Γριγράκι

Το γριγράκι είναι επαγγελματικό αλιευτικό εργαλείο της κατηγορίας των μικρών διχτυών, αποτελώντας παραλλαγή μικρού γριγρί σε πολλά μέρη της ελληνικής επικράτειας.

Γενικά

Το εργαλείο αυτό χρησιμοποιείται μόνο από σκάφος κυρίως για μικρά βάθη (ρηχοπατιές) και ιδίως σε απάγκιους όρμους - κόρφους στην αλιεία αφρόψαρων αλλά και βυθόψαρων (πατόψαρων) πλην πετρόψαρων, όπως π.χ. σπάρους, κέφαλους, μαρίδες, μανάλια κ.λπ.
Το γριγράκι διαφέρει από το γριγρί κατά το μήκος και το πλάτος (ύψος) του και στο χρόνο χρήσης, δηλαδή μόνο κατά τη διάρκεια της ημέρας.

Περιγραφή

Το δίχτυ του εργαλείου αυτού φέρει στη μία κατά μήκος πλευρά σχοινί περασμένο σε διάτρητους φελλούς, ή προσδεμένους σ΄ αυτό κατά διαστήματα μικρούς πλωτήρες στην δε έτερη πλευρά ομοίως σχοινί χοντρότερο που φέρει διάφορα βάρη, συνηθέστερα μολύβδινα, και κατά διαστήματα κρίκους (κοινώς χαλκάδες ή κουλούρια) μέσα από τους οποίους διέρχεται συρματόσχοινο. Κατά τη ρίψη του διχτυού (καλάρισμα) τούτο λαμβάνει κάθετη διάταξη ως προς το επίπεδο του βυθού ως δίχτυνο πέτασμα με τους φελλούς πάνω και τα βάρη κάτω. Το δε καλάρισμα γίνεται κυκλικά έτσι ώστε το τέλος του διχτυού να φθάσει στο αρχικό σημείο ρίψης έχοντας συμπληρώσει ένα κύκλο με μήκος περιφέρειας όσο το μήκος του εργαλείου. Όταν αυτή η κίνηση ολοκληρωθεί αρχίζει το λεγόμενο στιγγάρισμα δηλαδή το κλείσιμο του κάτω μέρους του διχτυού τραβώντας με βίντσι το συρματόσχοινο που φέρεται μέσα από τους κρίκους και παράλληλα και το σχοινί που φέρει τους φελλούς όπου και τελικά γίνεται η ανέλκυση του εργαλείου στο σκάφος μαζί με το αλίευμα.
Συνεπώς βασικό στοιχείο της χρήσης του είναι το σκάφος απ΄ όπου επιχειρείται να φέρει ανέμη και βίντσι.

Προδιαγραφές

Όπως αναφέρθηκε στην αρχή το εργαλείο αυτό είναι επαγγελματικό, συνεπώς είναι απαγορευτική η χρήση του από ερασιτέχνες αλιείς. Ομοίως και το σκάφος από το οποίο επιχειρείται η δια του εργαλείου αυτού αλιεία πρέπει να είναι εφοδιασμένο με σχετική άδεια επαγγελματικής αλιείας. Πρώτος νόμος που καθόριζε τις διαστάσεις του γριγρακιού ήταν το Βασιλικό Διάταγμα με ημερομηνία 15 Αυγούστου του 1958 σύμφωνα με το οποίο δεν έπρεπε να υπερβαίνει σε μήκος τις 150 οργιές, σε ύψος τις 15 οργιές, το μήκος ματιού (από κόμβο σε κόμβο) όχι μικρότερο των 22 χιλιοστομέτρων καθώς επίσης η χρήση του από δύσεως ηλίου μέχρι ανατολής. Γενική δε απαγόρευσή της χρήσης του ίσχυε όλο το τρίμηνο του Θέρους. Στο ίδιο διάταγμα περιλαμβάνονταν επίσης και ιδιαίτερες κατά τόπους απαγορεύσεις καθ΄ όλο το έτος που αφορούσαν διάφορους κόλπους (Ελευσίνας, Ευβοϊκού, Θερμαϊκού, Μαλλιακού, Μεσολογγίου (λιμνοθάλασσα), Πόρτο-Λάγο και σε εκβολές ποταμών.

Πηγές

• Νεστ. Αδριανός "Αλιευτικά Εργαλεία και Μέθοδοι Αλιείας" Πειραιάς 1987, σ.21-23.