Διοξείδιο του ποσειδωνίου
χημική ένωση
Το Διοξείδιο του Ποσειδωνίου είναι κυβικό κρυσταλλικό [3] στερεό, πράσινο στο χρώμα της ελιάς [4], με τον τύπο NpO2. Είναι συχνό προϊόν της σχάσης πλουτωνίου και εκπέμπει σωματίδια α και γ [2].
| Διοξείδιο του ποσειδωνίου | |
|---|---|
| |
| Γενικά | |
| Όνομα IUPAC | Οξείδιο(IV) του ποσειδωνίου |
| Άλλες ονομασίες | Οξείδιο ποσειδωνίου |
| Χημικά αναγνωριστικά | |
| Χημικός τύπος | NpO2 |
| Μοριακή μάζα | 269 g/mol |
| Δομή | |
| Κρυσταλλική δομή στερεού |
κυβικό κρυσταλλικό σύστημα, cF12 |
| Μοριακή γεωμετρία | Np, 8, κυβικό
O, 4, τετραεδρικό |
| Φυσικές ιδιότητες | |
| Σημείο τήξης | 2793°C (3070 K) [1] |
| Πυκνότητα | 11.1 g/cm3 |
| Χημικές ιδιότητες | |
| Ενθαλπία σχηματισμού |
−256.7 ± 0.6 kcal/mol
(−1074 ± 3 kJ/mol) [2] |
| Εκτός αν σημειώνεται διαφορετικά, τα δεδομένα αφορούν υλικά υπό κανονικές συνθήκες περιβάλλοντος (25°C, 100 kPa). | |
Παραπομπές Επεξεργασία
- ↑ Böhler, R.; M. J. Welland, F. De Bruycker, K. Boboridis, A. Janssen, R. Eloirdi, R. J. M. Konings and D. Manara (2012). «Επανεξέταση της θερμοκρασίας τήξης του NpO2 και οι προκλήσεις που συνδέονται με μετρήσεις ενώσεων ακτινιδών σε μεγάλες θερμοκρασίες». Περιοδικό Εφαρμοσμένης Φυσικής (Αμερικανικό Ινστιτούτο Φυσικής) 111 (11): 113501. doi:.
- ↑ 2,0 2,1 Huber, Jr., Elmer J.; Charles E. Holley, Jr. (October 1968). «Ενθαλπία σχηματισμού του διοξειδίου του ποσειδωνίου». Περιοδικό Δεδομένων Χημικής Μηχανικής 13 (4): 545–546. doi:.
- ↑ Lide, D. R. (1998). Εγχειρίδιο Χημείας και Φυσικής 87 ed. CRC Press. σελ. 471. ISBN 0-8493-0594-2.
- ↑ Patnaik, Pradyot. Εγχειρίδιο Ανόργανων Χημικών Ενώσεων. McGraw-Hill Professional. σελ. 271. ISBN 0-07-049439-8.