Αρχιεπίσκοπος Κύπρου Μακάριος Α΄: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Ekton (συζήτηση | συνεισφορές)
μ συνδ
Γραμμή 3:
Υπηρέτησε τον Πανάρετο και ως Μητροπολίτη μέχρι το [[1827]] και ως Αρχιεπίσκοπο κατόπιν με πίστη και αφοσίωση, παρέμεινε μάλιστα στην υπηρεσία της Αρχιεπισκοπής 14 ακόμη χρόνια μετά τον θάνατο του Πανάρετου, υπό τους Αρχιεπισκόπους [[Αρχιεπίσκοπος Κύπρου Ιωαννίκιος|Ιωαννίκιο]] και [[Αρχιεπίσκοπος Κύπρου Κύριλλος Α΄|Κύριλλο Α']], τον οποίο και διαδέχτηκε στον Αρχιεπισκοπικό θρόνο το [[1854]].
 
Κύριο μέλημα της δράσης του έθεσε ο Μακάριος τη μόρφωση τον πνευματικού του ποιμνίου. Το [[1857]] ίδρυσε το Παρθεναγωγείο Φανερωμένης, το πρώτο στην Κύπρο, και συμπλήρωσε το προσωπικό της Ελληνικής Σχολής και του Αλληλοδιδακτικού της [[Λευκωσία|Λευκωσίας]]. Συγχρόνως αύξησε την επιχορήγηση της Αρχιεπισκοπής προς τα σχολεία σε 10 χιλιάδες γρόσια, εκχωρώντας υπέρ αυτών και κάθε ποσό, το οποίο θα εισπράττονταν από τις άδειες γάμου της πόλης της Λευκωσίας και από τις συνδρομές των Χριστιανών. Πρόθυμα συνεισέφεραν υπέρ τον εκπαιδευτικού έργου του τότε ο Κύπριος [[Αρχιμανδρίτης]] της [[Μονή Βατοπεδίου|Μονής Βατοπεδίου]] Ιωαννίκιος 60 τόμους βιβλίων και 100 αυστριακά χρυσά, ο (εξ [[Αθηαίνου]]) Μητροπολίτης Γάζης Φιλήμων 10 ρωσικές λίρες<ref>Λ. Φιλίππου, Τα Ελληνικά γράμματα εν Κύπρω επί Τουρκοκρατίας, Λευκωσία, 1930, 100-108, και Ι. Χάκκετ, Ιστορία της Ορθοδόξου Εκκλησίας της Κύπρου, κατά μετάφραση και συμπλήρωση Χ. Ι. Παπαϊωάννου, Αθήνα, 1923-1932, Α' 330-331</ref> και ο (εκ Λεμίθου) Πέτρας Μελέτιος.
 
Το [[1865]], όταν ενέσκηψε [[χολέρα]], παρέμεινε στη Λευκωσία, για να μην εγκαταλείψει το ποίμνιό του. Προσβλήθηκε από τη νόσο και πέθανε.