Δημαρχείο του Ροστόφ
Συντεταγμένες: 47°13′17.57″N 39°42′45.31″E / 47.2215472°N 39.7125861°E
Το Δημαρχείο του Ροστόφ είναι κτίριο στην περιοχή Λενίνσκι του Ροστόφ επί του Ντον της Ρωσίας. Βρίσκεται στην οδό Μπολσάγια Σαντοβάγια 47 (ρωσικά: Большая Садовая улица, 47) στη διασταύρωση της οδού Μπολσάγια Σαντοβάγια και της λεωφόρου Σεμάσκο. Είναι ένα από τα κύρια αρχιτεκτονικά αξιοθέατα της πόλης. Το κτίριο σχεδιάστηκε σε αρχιτεκτονικό στιλ Μποζ-Αρ και αναγνωρίζεται ως ιστορικό μνημείο καθώς έχει επίσημο καθεστώς ως μέρος της ρωσικής πολιτιστικής κληρονομιάς και χρησιμοποιείται από την διοίκηση του Ροστόφ επί του Ντον.[1]
| Δημαρχείο του Ροστόφ | |
|---|---|
| Здание городской думы (Ростов-на-Дону) | |
2.jpg) | |
 | |
| Είδος | δημαρχείο |
| Αρχιτεκτονική | Eclectic architecture in Russia και εκλεκτικισμός |
| Γεωγραφικές συντεταγμένες | 47°13′18″N 39°42′45″E |
| Διοικητική υπαγωγή | Ροστόφ επί του Ντον και Bolshaya Sadovaya Street |
| Χώρα | Ρωσία |
| Έναρξη κατασκευής | 1899 |
| Προστασία | μνημείο πολιτιστικής κληρονομιάς στη Ρωσία |
 Πολυμέσα | |
| δεδομένα (π) | |
Ιστορία Επεξεργασία
,_1902.jpg)
Η κυβέρνηση του Ροστόφ επί του Ντον συμφώνησε να κατασκευάσει ένα νέο μέγαρο για τις ανάγκες της δημοτικής αρχής στα μέσα της δεκαετίας του 1890. Το δημαρχείο εκείνη την εποχή βρίσκονταν στην οικία Μαξίμοφ στην πλατεία Μπαζαρνάγια (σημερινή οδός Στανισλάβσκογκο).[2]
Το νέο Δημαρχείο σχεδιάστηκε από τον διάσημο αρχιτέκτονα Αλεξάντρ Πομεράντσεφ. Τη στιγμή της κατασκευής του κτηρίου, ο Πομεράντσεφ είχε ήδη καθιερωθεί ως εξέχων αρχιτέκτονας του Ροστόφ επί του Ντον, έχοντας σχεδιάσει και κατασκευάσει πολλά κτίρια της πόλης. Μετά από κάποια συζήτηση, υπογράφηκε μια σύμβαση στα τέλη του 1896. Το Δημαρχείο του Ροστόφ χτίστηκε από το 1897 έως το 1899 οπότε και έγιναν τα εγκαίνια του.[3]
Αρχικά διατέθηκαν για την κατασκευή του 513.627 ρούβλια. Η αρχική αξία των 586.176 ρουβλιών που υπολογίστηκε από τον αρχιτέκτονα Πομεράντσεφ δεν είχε εγκριθεί στον προϋπολογισμό προγράμματος του Δημοτικού συμβουλίου. Ωστόσο, το Δημαρχείο του Ροστόφ είχε ξεπεράσει τον προϋπολογισμό κατά περισσότερο από 28%.[3] Ο πρώτος όροφος του κεντρικού τμήματος ενοικιάστηκε από διάφορους εμπορικούς οργανισμούς, όπου και πωλούνταν διάφορα ξηρά είδη, ποδήλατα, γραμμόφωνα, ταπετσαρίες, μαρμάρινα προϊόντα, οπτικά αξεσουάρ, όπλα καθώς και γλυκά. Τα γραφεία του Δημαρχείου κατέλαβαν τον δεύτερο, τρίτο και τέταρτο όροφο και ήταν ανοιχτό στο κοινό. Στην αίθουσα συσκέψεων διατέθηκαν 200 θέσεις στη χορωδία και 40 θέσεις για το κοινό πίσω από το φράγμα.[3]
Το 1922 ξέσπασε πυρκαγιά στο κτίριο. Οι φλόγες κατέστρεψαν τον γωνιακό θόλο. Κατά τη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, το Δημαρχείο υπέστη σοβαρές ζημιές. Αναστηλώθηκε λίγο μετά το τέλος του πολέμου, όπου και χρησιμοποιήθηκε ως η έδρα της Περιφερειακής Επιτροπής του Κομμουνιστικού Κόμματος της Σοβιετικής Ένωσης.[4]
Περιγραφή Επεξεργασία
Το κτίριο έχει τέσσερις ορόφους και σχεδιάστηκε σε στιλ Μποζ-αρτ με αξονική συμμετρία στην κάτοψη και εκλεκτική εξωτερική διακόσμηση με πληθώρα διακοσμητικών στοιχείων του νεο-μπαρόκ. Αυτά περιλαμβάνουν πολύ περίτεχνα ανάγλυφα, δωρικού ρυθμού και τριγωνικά γείσο πάνω από τα παράθυρα. Επίσης μεγάλοι θόλοι είναι ανεγερμένοι στις στρογγυλεμένες γωνίες του κτηρίου.[5]
Παραπομπές Επεξεργασία
- ↑ «г.Ростов-на-Дону. Объекты культурного наследия (памятники истории и культуры) государственного (федерального) значения». Официальный портал Правительства Ростовской области. Ανακτήθηκε στις 23 Οκτωβρίου 2017.
- ↑ B. C., Кукушин (1995). История архитектуры Нижнего Дона и Приазовья. Эклектика. Rostov-on-Don: ГинГО. σελ. 275. ISBN 5-88616-027-2.
- ↑ 3,0 3,1 3,2 С. Д., Швецов (1982). На высоком донском берегу: Очерки из прошлого Ростова. Rostov-on-Don. σελίδες 44–47.
- ↑ «Ростов-на-Дону». km.ru. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 5 Σεπτεμβρίου 2013. Ανακτήθηκε στις 28 Οκτωβρίου 2017.
- ↑ Черницына В. А., Есаулов Г. В. (2002). Архитектурная летопись Ростова-на-Дону. Rostov-on-Don. σελίδες 133–34. ISBN 5-8456-0489-3.