Αρωματικοί υδρογονάνθρακες: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
μ + § Ιστορία |
||
Γραμμή 5:
Πολλοί επιστήμονες χαρακτηρίζουν τους αλεικυκλικούς και τους αρωματικούς υδρογονάνθρακες: [[κυκλικός υδρογονάνθρακας|κυκλικούς υδρογονάνθρακες]].
== Ιστορία ==
Από τα μέσα του [[19ος αιώνας|19ου αιώνα]] ήταν ήδη γνωστή η ύπαρξη μεγάλης κατηγορίας οργανικών ενώσεων με σαφείς διαφορετικές ιδιότητες εκείνων των αλειφατικών ενώσεων που αν και παρουσίαζαν ακόρεστο χαρακτήρα δεν αντιδρούσαν ως ακόρεστες ενώσεις. Παρουσίαζαν ευχάριστη οσμή αφού μπορούσαν να εξαχθούν από [[αρωματικά έλαια]] γαρίφαλων, κανέλας, βανίλιας κ.λπ. εξ ου και αρχικά η ονομασία τους.<br>
Το [[1861]], ένας Αυστριακός χημικός, ο Ιωσήφ Λόσμιντ (Josef Loschmidt), αναγνώρισε πως πολλές [[αρωματικές ενώσεις]] μπορούσαν επίσης να παραχθούν από το [[βενζόλιο]], με αντικατάσταση ενός ή περισσοτέρων ατόμων του [[υδρογόνο]]υ, από άλλα άτομα ή ομάδες ατόμων. Μετά τη παρατήρηση αυτή ο όρος αρωματικός έχασε την αρχική σημασία όπου για τους χημικούς σημαίνει πλέον κάθε ένωση προϊόν του βενζολίου.<br>
Στη δεκαετία του [[1930]] η έννοια της [[αρωματικότητα]]ς διευρύνθηκε ακόμη περισσότερο επί των διακρίσεων των αρωματικών υδρογονανθράκων. Ήταν η εποχή που άρχισε να μελετάται η χημεία των αρωματικών ενώσεων κυρίως στην [[Αγγλία]] και [[Γερμανία]] κατά την παραγωγή [[φωταέριο|φωταερίου]] και του [[κοκ]] από την ξηρή απόσταξη των λιθανθράκων. Η λιθανθρακόπισσα που αποτελεί προϊόν τέτοιας κατεργασίας περιέχει περίπου 25% (κατά βάρος) αρωματικούς υδρογονάνθρακες. Σήμερα περισσότερο του 80% της παραγωγής των, βασίζεται στο [[πετρέλαιο]].
[[Κατηγορία: Υδρογονάνθρακες]]
| |||