|
===Ονοματολογία===
:''Βλέπε λήμμα [[Κατάλογος αντιστοιχίας Λατινικών-Ελληνικών όρων ταξινομικών μονάδων]]''
Οι επιστημονικές ονομασίες στη Ζωολογία και τη Βοτανική είναι κατ' εξοχήν ελληνικές και λατινικές. Οι ελληνικές ή ελληνογενείς λέξεις εμφανίζονται στη λατινοποιημένη τους μορφή, δηλαδή αποδιδόμενες με λατινικούς χαρακτήρες και σύμφωνα με την ερασμιακή αντιστοίχηση των φθόγγων. Εκ των δύο ονομάτων της επιστημονικής ονομασίας το πρώτο προσδιορίζει το [[Γένος (βιολογία)|Γένος]] και είναι ουσιαστικό. Βρίσκεται πάντα σε πτώση ονομαστική της ελληνικής ή λατινικής γλώσσας. Το δεύτερο όνομα αναφέρεται στο [[Είδος (βιολογία)|Είδος]], είναι επιθετικός προσδιορισμός και μπορεί να βρίσκεται και σε πτώση γενική, πάντα της λατινικής.
*Το ελληνικό (η) αποδίδεται με λατινικό (e)
**Παράδειγμα: Κάμηλος (Camelus)
*Το ελληνικό (αι) αποδίδεται με λατινικό (ae) ή σπανιότερα με (ai)
**Παράδειγμα: Ύαινα (Hyaena), Λεπταίλουρος (Leptailurus)
*Το ελληνικό (οι) αποδίδεται με λατινικό (oe)
**Παράδειγμα: Ποταμόχοιρος (Potamochoerus)
*Το ελληνικό (ει) αποδίδεται με λατινικό (ei)
**Παράδειγμα: Ρειθροδοντόμυς (Reithrodontomys)
*Τo ελληνικό (θ) αποδίδεται με λατινικό (th)
**Παράδειγμα: Ανοπτιχθύς (Anoptichthys)
*Τo ελληνικό (δ) αποδίδεται με λατινικό (d)
**Παράδειγμα: Δαναός (Danaus)
*Το ελληνικό (φ) αποδίδεται με λατινικό (ph)
**Παράδειγμα: Κυλινδρόφις (Cylindrophis)
*Το ελληνικό (ρ), όταν δασύνεται αποδίδεται με λατινικό (rh)
**Παράδειγμα: Ρακοδάκτυλος (Rhacodactylus)
*Το ελληνικό (x) αποδίδεται με λατινικό (ch)
**Παράδειγμα: Χλαίνιος (Chlaenius)
*Το ελληνικό (κ) αποδίδεται συνήθως με λατινικό (c) και σπανιότερα με (k)
**Παράδειγμα: Κύκλουρα (Cyclura), Κινόστερνον (Kinosternon)
*Το ελληνικό (β) αποδίδεται με λατινικό (b)
**Παράδειγμα: Βραχύλοφος (Brachylophus)
*Το ελληνικό (ψ) αποδίδεται με λατινικό (ps)
**Παράδειγμα: Ψευδοκεραστής (Pseudocerastes)
*Το ελληνικό (ευ) αποδίδεται με λατινικό (eu)
**Παράδειγμα: Παρευλύπη (Pareulype)
*Λέξεις που δασύνονται ξεκινούν με λατινικό (H)
**Παράδειγμα: Αιματόπους (Haematopus)
*Η αρσενική κατάληξη -ος αποδίδεται με την λατινική κατάληξη -us
Εκ των δύο ονομάτων της επιστημονικής ονομασίας το πρώτο προσδιορίζει το [[Γένος (βιολογία)|Γένος]] και είναι ουσιαστικό. Βρίσκεται πάντα σε πτώση ονομαστική της ελληνικής ή λατινικής γλώσσας.
Το δεύτερο όνομα αναφέρεται στο [[Είδος (βιολογία)|Είδος]], είναι επιθετικός προσδιορισμός και μπορεί να βρίσκεται και σε πτώση γενική, πάντα της λατινικής.
Παραδείγματα:
| 