Ηνωμένο Βασίλειο της Μεγάλης Βρετανίας και της Ιρλανδίας

πρώην κράτος (1801–1927)

Το Ηνωμένο Βασίλειο της Μεγάλης Βρετανίας και της Ιρλανδίας ιδρύθηκε ως κυρίαρχο κράτος την 1η Ιανουαρίου του 1801 από τις Πράξεις Ένωσης του 1800, οι οποίες συγχώνευσαν τα βασίλεια της Μεγάλης Βρετανίας και της Ιρλανδίας. Η αυξανόμενη επιθυμία για μια Ιρλανδική Δημοκρατία οδήγησε στον ιρλανδικό πόλεμο της ανεξαρτησίας, ο οποίος είχε ως αποτέλεσμα η Ιρλανδία να αποχωρήσει από την Ένωση και να σχηματίσει το Ιρλανδικό Ελεύθερο Κράτος το 1922. Η Βόρεια Ιρλανδία παρέμεινε μέρος του Ηνωμένου Βασιλείου και το κράτος μετονομάστηκε, συνεπώς, «Ηνωμένο Βασίλειο της Μεγάλης Βρετανίας και της Βόρειας Ιρλανδίας».

Ηνωμένο Βασίλειο της Μεγάλης Βρετανίας και Ιρλανδίας
1801–1922

Σημαία

Έμβλημα
ΠρωτεύουσαΛονδίνο
ΓλώσσεςΑγγλικά
Πολίτευμαενιαίο κράτος και κοινοβουλευτική μοναρχία
Έκταση315.093 km²[1]
Πληθυσμός45.370.530 (1911)[1], 16.345.646 (1801)[1] και 42.769.196 (1921)[1]
Γεωγραφικές συντεταγμένες51°30′26″N 0°7′39″W

Η Βρετανία χρηματοδότησε τον ευρωπαϊκό συνασπισμό που νίκησε τη Γαλλία το 1815 στους ναπολεόντειους πολέμους. Η Βρετανική Αυτοκρατορία έγινε έτσι η πρώτη παγκόσμια δύναμη για τον επόμενο αιώνα. Ο κριμαϊκός πόλεμος με τη Ρωσία και οι πόλεμοι των Μπόερς ήταν σχετικά μικρές επιχειρήσεις σε ένα πολύ ειρηνικό αιώνα.[2] Η ταχεία εκβιομηχάνιση που ξεκίνησε τις δεκαετίες πριν από τη δημιουργία του κράτους συνέχισε μέχρι τα μέσα του 19ου αιώνα. Μια καταστροφική πείνα, που επιδεινώθηκε από την αδράνεια της κυβέρνησης στα μέσα του 19ου αιώνα, οδήγησε σε δημογραφική κατάρρευση σε μεγάλο μέρος της Ιρλανδίας και αύξησε τις εκκλήσεις για ιρλανδική αγροτική μεταρρύθμιση.

Ήταν μια εποχή γρήγορου οικονομικού εκσυγχρονισμού και ανάπτυξης της βιομηχανίας, του εμπορίου και των οικονομικών, στην οποία η Βρετανία κυριάρχησε σε μεγάλο βαθμό στην παγκόσμια οικονομία. Η μετανάστευση προς τις κύριες αποικίες και τις Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής ήταν αβάστακτη. Η Βρετανία δημιούργησε επίσης μια μεγάλη Βρετανική Αυτοκρατορία στην Αφρική και την Ασία, η οποία κυβερνούσε μέσω ενός μικρού αριθμού διαχειριστών που επόπτευαν τοπικές ελίτ. Η Ινδία, μακράν η σημαντικότερη αποικία, πέρασε μια σύντομη επανάσταση το 1857. Στην εξωτερική πολιτική η Βρετανία ευνόησε το ελεύθερο εμπόριο, που επέτρεψε στους χρηματοδότες και τους εμπόρους της να λειτουργούν με επιτυχία σε πολλές κατά τα άλλα ανεξάρτητες χώρες, όπως στη Νότια Αμερική. Η Βρετανία δεν σχημάτισε μόνιμες στρατιωτικές συμμαχίες μέχρι τις αρχές του 20ού αιώνα, όταν άρχισε να συνεργάζεται με την Ιαπωνία, τη Γαλλία και τη Ρωσία και ήρθε πιο κοντά στις Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής.

Παραπομπές Επεξεργασία

  1. 1,0 1,1 1,2 1,3 Ανακτήθηκε στις 22  Ιουλίου 2019.
  2. Ferguson, Niall (2004). Empire, The rise and demise of the British world order and the lessons for global power. Basic Books. ISBN 0-465-02328-2. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι Επεξεργασία