Δελφικό Έψιλον
| Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. |
Το Δελφικό Έψιλον είναι ένα αρχαιοελληνικό σύμβολο (κλείδα) που σχετιζόταν με την μύηση του ανθρώπου στο φως. Για το λόγο αυτό βρισκόταν στον Ναό του Απόλλωνα στους Δελφούς, όπου τελούνταν η λατρεία του Ήλιου (ο Απόλλωνας ήταν θεός του Ήλιου).
Συγκεκριμένα είχε τοποθετηθεί τρεις φορές (ξύλο, χαλκός, χρυσός) στην κορυφή του αετώματος της κεντρικής ανατολικής πύλης του ναού, μαζί με το "ΓΝΩΘΙ ΣΕΑΥΤΟΝ" στην κάτω αριστερή γωνία και το "ΜΗΔΕΝ ΑΓΑΝ" στην κάτω δεξιά του ιδίου αετώματος. Η προέλευση του συμβόλου και των φράσεων αποδιδόταν στους επτά σοφούς.
Στην Αρχαία Ελλάδα συμβόλιζε:
- ως σχήμα: την ένωση και την τριαδικότητα (τρεις παράλληλες γραμμές ενωμένες).
- ως αριθμός: τα 5 κοσμογονικά στοιχεία Γη, Αέρας, Νερό, Πυρ και τον Αιθέρα (πεμπτουσία).
Η μοναδική πληροφορία για το Δελφικό Έψιλον προέρχεται από τον Πλούταρχο, ο οποίος ήταν Ιερεύς δια βίου του Απόλλωνος. Στο "Περί του Ει εν Δελφοίς", ο Πλούταρχος παραθέτει στους διαλόγους διάφορες εξηγήσεις, με την η καλύτερη να δίνει ο Αμμώνιος (δάσκαλός του), ως προσφώνηση έκπληξης και σεβασμού στον Θεό, δηλαδή Εί (σαι), που μεταφράζεται ως μόνο εσύ υπάρχεις, το μόνο σίγουρο που υπάρχει αιώνια, σε αντίθεση με το "γνώθι σεαυτό" που αποτελεί υπόμνηση στο θνητό ον, με την μεταβλητή φύση του, που υπόκειται σε γέννηση και φθορά.
Πηγές Επεξεργασία
Πλούταρχος, Ηθικά: Περί του Ει του εν Δελφοίς