Δηιδάμεια Α΄ της Ηπείρου

Η Δηιδάμεια (πέθανε το 300 π.Χ.) ήταν μια πριγκίπισσα της ελληνιστικής εποχής, κόρη του Αιακίδη, βασιλιά των Μολοσσών στην Ήπειρο και της Φθίας Β΄. Αδελφός της ήταν ο διάσημος Πύρρος της Ηπείρου. Μετέπειτα έγινε βασίλισσα της Μακεδονίας, στο πλευρό του Δημητρίου του Πολιορκητή.[1]

Δηιδάμεια Α΄
Σύζυγος του «βασιλέως» Δημητρίου
Περίοδος εξουσίας
περίπου 303 π.Χ. - 300 π.Χ.
ΕθνικότηταΕλληνίδα, Ηπειρώτισσα, Μολοσσίδα
Οίκος/ΓενεάΑιακίδες
ΠατέραςΑιακίδης της Ηπείρου
ΜητέραΦθία Β΄
Θάνατος300 π.Χ.
ΣύζυγοςΔημήτριος ο Πολιορκητής

Βιογραφικά στοιχεία

Επεξεργασία

Όσο ήταν ακόμη μικρό κορίτσι η Δηιδάμεια αρραβωνιάστηκε από τον πατέρα της με τον Αλέξανδρο Δ΄, μοναχογιό του Αλεξάνδρου του Μέγα από τη Ρωξάνη. Έχοντας μεταβεί στη Μακεδονία, ήταν παρούσα όταν ο πρίγκιπας και η Ολυμπιάδα πολιορκήθηκαν στην Πύδνα το 316 π.Χ.[2][3]

Μετά την εξόντωση του Αλεξάνδρου και της οικογένειάς του από τον Κάσσανδρο, η Δηιδάμεια παντρεύτηκε στις γιορτές της Ήρας το Δημήτριο τον Πολιορκητή στο Άργος.[4] Την περίοδο αυτή ο τελευταίος αγωνιζόταν να εδραιώσει την κυριαρχία του στο βασίλειο της Μακεδονίας και την Ελλάδα, και με τον τρόπο αυτό η Δηιδάμεια έγινε συνδετικός κρίκος ανάμεσα σε εκείνον και τον Πύρρο.[5] Μετά το θάνατό της αυτή η συμμαχία διαλύθηκε.[6]

Όταν ο Δημήτριος μετέβη στην Ασία για να βοηθήσει τον πατέρα του, Αντίγονο το Μονόφθαλμο, ενάντια στους άλλους επιγόνους του Αλέξάνδρου του Μέγα, η Δηιδάμεια παρέμεινε στην Αθήνα. Μετά το καταστροφικό αποτέλεσμα στη Μάχη της Ιψού το 301 π.Χ. οι Αθηναίοι την απομάκρυναν από την πόλη τους με προορισμό τα Μέγαρα. Εντούτοις συνέχισαν να τις αποδίδουν βασιλικές τιμές.[7]

Σύντομα έφυγε για την Κιλικία, όπου ο Δημήτριος πάντρεψε την κόρη του από προγενέστερο γάμο, Στρατονίκη, με το Σέλευκο, σε μια προσπάθεια δημιουργίας συμμαχίας ανάμεσα στους πρώην αντιπάλους. Δεν πέρασε πολύς καιρός που η Δηιδάμεια ταξίδεψε κοντά στον άνδρα της, όταν αρρώστησε και πέθανε το 300 π.Χ.[8] Με το Δημήτριο είχε αποκτήσει ένα γιο, τον Αλέξανδρο, ο οποίος σύμφωνα με τον Πλούταρχο πέρασε τη ζωή του στην Αίγυπτο,[9] πιθανώς σε κατάσταση τιμητικής αιχμαλωσίας.

Χρονολόγιο

Επεξεργασία
Έτος (π.Χ.) Γεγονός
Γέννηση της Δηιδάμειας, κόρης του Αιακίδη, βασιλιά των Μολοσσών στην Ήπειρο και της Φθίας.
Αρραβώνας με τον με τον Αλέξανδρο Δ΄, μοναχογιο του Αλεξάνδρου του Μέγα από τη Ρωξάνη.
316 π.Χ. Πολιορκία της Πύδνας, όπου είχε καταφύγει ο Αλέξανδρος, η Δηιδάμεια, η Ρωξάνη και η Ολυμπιάδα. Ο βασιλιάς των Μολοσσών, Αιακίδης, σπεύδει να βοηθήσει την ξαδέλφη του, Ολυμπιάδα, ωστόσο τον αναχαιτίζει ο στρατηγός Αταρχίας. Ο Αιακίδης αντιμετωπίζει τη στάση μιας μερίδας στρατιωτών οι οποίοι τελικά οργανώνουν κίνημα και τον ανατρέπουν. Ο γιος του, Πύρρος φυγαδεύεται στην Ιλλυρία. Ο Κάσσανδρος διατάζει τη θανάτωση της οικογένειας του Αλεξάνδρου.
Γάμος της Δηιδάμειας με το Δημήτριο τον Πολιορκητή στο Άργος.
Ο Δημήτριος μεταβαίνει στην Ασία για να πολεμήσει στο πλευρό του πατέρα του, του Αντίγονου. Η Δηιδάμεια φιλοξενείται στην Αθήνα.
301 π.Χ. Λαμβάνει χώρα η Μάχη της Ιψού, ανάμεσα στους Διαδόχους. Θάνατος του Αντίγονου στο πεδίο της μάχης. Η Μικρά Ασία περνά στα χέρια του Λυσίμαχου, η Ασία στο Σέλευκο, ενώ ο Δημήτριος κρατά ακόμη μέρη του ελλαδικού χώρου. Άρνηση των Αθηναίων να τον δεχτούν στην πόλη τους.
Οι Αθηναίοι απομακρύνουν τη Δηιδάμεια στα Μέγαρα, εξακολουθούν όμως να τις φέρονται τιμητικά.
Ο Δημήτριος συμμαχεί με το Σέλευκο, παραχωρώντας του την κόρη του, Στρατονίκη, για σύζυγο. Η Δηιδάμεια τους συναντά στην Κιλικία.
300 π.Χ. Η Δηιδάμεια πεθαίνει από ασθένεια.

Δείτε Επίσης

Επεξεργασία
Αρχαίες
  1. Πλούταρχος, «Βίοι Παράλληλοι:Πύρρος», §1
  2. Διόδωρος Σικελιώτης, «Ιστορική Βιβλιοθήκη», 19.35
  3. Marcus Junianus Justinus, «Επιτομή του Πομπήιου Τρόγου», 14.6
  4. Πλούταρχος, «Βίοι Παράλληλοι:Δημήτριος», §25
  5. Πλούταρχος, «Βίοι Παράλληλοι:Πύρρος», §4
  6. Πλούταρχος, «Βίοι Παράλληλοι:Πύρρος», §7
  7. Πλούταρχος, «Βίοι Παράλληλοι:Δημήτριος», §30
  8. Πλούταρχος, «Βίοι Παράλληλοι:Δημήτριος», §31
  9. Πλούταρχος, «Βίοι Παράλληλοι:Δημήτριος», §53
Σύγχρονες
  • Smith, William, «Dictionary of Greek and Roman Biography and Mythology», «Deidameia (1)», Βοστώνη, (1867)