Γουλιέλμος Α΄ του Νταμπιέρ

Ο Γουλιέλμος Α΄, γαλλ.: Guillaume I Dampierre (π. 1130 - π. 1174) από τον Οίκο του Νταμπιέρ ήταν κύριος του Νταμπιέρ, του Σαιν-Ντιζιέ, του Moϊλαίν και του Σαιν-Ζυστ, κοντόσταυλος της Καμπανίας και υποκόμης του Τρουά στα μέσα του 12ου αι. Ήταν γιος του Γκυ Α΄ του Νταμπιέρ, κυρίου του Νταμπιέρ, και της Ελβίντ του Μπωντεμάν [4] .

Γουλιέλμος Α΄ του Νταμπιέρ
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση1130
Θάνατος1161
Πληροφορίες ασχολίας
Οικογένεια
ΣύζυγοςErmengarde de Toucy
Ermengarde de Mouci
ΤέκναΓκυ Β΄ του Νταμπιέρ
Helvide de Dampierre[1]
Odette de Dampierre
Elisabeth de Dampierre[2]
ΓονείςΓκυ Α΄ του Νταμπιέρ και Helvide of Baudémont
ΑδέλφιαHelvid of Dampierre[3]
ΟικογένειαΟίκος του Νταμπιέρ
Θυρεός

Βιογραφία

Επεξεργασία

Με το τέλος του [5] αδελφού του Aνσερίκ του Νταμπιέρ, που πιθανότατα απεβίωσε νέος, έγινε κληρονόμος τού πατέρα του.

Κατά τη διάρκεια της ζωής τού πατέρα του, έλαβε ως εισόδημα την κυριότητα του Μοϊλαίν (Moëslains), πιθανώς το προγονικό φέουδο της οικογένειάς του, και υπέγραφε στα καταστατικά με το όνομα Guillaume de Moëslains [5]. Αυτή η πρακτική ήταν σχετικά κοινή εκείνη την εποχή, και επέτρεπε σε έναν γιο να έχει εισόδημα κατά τη διάρκεια της ζωής των γονιών του, και να αποκτήσει εμπειρία στη διοίκηση του φέουδου.

Το 1152 διορίστηκε Μεγάλος Οινοχόος της Καμπανίας από τον Ερρίκο Α΄ κόμη της Καμπανίας [5] .

Ήταν ένας από τους συγγενείς αυτού του κόμη, συμμετείχε ενεργά στην Αυλή του και υπέγαφε ως μάρτυρας σε μεγάλο αριθμό καταστατικών του [5] .

Το 1165 ο Γουλιέλμος Δ΄ του Nεβέρ, κόμης των Νεβέρ, Ωξέρ και Toνέρ, κατέστρεψε το αβαείο του Βεζελαί. Όταν ο βασιλιάς της Γαλλίας θέλησε να τιμωρήσει τον υπαίτιο, ο φοβισμένος Γουλιέλμος Δ΄ του Νεβέρ επέλεξε τον Γουλιέλμο Α΄ του Νταμπιέρ για να δηλώσει τη μεταμέλειά του στον βασιλιά [6] .

Γύρω στο 1167 πήγε για προσκύνημα στην Ιερουσαλήμ, όπου επισκέφτηκε τους Αγίους Τόπους [5] .

Το 1168 ίδρυσε το αβαείο του Mασερέ, του τάγματος του Γκραμόν, μαζί με τον Ούγο Γ΄ του Πλανσύ και την έγκριση του Ερρίκου Α΄ κόμη της Καμπανίας [7] .

Γύρω στο 1170 έλαβε τον τίτλο του κοντόσταυλου της Καμπανίας μετά το τέλος τού προηγούμενου κατόχου της Eύδη του Πουζύ. Αν και αυτός ο τίτλος δεν ήταν κληρονομικός, ο γιος του θα τον λάβει και αυτός μετά το τέλος του [6].

