Εδουάρδος ΣΤ΄ της Αγγλίας
Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. |
Ο Εδουάρδος ΣΤ΄ της Αγγλίας (Χάμπντον Κορτ, 12 Οκτωβρίου 1537 - Παλάτι της Πλακεντίας, 6 Ιουλίου 1553) ήταν βασιλιάς της Αγγλίας κατά τους χρόνους 1547 - 1553. Ήταν ο 3ος μονάρχης της Δυναστείας των Τυδώρ και ο μοναδικός γιος του Ερρίκου Η' έτσι ήταν διάδοχος του βασιλείου της Αγγλίας και αργότερα βασιλιάς της Αγγλίας. Ο Εδουάρδος ήταν ένα φιλάσθενο παιδί. Όταν έγινε βασιλιάς ήταν ανίκανος να διοικήσει το βασίλειο και αυτό οδήγησε στην ανάγκη σχηματισμού αντιβασιλείας με αρχηγό τον αδελφό της μητέρας του, Εδουάρδο Σέυμουρ ο οποίος τον βοηθούσε μέχρι το τέλος.
Εδουάρδος ΣΤ' | |
---|---|
![]() | |
Βασιλιάς της Αγγλίας και της Ιρλανδίας | |
Περίοδος | 28 Ιανουαρίου 1547 - 6 Ιουλίου 1553 |
Προκάτοχος | Ερρίκος Η΄ της Αγγλίας |
Διάδοχος | Τζέιν Γκρέυ (Ιωάννα Γκρέυ) |
Γέννηση | 12 Οκτωβρίου 1537 Χάμπντον Κορτ |
Θάνατος | 6 Ιουλίου 1553 Παλάτι της Πλακεντίας |
Σύζυγος | Άγαμος |
Οίκος | Οίκος των Τυδώρ |
Πατέρας | Ερρίκος Η΄ της Αγγλίας |
Μητέρα | Τζέην Σέυμουρ |
Υπογραφή | ![]() |
![]() | |
δεδομένα ( ) |
Πρώτα ΧρόνιαΕπεξεργασία
Ο Εδουάρδος ΣΤ΄ γεννήθηκε στις 12 Οκτωβρίου 1537 στο παλάτι Χάμπντον Κορτ. Ήταν γιος του βασιλιά Ερρίκου Η΄ και της Τζέην Σέυμουρ η οποία ήταν η τρίτη από τις 6 συζύγους του βασιλιά Ερρίκου. Μετά τη γέννησή του ο λαός υποδέχθηκε τον αρσενικό διάδοχο με χαρά και ανακούφιση και αργότερα ακολούθησαν γιορτές και πανηγύρια. Ο Εδουάρδος βαπτίστηκε από τις δύο ετεροθαλείς αδελφές του, την Ελισάβετ Α΄ της Αγγλίας και τη Μαρία Α΄ της Αγγλίας, στις 15 Οκτωβρίου 1537. Ο Εδουάρδος αρχικά ήταν ένα υγιέστατο μωρό. Τον επόμενο χρόνο της γέννησής του ο καγκελάριος της χώρας ανέφερε την ταχεία ανάπτυξή και το σθένος του μωρού και όλοι το θεωρούσαν ψηλό και εύθυμο παιδί. Η παράδοση όμως λέει ότι στη συνέχεια της ζωής του ήταν ασθενικό παιδί και στην ηλικία των τεσσάρων προσβλήθηκε από μία ασθένεια που ονομάζεται τεταρταίος πυρετός. Στην ηλικία των 6 ετών άρχισε η εκπαίδευσή του και έτσι έμαθε πολλά πράγματα. Ο Εδουάρδος πέρασε μία ήσυχη ζωή. Το 1543 ο πατέρας του υπέγραψε, με τους Σκωτσέζους, την συνθήκη του Γκρήνουϊτς και έτσι αποφάσισαν να παντρέψουν τον 6χρονο Εδουάρδο με την επτά μηνών Μαρία Α΄ της Σκωτίας, αλλά ο γάμος δεν έγινε.
Άνοδος στο θρόνοΕπεξεργασία
To 1547 ο Εδουάρδος διαδέχθηκε τον 55χρονο πατέρα του, Ερρίκο. Η άνοδος στο θρόνο του Εδουάρδου σε ηλικία 10 ετών οδήγησε στην ανάγκη σχηματισμού αντιβασιλείας, επικεφαλής της οποίας ήταν ο Εδουάρδος Σέυμουρ θείος του Βασιλιά Εδουάρδου και δούκας του Σόμερσετ. Ο Εδουάρδος Σέυμουρ επέτρεψε το γάμο των κληρικών, τη μετάληψη και με τις δύο μορφές, κατάργησε τη λατρεία του Σταυρού, τη χρήση των εικόνων και του Αγιασμού και φρόντισε για τη σύνταξη του βιβλίου προσευχών που πρέπει να διαβάζονται στις Εκκλησίες. Μετά τον αποκεφαλισμό του αδελφού του (1549) που τον αντιμαχόταν και αφού κατέστειλε μια λαϊκή εξέγερση, οι δυσμενείς οικονομικές συνθήκες που προκλήθηκαν από τον πόλεμο κατά της Γαλλίας και της Σκωτίας, έδωσαν στην αριστοκρατία την ευκαιρία να τον ανατρέψει (1549) και να τον αντικαταστήσει με τον Ουόρικ. Ο τελευταίος, αφού αποκεφάλισε τον Δούκα του Σόμερσετ, έπεισε τον νεαρό βασιλιά, ο οποίος πέθαινε, να αποκληρώσει τις δύο αδελφές του και να αφήσει τον θρόνο στην Τζέιν Γκρέυ (Ιωάννα Γκρέυ), η οποία ήταν εγγονή της Μαρίας, αδελφής του Ερρίκου Η΄. Λίγο μετά από τα γεγονότα αυτά ο Εδουάρδος πέθανε σε ηλικία 15 ετών (6 Ιουλίου 1553). Τάφηκε στις 8 Αυγούστου 1553 στο Αββαείο του Ουέστμινστερ.
ΠρόγονοιΕπεξεργασία
|}
ΠορτρέταΕπεξεργασία
ο Εδουάρδος ΣΤ΄ απο τον Χάνς Χολμπέιν τον νεότερο (1539)
ΠηγέςΕπεξεργασία
- Εγκυκλοπαίδεια Νέα Δομή,τόμος 12,εκδόσεις Δομή,Αθήνα 1996