μόρτιμερ ενός ταραχοποιού λόρδου οπαδού του Στεφάνου, κατέλαβε τα κάστρα του Σρούσμπερυ και του Μπρίντζνορθ και ο Γουίλιαμ Φιτς Άλαν έγινε ο κύριος δικαιούχος. Στο Μπρίντζνορθ δέχτηκε την υποτέλεια των κατοίκων, ο Γουίλιαμ Φιτς Άλαν έγινε επίσης Υψηλός Σερίφης του Σροπσάιρ (1155) και κράτησε την θέση μέχρι τον θάνατο του (1160).

Δωρητής Επεξεργασία

Είναι πολύ πιθανό την περίοδο 1130 - 1138 να έκανε ο Φιτς Άλαν την πρώτη του δωρεά στο αβαείο του Όγκμοντ μια άδεια αλιείας στα πλοία του Πρέστον στον ποταμό Σέβερν κοντά στο Σρούζμπερι.[12] Είναι πολύ πιθανό να υπήρχε στην περιοχή ένα ερημητήριο ή μια θρησκευτική κοινότητα πριν από την εποχή του πατέρα του αφού οι ανασκαφές έχουν ανακαλύψει μικρή εκκλησία, δεν είναι συνεπώς βέβαιο ότι ο ιδρυτής ήταν ο Γουίλιαμ. Οι δωρεές στο Σροπσάιρ και στον Σάσσεξ έγιναν για πολιτικούς λόγους, το Όγκμοντ δέχτηκε εδάφη από την αυτοκράτειρα Ματθίλδη που επικυρώθηκαν αργότερα από τον Στέφανο και τον Ερρίκο Β΄. Ο Γουίλιαμ συνέχισε τις δωρεές όταν επέστρεψε από την εξορία, ανάμεσα τους βρισκόταν η πλούσια εκκλησία του Γρόξετερ με πρόθεση να αυξήσει τον αριθμό των ιερέων, έκανε επίσης δωρεές στο αβαείο του Λίλλεσαλ και σε άλλες Αυγουστινιανές μονές.[13] Δεν θεωρείται ο ιδρυτής της μονής του Γουόμπριτζ αλλά βοήθησε την οικογένεια των Χάντλει που ήταν υπήκοοι του να την ιδρύσουν.[14] Το Όγκμοντ μετέβη στην επικράτεια της οικογένειας των Φιτς Άλαν και έγινε τόπος ταφής της οικογένειας τον επόμενο ενάμισι αιώνα.[15] Ο Γουίλιαμ πέθανε το Πάσχα του 1160 και σύμφωνα με τον Ίιτον τάφηκε στο αβαείο του Σρούσμπερυ.[16][17]

Οικογένεια Επεξεργασία

Με την σύζυγο του Χριστίνα απέκτησε :

Η σύζυγος του Χριστίνα πέθανε πριν από τον ίδιο, ο Ερρίκος Β΄ του πρόσφερε δεύτερη σύζυγο την Ισαβέλα του Σαι, την κληρονόμο του Ελίας του Κλαι που ήταν κάτοχος του Κλαι και ένας πρόωρος δωρητής του αβαείου του Όγκμοντ.[18] Μετά τον θάνατο του Ελίας η κομητεία του Κλαν πέρασε στην οικογένεια Φιτς Άλαν αλλά επειδή ο Γουίλιαμ είχε πεθάνει κληρονόμος ήταν ο γιος του ο δεύτερος Γουίλιαμ. Η Ισαβέλλα έφερε στην οικογένεια πολλά εδάφη και χρήμα, ήταν ανιψιά του Ροβέρτου 1ου κόμη του Γκλόστερ νόθου γιου του Ερρίκου Α΄ και συνεπώς ξαδέλφη του Γουίλιαμ Φιτς Ρόμπερτ, 2ου κόμη του Γκλόστερ ενός από τους φανατικότερους οπαδούς της Ματθίλδης. Οι Φιτς Άλαν παρέμειναν ισχυροί ευγενείς στην κεντρική Αγγλία για πολλούς αιώνες, ένας γάμος στρατηγικής σημασίας με την οικογένεια Αουμπινί στην γειτονική κομητεία του Σάσσεξ τους έφερε την πλούσια και σημαντική κομητεία του Αρουντέλ που την διατήρησαν από το 1423 μέχρι το 1580. Οι απόγονοι του Γουίλιαμ Φιτς Άλαν κόμητες του Αρουντέλ είχαν σημαντική εισφορά στην ιστορία της Αγγλίας.

