Δουκάτο του Μπενεβέντο

Το Δουκάτο του Μπενεβέντο (μετά το 774, Πριγκιπάτο του Μπενεβέντο) ήταν το νοτιότερο δουκάτο της Λομβαρδίας στην ιταλική χερσόνησο με κέντρο του το Μπενεβέντο, μια πόλη της Νότιας Ιταλίας. Οι Δούκες της Λομβαρδίας κυβέρνησαν το Μπενεβέντο από το 571 έως το 1077, οπότε κατακτήθηκε από τους Νορμανδούς για τέσσερα χρόνια πριν δοθεί στον Πάπα. Αποκομμένο από τις υπόλοιπες κτήσεις της Λομβαρδίας από το παπικό Δουκάτο της Ρώμης, το Μπενεβέντο ήταν πρακτικά εξαρχής ανεξάρτητο. Μόνο κατά τη διάρκεια της βασιλείας του Γριμοάλδου των Λομβαρδών και των βασιλέων από τον Λιουτπράνδο και μετά, συνδεόταν το Δουκάτο στενά με το βασίλειο. Μετά την διάλυση του βασιλείου ήταν το μόνο από τα εδάφη της Λομβαρδίας που διατηρήθηκε ως κρατίδιο και κράτησε την de facto ανεξαρτησία του για σχεδόν 300 χρόνια, αν και διαιρέθηκε μετά το 849.

Δουκάτο του Μπενεβέντο
Δεκαετία του 570–1081
Έμβλημα
Χώρα	Βασίλειο των Λομβαρδών
Πρωτεύουσα	Μπενεβέντο
Γλώσσες	λατινική γλώσσα
Πολίτευμα	μοναρχία
Γεωγραφικές συντεταγμένες	41°8′0″N 14°47′0″E
δεδομένα ()

Ο Παύλος ο Διάκονος χαρακτηρίζει το Μπενεβέντο ως «Σαμνιτικό Δουκάτο» (Ducatum Samnitium), όνομα που πήρε από την περιοχή του Samnium στην Νότιο Ιταλία.

Δείτε επίσης

• Κατάλογος δουκών και πριγκίπων του Μπενεβέντο