Αντίδραση οξέος-βάσης: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
μδιορθ, νέα κατ |
||
Γραμμή 4:
===Ο ορισμός του Λαβουαζιέ===
Ο πρώτος επιστημονικός ορισμός για τις αντιδράσεις οξέος-βάσης δόθηκε από τον [[Γαλλία|Γάλλο]] [[χημεία|χημικό]] [[Αντουάν Λαβουαζιέ]] ''(Antoine Lavoisier)''. Ο Λαβουαζιέ όρισε τα οξέα ως τις χημικές ουσίες που περιέχουν [[οξυγόνο]], οπότε οι αντιδράσεις οξέος-βάσης αποτελούν αντιδράσεις ανταλλαγής οξυγόνου. Ο Λαβουαζιέ βασίστηκε στις γνώσεις του για τις [[χημική ένωση|χημικές ενώσεις]] που περιέχουν κεντρικά άτομα με μεγάλο [[αριθμός οξείδωσης|αριθμό οξείδωσης]] γύρω από τα οποία συνδέονται άτομα οξυγόνου (όπως είναι το [[νιτρικό οξύ|νιτρικό (HNO<sub>3</sub>)]] και το [[Θειϊκό οξύ|θειϊκό οξύ (H<sub>2</sub>SO<sub>4</sub>)]]. Είναι χαρακτηριστικό ότι η ονομασία ''οξυγόνο'', την οποίο ο ίδιος ο Λαβουαζιέ έδωσε, σημαίνει ''δημιουργός οξέος'' (οξύ+γόνο). Στις μέρες μας ένας τέτοιος ορισμός θεωρείται ελλειπής, καθώς γνωρίζουμε την ύπαρξη ουσιών που συμπεριφέρονται ως οξέα, χωρίς να διαθέτουν άτομα οξυγόνου, όπως είναι, για παράδειγμα, το [[Υδροχλώριο|Υδροχλώριο (HCl)]].
===Ο ορισμός του
Το [[1884]] ο [[Σβάντε
:2H<sub>2</sub>O ↔ H<sub>3</sub>O<sup>+</sup> + OH<sup>-</sup>
Γραμμή 15 ⟶ 16 :
Έτσι μια ουσία που σε υδάτινο περιβάλλον προκαλεί αύξηση των [[οξώνιο|οξωνίων]] (H<sub>3</sub>O<sup>+</sup>) και μείωση των [[υδροξύλιο|υδροξυλίων (OH<sup>-</sup>)]] είναι ένα ''οξύ''. Αντίστοιχα, μια ουσία που προκαλεί τις αντίθετες μεταβολές ονομάζεται ''βάση''.
Συνεπώς, κατά τον
===Ο ορισμός των
Ο ορισμός των
===Ο ορισμός του Λιούις===
Την ίδια χρονιά με τους Μπρόστεντ και Λόρι, ο [[Γκίλμπερτ Λιούις]] ''(Gilbert Lewis)'' περιγράφει την αλληλεπίδραση ανάμεσα σε ένα οξύ και μία βάση ως μια διαδικασία ανταλλαγής [[ηλεκτρόνιο|ηλεκτρονίων]].
[[Κατηγορία:
[[en:Acid-base reaction theories]]
|