Λογοτεχνία Επεξεργασία

Η άλωση του Σρόσμπερυ από τον Στέφανο (1138), η φυγή του Γουίλιαμ Φιτς Άλαν και το κρέμασμα των οπαδών του που δεν μπόρεσαν να δραπετεύσουν ήταν το ιστορικό υπόβαθρο για το μυθιστόρημα της Ίντιθ Πάρτζετερ (1913 - 1995) "Ένα σώμα τόσο πολύ". Οι πράκτορες των Φιτς Άλαν ήταν πρωταγωνιστές σε μετέπειτα μυθιστορήματα στα Χρονικά του Κάντφιλ.

Παραπομπές Επεξεργασία

  1. Leo van de Pas: (Αγγλικά) Genealogics. 2003. I00106739. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  2. Darryl Roger Lundy: (Αγγλικά) The Peerage. p511.htm#i5106.
  3. 3,0 3,1 p511.htm#i5106. Ανακτήθηκε στις 7  Αυγούστου 2020.
  4. 4,0 4,1 4,2 Darryl Roger Lundy: (Αγγλικά) The Peerage.
  5. Angold, M J; Baugh, G C; Chibnall, Marjorie M; Cox, D C; Price, D T W; Tomlinson, Margaret; Trinder, B S (1973). Gaydon, A T; Pugh, R B, eds. "Houses of Augustinian canons: Abbey of Haughmond"
  6. Owen, Hugh; Blakeway, John Brickdale (1828). "A History of Shrewsbury". London: Harding and Lepard. pp. 77–79.
  7. Owen, Hugh; Blakeway, John Brickdale (1828). "A History of Shrewsbury". London: Harding and Lepard. pp. 77–79.
  8. Owen, Hugh; Blakeway, John Brickdale (1828). "A History of Shrewsbury". London: Harding and Lepard. pp. 77–79.
  9. Owen, Hugh; Blakeway, John Brickdale (1828). "A History of Shrewsbury". London: Harding and Lepard. pp. 77–79.
  10. Burke, John (1831). A General and Heraldic Dictionary of the Peerages of England, Ireland, and Scotland. London: Colburn and Bentley. p. 197.
  11. Eyton, R W. "Haughmond Abbey". Archaeological Journal. vii: 287.
  12. Angold, M J; Baugh, G C; Chibnall, Marjorie M; Cox, D C; Price, D T W; Tomlinson, Margaret; Trinder, B S (1973). Gaydon, A T; Pugh, R B, eds. "Houses of Augustinian canons: Abbey of Haughmond"
  13. Angold, M J; Baugh, G C; Chibnall, Marjorie M; Cox, D C; Price, D T W; Tomlinson, Margaret; Trinder, B S. Gaydon, A T; Pugh, R B, eds. "Houses of Augustinian canons:
  14. Angold, M J; Baugh, G C; Chibnall, Marjorie M; Cox, D C; Price, D T W; Tomlinson, Margaret; Trinder, B S. Gaydon, A T; Pugh, R B, eds. "Houses of Augustinian canons: Priory of Wombridge Shropshire". A History of the County of Shropshire. Retrieved 19 August 2015.
  15. Angold, M J; Baugh, G C; Chibnall, Marjorie M; Cox, D C; Price, D T W; Tomlinson, Margaret; Trinder, B S (1973). Gaydon, A T; Pugh, R B, eds. "Houses of Augustinian canons: Abbey of Haughmond"
  16. Angold, M J; Baugh, G C; Chibnall, Marjorie M; Cox, D C; Price, D T W; Tomlinson, Margaret; Trinder, B S (1973). Gaydon, A T; Pugh, R B, eds. "Houses of Augustinian canons: Abbey of Haughmond"
  17. https://www.findagrave.com/memorial/106416026
  18. Brown, Reginald Allen (1989). Castles From The Air. Cambridge: Cambridge University Press.

Πηγές Επεξεργασία

  • Angold, M J; Baugh, G C; Chibnall, Marjorie M; Cox, D C; Price, D T W; Tomlinson, Margaret; Trinder, B S (1973)
  • Brown, Reginald Allen (1989). Castles From The Air. Cambridge: Cambridge University Press.
  • Burke, John (1831). A General and Heraldic Dictionary of the Peerages of England, Ireland, and Scotland. London: Colburn and Bentley.
  • Eyton, R W. "Haughmond Abbey". Archaeological Journal.
  • Owen, Hugh; Blakeway, John Brickdale (1828)
  • Stephen, Leslie, ed. (1889). "Fitzalan, William". Dictionary of National Biography. 19. London: Smith, Elder & Co.
 
 
Στο λήμμα αυτό έχει ενσωματωθεί κείμενο από το λήμμα William FitzAlan, Lord of Oswestry της Αγγλικής Βικιπαίδειας, η οποία διανέμεται υπό την GNU FDL και την CC-BY-SA 4.0. (ιστορικό/συντάκτες).