Οικογένεια

Επεξεργασία

Γύρω στο 1155 νυμφεύτηκε την Ερμενγάρδη του Τουσύ [8] [9] κυρία του Σαμπλαί, κόρη του Iτιέ Γ΄ κυρίου του Τουσύ και Eλισάβετ του Ζουανύ, από την οποία είχε παιδιά:

  • Γκυ Β΄ (απεβ. το 1216), που διαδέχθηκε τον πατέρα του.
  • Mιλόν (απεβ. μετά τον Μάρτιο του 1228 ), που αναφέρεται σε καταστατικά του 1172, 1189 και 1227.
  • Ελβίντ (απεβ. μετά το 1224), παντρεύτηκε τον Ζαν ντε Μονμιραίλ, τον λεγόμενο Ευλογημένο, κύριο του Moνμιραίλ και του Λα Φερτέ-Γκωσέ, υποκόμη του και κοντόσταυλο της Γαλλίας, (γιο του Aντρέ ντε Μονμιραίλ και της Ιλντιάρντ ντ'Ουαζύ, υποκόμισσας του Μω), με τον οποίο είχε έξι παιδιά.
  • Eλισάβετ (απεβ. μετά τον Μάρτιο του 1228), παντρεύτηκε τον Γοδεφρείδο Α΄ του Aσπρεμόν, (γιο του Γκομπέρ Ε΄ κυρίου του Aσπρεμόν, και της Ίδας του Κλινύ), από τον οποίο είχε τέσσερα παιδιά (συμπεριλαμβανομένου του Ζαν ντ'Ασπρεμόν που ήταν επίσκοπο του Βερντέν και στη συνέχεια του Mετς και του ευλογημένου Γκομπέρ ντ'Ασπερεμόν.
  • Oντέτ (απεβ. το 1212), παντρεύτηκε τον Ιωάννη Β΄ του Tουρότ, καστελάνο του Τουρότ και Noγιόν, (γιο του Ζαν Α΄ του Tουρότ, καστελάνο των Tουρότ και Noγιόν, και της Aλίξ ντε Ντρε), με τον οποίο απέκτησε εννέα παιδιά.

Ο Γουλιέλμος Α΄ και η Ερμενγάρδη του Τουσύ χώρισαν πριν από το 1172. Είναι πιθανό να ξανανυμφεύτηκε αργότερα, αν και το όνομα αυτής της υποθετικής 2ης συζύγου είναι άγνωστο. Όσο για την Eρμενγάρδη, παντρεύεται για 2η φορά τον Ντρέ Δ΄ του Μελό.

Ωστόσο, ορισμένοι ιστορικοί πιστεύουν ότι η σύζυγος του Γουλιέλμου Α΄ ήταν η Eρμενγάρδη του Μουσύ, κόρη του Ντρέ Γ΄ του Μουσύ και της Eντίθ ντε Βαρέν, και η οποία θα είχε παντρευτεί 2η φορά τον Ντρε Δ΄ του Μελό κύριο του Σαιν-Μπρι και κοντόσταυλο της Γαλλίας, αλλά αυτή η υπόθεση φαίνεται ελαφρώς λιγότερο αξιόπιστη.

Πρόγονοι

Επεξεργασία

Σχετικά Άρθρα

Επεξεργασία

Σημειώσεις και παραπομπές

Επεξεργασία

Βιβλιογραφικές αναφορές

Επεξεργασία
  1. Darryl Roger Lundy: (Αγγλικά) The Peerage.
  2. Leo van de Pas: (Αγγλικά) Genealogics. 2003.
  3. Charles Cawley: «Medieval Lands». (Αγγλικά) Charles Cawley, "Medieval Lands", 2006-2020. Ανακτήθηκε στις 10  Φεβρουαρίου 2016.
  4. Foundation for Medieval Genealogy.
  5. 5,0 5,1 5,2 5,3 5,4 Charles Savetiez, Dampierre de l'Aube et ses seigneurs, 1884.
  6. 6,0 6,1 Marie Henry d'Arbois de Jubainville, Histoire des Ducs et Comtes de Champagne, 1865.
  7. Edouard de Barthélémy, Chartes de l'abbaye de Macheret, 1883.
  8. Édouard de Saint Phalle, Héraldique et Généalogie no 158, janvier-mars 2001, σ. 48.
  9. Édouard de Saint Phalle fait état des travaux de Jean-Noël Mathieu dans Recherches sur l'origine des seigneurs de Moëlain-Dampierre et précise que l'épouse de Guillaume est Ermengarde de Toucy, dame de Champlay, vivante en 1209 (elle épouse en secondes noces dès 1187 Πρότυπο:Noble-, seigneur de Maligny), fille d'Πρότυπο:Noble, seigneur de Toucy, et d'Élisabeth de Joigny.

Βιβλιογραφία

Επεξεργασία
  • Henri d'Arbois de Jubainville (1865). Histoire des Ducs et Comtes de Champagne. .  
  • Charles Savetiez (1884). Dampierre de l'Aube et ses seigneurs. .