Συνθήκη του Μούδρου: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Η συνθήκη αυτή υπογράφτηκε επί του αγγλικού πολεμικού "Αγαμέμνων" μεταξύ του Άγγλου Ναυάρχου Κάλθορπ, πληρεξούσιου των Συμμάχων και αντιπροσώπων του Σουλτάνου.

 

Ως κύρια αποτελέσματα της Συνθήκης αυτής μπορούν να χαρακτηρισθούν, πολύ περιληπτικά, τ΄ ακόλουθα:

:1. Θρίαμβος της αγγλικής πολιτικής. Η υπογραφή της συνθήκης από τον Άγγλο ναύαρχο επέφερε δυσφορία των Γάλλων και των Ιταλών εκλαμβάνοντας την ενέργεια αυτή ως κυρίαρχη πλέον θέση της Αγγλίας στην Ανατολή (στο Ανατολικό ζήτημα).

:5. Ο ελληνικός πληθυσμός, για πρώτη φορά, μετά από τα σκληρά καταπιεστικά μέτρα που δοκίμασε στη διάρκεια του πολέμου κυριολεκτικά ξεσπαθώνει σε κύματα ενθουσιωδών εκδηλώσεων.

 

(*) Επί της τελευταίας αυτής διάταξης - παροχής δυνατότητας των Συμμάχων - και βάσει της από [[6 Μαΐου]] [[1919]] εξουσιοδότησης του Ανωτάτου Συμβουλίου, μερικούς μήνες μετά, αποβιβάστηκε στη Σμύρνη Ελληνικός στρατός, ποτέ όμως με τον χαρακτήρα του κυρίαρχου στρατού επί των εκεί εδαφών.

 

*[[Συνδιάσκεψη των Παρισίων (1919)]] που ακολούθησε λίγους μήνες μετά και

*[[Συμφωνία Βενιζέλου - Τιττόνι]] (μυστική συμφωνία, με τον υπουργό εξωτερικών της Ιταλίας)

 

 

[[bg:Мудроско примирие]]