Μονή Στουδίου: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
επέκταση |
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
||
Γραμμή 2:
Η '''Μονή Στουδίου''' (ή των ''ακοιμήτων μοναχών'') ήταν ένα σπουδαίο μοναστήρι, χτισμένο στον Ξηρόλοφο<ref>κοντά στην παραλία της [[Προποντίδα|Προποντίδος]], αριστερά από τη Χρυσόπορτα των Θεοδοσιανών τειχών, κοντά στα Ψαμαθιά</ref>, τον έβδομο λόφο της («''επταλόφου''») [[Κωνσταντινούπολη|Κωνσταντινούπολης]].
Ιδρύθηκε πιθανόν περί το [[462]], επί Αυτοκράτορος [[Λέων Α'|Λέοντα Α΄]] και Πατριάρχου [[Πατριάρχης Γεννάδιος Α΄|Γενναδίου Α΄]], από κάποιον Συγκλητικό ονόματι Στούδιο, ο οποίος είχε αναδειχθεί ύπατος της Κωνσταντινούπολης από το [[457]] και από τον οποίο πήρε και το όνομά της. Αυτός θαύμαζε το μοναχικό βίο και μέσα σε μια μεγάλη έκταση που κατείχε, έκτισε μια τρίκλιτη βασιλική, η οποία ήταν αφιερωμένη στον Ιωάννη τον Πρόδρομο, τον πρώτο ασκητή. Εκεί εγκαταστάθηκε αδελφότητα μοναχών, που ονομάστηκαν ''ακοίμητοι'', καθώς προσεύχονταν αδιάλειπτα νυχθημερόν.
Η Μονή Στουδίου είχε δικό της Τυπικό («''υποτύπωσιν''») και πλούτισε την εκκλησιαστική υμνολογία με νέους ύμνους και κανόνες, οι οποίοι υιοθετήθηκαν αμέσως από την Εκκλησία της Κωνσταντινούπολης, αντικαθιστώντας την παλιά υμνογραφία. Το Τυπικό της Μονής αποτέλεσε πρότυπο για πολλές άλλες, τόσο στην επικράτεια της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας, όσο και στη [[Ρωσία]], μετά τον 11ο αιώνα. Στα χρόνια του [[Ιωάννης Τσιμισκής|Ιωάννου Τσιμισκή]], ο Ευθύμιος Στουδίτης συνέταξε το πρώτο Τυπικό του [[Άγιο Όρος|Αγίου Όρους]].
| |||