Γουλιέλμος ντε Λα Ρος
Ο Γουλιέλμος Α΄ ντε Λα Ρος (Guillaume de La Roche, πέθανε το 1287) μέλος του Οίκο ντε Λα Ρος ήταν Βουργουνδός Δούκας των Αθηνών (1280 - 1287) και Ανδεγαυός Βάϊλος του Πριγκιπάτου της Αχαΐας (1285 - 1287). Ο Γουλιέλμος Α΄ ήταν δεύτερος γιος του Γκυ Α΄ ντε Λα Ρος και της Αγνής. Διαδέχθηκε στο Δουκάτο των Αθηνών τον μεγαλύτερο αδελφό του Ιωάννη Α' ντε λα Ρος (1280).
Γουλιέλμος ντε λα Ρος | |
---|---|
Γενικές πληροφορίες | |
Γέννηση | 13ος αιώνας |
Θάνατος | 1287 |
Πληροφορίες ασχολίας | |
Οικογένεια | |
Σύζυγος | Ελένη Αγγελίνα Κομνηνή (από 1279)[1] |
Τέκνα | Γκυ Β΄ ντε λα Ρος |
Γονείς | Γκυ Α΄ ντε Λα Ρος και Agnes |
Αδέλφια | Ιωάννης ντε λα Ρος Μαργκερίτ ντε λα Ρος[2] |
Οικογένεια | Οίκος ντε Λα Ρος |
Αξιώματα και βραβεύσεις | |
Αξίωμα | duke of Athens (1280–1287) |
Θυρεός | |
Σχετικά πολυμέσα | |
Δούκας των Αθηνών
ΕπεξεργασίαΟ Γουλιέλμος Α΄ ανέκτησε επιτυχώς όλες τις περιοχές που είχε χάσει ο αδελφός του επεκτείνοντας την κυριαρχία του δουκάτου από τη Λαμία μέχρι το Γαρδίκι Τρικάλων. Παντρεύτηκε την Ελένη Αγγελίνα Κομνηνή κόρη του ηγεμόνα της Θεσσαλίας Ιωάννη Α΄ Δούκα δημιουργώντας μια ισχυρή συμμαχία με τον πεθερό του στην κεντρική Ελλάδα.[3][4]
Βάϊλος του Πριγκιπάτου της Αχαΐας
ΕπεξεργασίαΟ Κάρολος Β΄ της Νάπολης, νόμιμος πρίγκιπας της Αχαΐας, συνελήφθη από τον Πέτρο Γ΄ της Αραγωνίας (1283) και παρέμεινε αιχμάλωτος στην Αυλή της Αραγωνίας μέχρι το 1288. Την περίοδο αυτή ο αντιβασιλιάς του πριγκιπάτου, και δεύτερος γιος του Λουδοβίκου Η΄ της Γαλλίας, ο Ροβέρτος Α΄ του Αρτουά διόρισε τον Γουλιέλμο Α΄ ντε Λα Ρος "βάϊλο του Πριγκιπάτου της Αχαΐας" (1285). Ο Γουλιέλμος έκτισε το κάστρο του Δημητρά για να υπερασπιστεί τη Μεσσηνία από τη Ρωμανία· έγινε στην εποχή του ο ισχυρότερος ηγεμόνας κατά την περίοδο της Λατινοκρατίας. Όταν πέθανε η Ισαβέλλα Παλαβιτσίνι ξέσπασε σκληρή σύγκρουση ανάμεσα στον χήρο της Αντουάν λε Φλαμέν και τον εξάδελφό της Θωμά Παλαβιτσίνι σχετικά με τη διαδοχή στο Μαρκιωνία της Βοδονίτσας. Ο Γουλιέλμος έγινε διαιτητής και επέλεξε τον Θωμά.
Θάνατος
ΕπεξεργασίαΗ ηγεμονία του Γουλιέλμου ήταν ισχυρή αλλά σύντομη, πέθανε δυο χρόνια μετά τον υψηλό διορισμό του στη θέση του βάϊλος της Αχαΐας.[5] Τον διαδέχθηκε ο γιος του Γκυ Β΄ ντε Λα Ρος που ήταν μόλις επτά ετών υπό την κηδεμονία της μητέρας του Ελένης Αγγελίνας Κομνηνής.[5]
Παραπομπές
Επεξεργασία- ↑ p12005.htm#i120048. Ανακτήθηκε στις 7 Αυγούστου 2020.
- ↑ Charles Cawley: «Medieval Lands». (Αγγλικά) Charles Cawley, "Medieval Lands", 2006-2020. Ανακτήθηκε στις 29 Ιανουαρίου 2016.
- ↑ Polemis, Demetrios I. (1968). The Doukai: A Contribution to Byzantine Prosopography. London: The Athlone Press.
- ↑ Trapp, Erich; Beyer, Hans-Veit (2001). Prosopographisches Lexikon der Palaiologenzeit. Verlag der Österreichischen Akademie der Wissenschaften.
- ↑ 5,0 5,1 The Latins in Greece and the Aegean from the Fourth Crusade to the End of the Middle Ages, K. M. Setton, The Cambridge Medieval History:Vol IV, The Byzantine Empire, ed. J.M Hussey, D.M. Nicol and G. Cowan, (Cambridge University Press, 1966), 410.
Πηγές
Επεξεργασία- Jean Girard, La Roche ou l'Epopée Comtoise de Grèce, L'Atelier du Grand Tetras, Besançon, 1998.
- Longnon, Jean (1969). "The Frankish States in Greece, 1204–1311". In Wolff, Robert Lee; Hazard, Harry W. A History of the Crusades, Volume II: The Later Crusades, 1189–1311
- Polemis, Demetrios I. (1968). The Doukai: A Contribution to Byzantine Prosopography. London: The Athlone Press.
- Setton, Kenneth M. (general editor), A History of the Crusades: Volume II — The Later Crusades, 1189 – 1311. Robert Lee Wolff and Harry W. Hazard, editors. University of Wisconsin Press: Miliwaukee, 1969.
- The Latins in Greece and the Aegean from the Fourth Crusade to the End of the Middle Ages, K. M. Setton, The Cambridge Medieval History:Vol IV, The Byzantine Empire, ed. J.M Hussey, D.M. Nicol and G. Cowan, (Cambridge University Press, 1966), 410.
- Trapp, Erich; Beyer, Hans-Veit (2001). Prosopographisches Lexikon der Palaiologenzeit. Verlag der Österreichischen Akademie der Wissenschaften.