Κτιστό: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μ Αναστροφή της έκδοσης Vasileios78, επιστροφή στην τελευταία εκδοχή υπό Kalogeropoulos |
rv1 Αναιτιολόγητη διαγραφή περιεχομένου |
||
Γραμμή 1:
Η λέξη "κτιστό" παράγεται από το ρήμα "κτίζω". Πρόκειται για ρήμα που εμφανίζεται καθ' όλη την περίοδο της αρχαίας ελληνικής γραμματείας, κυρίως με τη σημασία του "ιδρύω (πόλη), αποικίζω", επίσης μερικές φορές "χτίζω, οικοδομώ" και σπανιότερα "επινοώ, εφευρίσκω, φέρνω σε ύπαρξη, καθιστώ". Η λέξη πήρε νέα διάσταση όταν χρησιμοποιήθηκε από τους Εβδομήκοντα, και γενικότερα από τους ελληνόφωνους Ιουδαίους, για να δηλώσει ειδικά τις δημιουργικές πράξεις του Θεού. Αυτή η χρήση καθιερώθηκε στην Καινή Διαθήκη, καθώς και στα μεταποστολικά συγγράμματα. Συνεπώς, στη βιβλική και χριστιανική ορολογία η "κτίση" περιλαμβάνει όλα όσα έφερε ο Θεός σε ύπαρξη. Η λέξη "κτιστό" δηλώνει αυτό που έχει κτιστεί, ενώ εμμέσως δηλώνει επίσης τις ιδιότητες της κτίσης όπως αυτές ορίστηκαν από τους χριστιανούς ερμηνευτές ανά τους αιώνες, ιδίως στο λεκτικό ζευγάρι "κτιστό-άκτιστο".
Η αναλυτική προσέγγιση περί του κτιστού έγινε από τον Αθανάσιο Αλεξανδρείας με αφορμή την αρειανική διαμάχη, καθότι στάθηκε απαραίτητο στην επιχειρηματολογία του να ξεχωρίσει τη γέννηση του Λόγου, η οποία κατά την Ορθόδοξη δογματική γίνεται αχρόνως και δεν αποτελεί πράξη κτίσεως, από την κτίση του κόσμου, η οποία γίνεται εν χρόνω. Με αυτόν τον τρόπο ο Αθανάσιος διαχώρισε τα πράγματα από τον Ωριγένη, ο οποίος θεωρούσε την κτίση του κόσμου επίσης ως ένα αχρονικό γεγονός, με το επιχείρημα ότι η ατρεψία του Θεού απαιτεί την αΐδιότητα της ιδιότητάς του ως κτίστη. Ο Αθανάσιος ήταν αυτός επίσης που καθιέρωσε την έννοια περί κτίσεως ''εκ του μηδενός'' (''ex nihilo''), δήλωση που σημαίνει ότι η κτίση, εκτός από έχουσα συγκεκριμένη αρχή ύπαρξης στον χρόνο, δεν προέρχεται οντολογικώς από την ουσία/φύση του Θεού, σε αντίθεση με τον αχρόνως γεννηθέντα Λόγο, που προέρχεται από την ουσία του Θεού.<ref>Γεώργιος Φλωρόφσκυ, "Η έννοια της δημιουργίας στον Άγιο Αθανάσιο", Θέματα Ορθοδόξου θεολογίας, Άρτος Ζωής, 1973, σελ. 9-32.</ref>
Σύμφωνα με την [[Ορθόδοξη Εκκλησία|Ορθόδοξη]] Θεολογία, '''Κτιστό''' (ή και '''Κτίση''') ονομάζεται ολόκληρη η δημιουργία του [[Θεός|Θεού]], ''"υλική και πνευματική"''<ref>Πατρώνος Π. Γεώργιος, ''Θεολογία και Ορθόδοξο βίωμα - Θέματα θεολογικού προβληματισμού και Ορθόδοξης πνευματικότητας'', Δόμος, Αθήνα 1994, σελ. 79.</ref> στην οποία συμπεριλαμβάνονται όχι μόνο το σύμπαν, ο ουρανός, ο γήινος κόσμος ή το σώμα του ανθρώπου, αλλά και ο κόσμος των αγγέλων όπως και ''αυτή η άυλη και πνευματική ψυχή"''<ref>ό.π..</ref>.
| |||